Διαλείπουσα Εκρηκτική Διαταραχή(NTR)

Η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή ή αλλιώς «Σύνδρομο Θυμού και Εξαιρετικά Επιθετικής Συμπεριφοράς» (intermittent explosive disorder), μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστή στο κοινό, ωστόσο κάνει την εμφάνισή της πολύ συχνότερα τα τελευταία χρόνια. 
Ειναι Αγγλικός όρος
{intermittent explosive disorder}

Διαταραχή προσωπικότητας που χαρακτηρίζεται από επεισόδια παρορμητικής επιθετικότητας δυσανάλογα σε σχέση με τα γεγονότα. 
Σε αντίθεση με το Αμόκ που αποτελεί μία μεμονωμένη έκρηξη συγκεκριμένης πολιτισμικής ταυτότητας, η διαλείπουσα διαταραχή εκρήξεων είναι μία μορφή συμπεριφοράς. Μπορεί να έχει αποτέλεσμα βιαιοπραγίες και καταστροφή περιουσιών.

Τα τελευταία χρόνια η διαταραχή αυτή έχει  επιθετική, βίαιη συμπεριφοράς.
 Η διαταραχή παρατηρείται συχνότερα σε νεαρούς άνδρες απ' ότι σε γυναίκες, αλλά δεν είναι αποκλειστική για κανένα φύλο. 
Διαγιγνώσκεται όταν έχουν αποκλειστεί άλλα αίτια βίαιης συμπεριφοράς, όπως

 διαταραχή συμπεριφοράς,
 νοητικές βλάβες, 
 παραλήρημα, 
 ψευδαισθήσεις, 
 και άλλες ψυχιατρικές νόσοι.

Η διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή ή αλλιώς «Σύνδρομο Θυμού και Εξαιρετικά Επιθετικής Συμπεριφοράς» (intermittent explosive disorder), μπορεί να μην είναι ευρέως γνωστή στο κοινό, ωστόσο κάνει την εμφάνισή της πολύ συχνότερα τα τελευταία χρόνια.
Η διαταραχή αυτή μπορεί να υπάρχει στο 7,3% του πληθυσμού, με το 4% να εμφανίζει τη σοβαρή μορφή της διαταταραχής. 
Κύρια χαρακτηριστικά της είναι τρεις ή περισσότερες εκρήξεις απρόκλητου ή αδικαιολόγητου θυμού κάθε χρόνο οι οποίες συνοδεύονται από βίαιη συμπεριφορά. 
Μέχρι σήμερα, δεν έχει μελετηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό ποια είναι
τα αίτια που προκαλούν το σύνδρομο, ωστόσο μπορεί να είναι η αιτία για πολλές περιπτώσεις βίας στην οικογένεια, κακοποίησης συζύγων ή επιθετικής συμπεριφοράς οδηγών.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου

Συχνά οι άνθρωποι που πάσχουν από τη διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή επιτίθενται σε άλλους, στην ιδιοκτησία και τα υπάρχοντά τους, προκαλώντας σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και τραυματισμούς. 
Ωστόσο, οι εκρήξεις θυμού που σε μερικές περιπτώσεις συνοδεύονται από βία δεν προκαλούνται από άλλες ψυχικές παθήσεις ή από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. 
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του συνδρόμου είναι ότι οι ασθενείς αντιδρούν με ανεξέλεγκτη οργή και αισθάνονται ανακούφιση κατά το ξέσπασμά τους. 
Στη συνέχεια όμως αισθάνονται τύψεις για τη συμπεριφορά τους.

Το σύνδρομο εμφανίζεται κυρίως στην εφηβική ηλικία και οι ασθενείς έχουν μεγάλη πιθανότητα να εμφανίσουν κατάθλιψη και άγχος.
Κλειδί στην πρόληψη των δυσάρεστων ψυχοπαθολογικών καταστάσεων στην ενήλικη ζωή....
Πρέπει να σημειωθεί ότι η έγκαιρη διάγνωση κατά την εφηβική ηλικία σε συνδυασμό με την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση η έγκαιρη διάγνωση κατά την εφηβική ηλικία σε συνδυασμό με την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση.

Ποια είναι τα κριτήρια για να διαγνωστεί κάποιος με το σύνδρομο θυμού και εξαιρετικά επιθετικής συμπεριφοράς

1. Τουλάχιστον τρία επεισόδια παρορμητικής επιθετικότητας που είναι εξαιρετικά υπερβολικά σε σχέση με την αιτία που τα έχει προκαλέσει 

2. Τα επεισόδια χαρακτηρίζονται από ξαφνική απώλεια του ελέγχου της συμπεριφοράς του ατόμου. 

3. Η πάθηση στην πιο σοβαρή της μορφή χαρακτηρίζεται από 3 ή περισσότερα επεισόδια ετησίως

4. Τόσο οι συνήθεις όσο και οι σοβαρές μορφές του συνδρόμου εκδηλώνονται στην εφηβική ηλικία: Για τα αγόρια κατά μέσο όρο στην ηλικία των 13 ετών ενώ για τα κορίτσια στην ηλικία των 19 ετών ...


Ποια είναι τα αίτια του συνδρόμου;

Σύμφωνα με τους επιστήμονες υπάρχει σημαντική γενετική συνιστώσα και βιολογικοί μηχανισμοί που ευθύνονται για την πάθηση.
Η παραγωγή της σεροτονίνης στους ασθενείς αυτούς και οι βιολογικοί μηχανισμοί που τη ρυθμίζουν, είναι ανεπαρκείς. 
Για αυτό οι εκλεκτικοί αναστολείς της επαναπρόσληψης της σεροτονίνης (αντικαταθλιπτικά φάρμακα) είναι αποτελεσματικοί στη θεραπεία της πάθησης.

Πώς αντιμετωπίζεται το σύνδρομο;

Το σύνδρομο θυμού με εξαιρετικά επιθετική συμπεριφορά ...
Χρειαζεται θεραπεια....
Οι θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς με το σύνδρομο περιλαμβάνουν τη γνωστική συμπεριφορική θεραπεία και φάρμακα. 
Τα φάρμακα απομακρύνουν το επίπεδο από το οποίο επέρχεται 
το επιθετικό ξέσπασμα θυμού, η συμπεριφορική θεραπεία βοηθά τους ασθενείς να αναγνωρίζουν και να χειρίζονται τα έντονα αισθήματα που τους οδηγούν στις χαρακτηριστικές κρίσεις οργής του συνδρόμου. 
Τέλος, η έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει την αποτελεσματική πρόληψη των προβλημάτων που θα ταλανίζουν τον ασθενή εάν η νόσος καταστεί ανεξέλεγκτη.