Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2016

ΣΧΕΣΕΙΣ.....!!!!!(NTR)







Προτού εφαρμόσετε τις παρακάτω συμβουλές  μελετήστε τις καλά, και σιγουρευτείτε ότι τις καταλάβατε. 
Εφαρμόζοντάς τες όλο και συχνότερα στις καθημερινές σας σχέσεις με τον σύντροφο, τα παιδιά σας, την οικογένεια και τους συνεργάτες σας, θα διαπιστώσετε ότι οι σχέσεις δεν είναι τόσο δύσκολες όπως αρχικά νομίζατε! Καλή αρχή!...
Πριν αρχίσετε να τις εφαρμόζετε θα ήταν καλό να τις μελετήσετε πολύ προσεχτικά.

Όταν μιλάτε προσπαθήστε να είστε ακριβείς σ’αυτό που λέτε και περιγραφικοί.

Αποφεύγετε να γενικεύετε (π.χ. «Ποτέ δεν ενδιαφέρθηκες για μένα», «πάντα ήσουν τέτοιος», «Πότε κοίταξες τις ανάγκες μου;»

Αποφεύγετε να υποθέτετε τι θέλει να πει ο άλλος, ή τι σκέφτεται

Αποφεύγετε να αναλύετε τα κίνητρά του/της

Μη χρησιμοποιείτε χαρακτηρισμούς

Εκφράστε την επιθυμία σας έτσι ώστε να έχει τη μορφή συγκεκριμένης πρότασης.
Αυτό μπορεί να διευκολύνει την επίλυση του προβλήματος
(π.χ. «...Θα ήθελα να με κοιτάς όταν μου μιλάς, γιατί έτσι νιώθω ότι μου δίνεις περισσότερη σημασία»).

Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του άλλου, και σκεφτείτε με προσοχή πώς νιώθει, ή τι σκέφτεται για το θέμα.

Δείξτε κατανόηση και εκφράστε την αποδοχή σας στον άλλον:

-Με τον τόνο της φωνής σας,
-Την στάση του σώματος σας,
-Και τις εκφράσεις του προσώπου σας
-Με το να επαναλαμβάνετε αυτό που είπε ο άλλος πριν από σας, και κυρίως με -το να επαναλαμβάνετε τις πιο σημαντικές σκέψεις κι επιθυμίες του.

Διατυπώστε τις σκέψεις σας με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι φανερό ότι πρόκειται για τη δική σας γνώμη. (αντί να πεις: «παραμελείς το παιδί μας», μπορείς να πεις: «Πιστεύω ότι το παιδί μας αισθάνεται παραμελημένο από σένα». Αν διατυπώνεις τη γνώμη σου με τέτοιο τρόπο, είναι πιο πιθανό ο άλλος να αναρωτηθεί για ποιο λόγο έχεις τη συγκεκριμένη άποψη, ή να ακούσει προσεχτικά αυτό που λες. 

Εκφράζετε τα συναισθήματά σας για το θέμα που συζητάτε, και αποφεύγετε γενικές αναφορές του τύπου: «Είμαι θυμωμένη μαζί σου». Είναι προτιμότερο να πείτε: «Είμαι θυμωμένη μαζί σου γιατί πιστεύω ότι το παιδί μας νιώθει παραμελημένο από σένα».

Όταν λέτε κάτι προσπαθήστε να δείχνετε και τα θετικά σας συναισθήματα στον συνομιλητή σας, εφόσον νιώθετε έτσι. Όταν ο άλλος γνωρίζει ότι ενδιαφέρεστε γι’αυτόν –ανεξάρτητα από το παράπονο που εκφράζετε, ή τον θυμό σας για κάτι που συνέβη- αισθάνεται λιγότερο απειλημένος κι εχθρικός, και ίσως ενοχληθεί λιγότερο απ’όσα πείτε.

Προσπαθήστε να είστε όσον είναι δυνατόν πιο ακριβείς και συγκεκριμένοι σ’αυτό που λέτε. Όταν για παράδειγμα, περιγράφετε μια συμπεριφορά, αντί να πείτε: «Μου αρέσει να είσαι τρυφερή μαζί μου», πείτε: «Μου αρέσει όταν μ’αγκαλιάζεις και με φιλάς».

Όταν θέλετε να εκφράσετε το παράπονό σας ότι ο άλλος δεν σας φιλά όταν φεύγει για την δουλειά, ή όταν γυρίζει στο σπίτι, αντί να του πείτε: «Ποτέ δεν με φιλάς», είναι προτιμότερο να του πείτε: «Θα μου άρεσε όταν φεύγεις το πρωί για τη δουλειά να με φιλάς», ή «θα μου άρεσε όταν γυρίζεις σπίτι να με φιλάς μόλις μπαίνεις».

Όταν λέτε κάτι να είστε σίγουροι και ξεκάθαροι μέσα σας γι’αυτό που θέλετε να πείτε. Το ίδιο σίγουροι πρέπει να είστε όταν ζητάτε από τον άλλον να συμπεριφερθεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Πρέπει δηλαδή να είστε πρώτα εσείς ξεκάθαροι μέσα σας τι είδους πρέπει να είναι αυτή η συμπεριφορά, ώστε να δώσετε στον άλλον να καταλάβει τι ακριβώς ζητάτε.

Δείξτε συμπάθεια στον άλλον την ώρα που εκφράζετε τα συναισθήματα ή τις σκέψεις σας:Προτού αρχίσετε να εκφράζεστε, μπείτε στη θέση του άλλου και προσπαθήστε να φανταστείτε πως θα νιώθει ακούγοντας αυτά που θέλετε να του πείτε,
προσπαθήστε να φανταστείτε πόσο θα του κοστίσει να κάνει αυτό που του ζητάτε.
Τέλος, προσπαθήστε να δείξετε ότι κατανοείτε και τη δική του άποψη.....

Αν κάνετε τα παραπάνω, είναι πιο πιθανό το άλλο άτομο να καταλάβει και να αποδεχτεί τα όσα λέτε.
 Να θυμάστε πάντα ότι για να σας δείξουν κατανόηση, πρέπει πρώτα να δείξετε εσείς κατανόηση!!...

(Παράδειγμα: Όταν θέλετε να προτείνετε στον σύντροφό σας να βγαίνετε έξω πιο συχνά, αντί να του πείτε: «Εγώ θέλω να βγαίνουμε πιο συχνά, αλλά εσύ δεν φαίνεται να με πολύ-υπολογίζεις...», θα είναι πιο σωστό να πείτε: «Ξέρω ότι σου αρέσει να μένεις σπίτι, και ότι η κοινωνική ζωή δεν σου είναι τόσο απαραίτητη όσο σε μένα. Ξέρω επίσης, ότι προβληματίζεσαι με τα οικονομικά μας. Όμως εμένα θα μου ήταν ευχάριστο μια με δυο φορές το μήνα να πηγαίνουμε κάπου με φίλους και νομίζω ότι αυτό θα με βοηθούσε να νιώθω καλύτερα και πιο ευχαριστημένη».

Είναι σημαντικό να εκφράζετε έγκαιρα τις επιθυμίες και τα συναισθήματά σας, ιδιαίτερα τα αρνητικά, προτού συσσωρευτούν μέσα σας και είναι δύσκολο να τα ελέγξετε.
Φροντίστε να εκδηλώνετε ιδιαίτερα τα αρνητικά συναισθήματα όπως είναι ο θυμός, η απογοήτευση, η αίσθηση αδιαφορίας που εισπράττετε από τον άλλον, αφού όμως πρώτα ηρεμήσετε κάπως. 
Μ’αυτόν τον τρόπο δεν θα καταπιεστείτε και θα του δώσετε να καταλάβει ότι σας ενοχλεί μια συγκεκριμένη συμπεριφορά του.

Μη διακόπτετε το συνομιλητή σας όταν μιλά. Απαντήστε του μόνο αφού βεβαιωθείτε ότι τελείωσε. Όταν έρθει η σειρά σας να πάρετε τον λόγο, μη βιαστείτε να απαντήσετε ή να μιλήσετε. Απαντήστε μόνο όταν είστε σίγουροι ότι καταλάβατε τι εννοούσε ο άλλος. Αν κάτι δεν σας είναι σαφές, κάντε διευκρινιστικές ερωτήσεις, και μην βιάζεστε να οδηγηθείτε σε υποθέσεις.

Τρόποι να ζητήσετε διευκρινήσεις:
Αντί να πείτε:  «δεν σε κατάλαβα», ή «Τι εννοείς;..», είναι προτιμότερο να δηλώσετε απλά ότι αυτό ή το άλλο σημείο δεν σας είναι ξεκάθαρο.
Επαναλάβετε τα λόγια του άλλου, ώστε να ελέγξετε εάν καταλάβατε σωστά.

Γενικά να θυμάστε

Όταν μιλάτε, φροντίστε:

αυτό που λέτε να δείχνει ότι καταλαβαίνετε την άποψη του άλλου, και
να περιλαμβάνει και το πως αισθάνεστε αυτή τη στιγμή
(π.χ. «Ξέρω ότι είσαι κουρασμένη από τις δουλειές του σπιτιού, αλλά δεν μου είναι ευχάριστο να ακούω τα παράπονά σου μόλις επιστρέφω κουρασμένος από τη δουλειά μου...», ή «καταλαβαίνω ότι είναι σημαντικό για σένα να έρθω μαζί σου, αλλά πίστεψέ με νιώθω σήμερα πολύ κουρασμένη για να βγω έξω...»)

Φροντίστε να επικεντρώνεστε μόνο στο παρόν και να μην αναφέρεστε σε γεγονότα του παρελθόντος. Μην ξεφεύγετε από το θέμα, και μη συγκρίνετε το συγκεκριμένο περιστατικό με άλλα που έγιναν πιο παλιά.

Φροντίστε ώστε τα μηνύματα του σώματός σας να συμφωνούν με τα λεκτικά μηνύματα που στέλνετε κατά τη διάρκεια της συζήτησης.

Εξασκείστε τις παραπάνω οδηγίες και πρακτικές συμπεριφορές σε κάθε ευκαιρία που έχετε καθημερινά με τον/την σύντροφό σας για επικοινωνία, ακόμα και για πράγματα που εσείς θεωρείται ασήμαντα...! 





Η απόσταση είναι περίεργο πράγμα .. Άλλοι άνθρωποι είναι δίπλα μας και ταυτόχρονα κόσμους μακριά .. Κι άλλους τους κουβαλάμε μέσα μας ακόμα και αν μας χωρίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα .. Η διαδρομή δεν είναι πάντα ευχάριστη,αλλά συνήθως αξίζει τον κόπο ..

Τα "Μυστικά" της επιτυχίας σε έναν Ευτυχισμένο Γάμο(NTR)












Στην εποχή μας που σχεδόν οι μισοί γάμοι καταλήγουν σε διαζύγιο, είναι φυσιολογικό να διερωτόμαστε τι είναι αυτό που κάνει κάποια ζευγάρια να ζουν ευτυχισμένα για δεκαετίες ενώ άλλα χωρίζουν.
Μήπως στα ευτυχισμένα ζευγάρια, δεν υπάρχουν καβγάδες ή λογομαχίες;
 Δεν δημιουργούνται δύσκολες καταστάσεις που προκαλούν αισθήματα εχθρότητας και πικρίας μεταξύ των δύο;
Η ευτυχία σε ένα ζευγάρι, δεν είναι κάτι που έρχεται τυχαία.
Πρόκειται για ένα πολύτιμο αγαθό που αποκτιέται με κατανόηση για τις ανάγκες και ευαισθησίες του άλλου και με συνεχή προσπάθεια.
Ένα από τα βασικά μυστικά των ευτυχισμένων ζευγαριών, που πρέπει όλοι να ξέρουμε, είναι ότι δεν είναι πάντα ευτυχισμένα.
Μη νομίζετε ότι όλη μέρα είναι τρυφεροί μεταξύ τους, αγκαλιάζονται, συμπεριφέρονται με ευγένεια και αλληλοσεβασμό.
Έχουν τις αρνητικές τους στιγμές, τις λογομαχίες τους και την ανταλλαγή πικρόχολων σχολίων.
Όμως εκείνο που διαφοροποιεί τους δύο του ευτυχισμένου ζευγαριού είναι ότι ξέρουν μέχρι ποιό σημείο μπορούν να φτάσουν.

Βάζουν νερό στο κρασί τους και συχνά επανέρχονται για να ισορροπήσουν την κατάσταση με μια καλή δόση θετικής εποικοδομητικής συμπεριφοράς.

Το τέλειο ζευγάρι, δεν υπάρχει. Ο άνδρας και η γυναίκα σε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι, μπορεί μάλιστα να μαλώνουν μεταξύ τους κάθε μέρα.
Δεν είναι ο αριθμός των καβγάδων που έχει σημασία στη σχέση ενός ζευγαριού αλλά ο τρόπος με τον οποίο μαλώνουν.
Οι εμπειρογνώμονες έχουν διαπιστώσει ότι υπάρχουν τέσσερις μέθοδοι διαμάχης και αρνητικής προσέγγισης που εάν χρησιμοποιούνται συχνά, προαναγγέλλουν κακές εξελίξεις στις σχέσεις ενός ζευγαριού.
Αυτές οι τακτικές είναι η επίκριση, η άρνηση, η περιφρόνηση και η αμυντικότητα.
Τα ευτυχισμένα ζευγάρια αποφεύγουν ή χρησιμοποιούν πολύ λίγο τις τακτικές αυτές. Βέβαια χρησιμοποιούν αρνητικές προσεγγίσεις όπως θυμό ή συμπεριφορά που μπορεί να πληγώνει τον άλλο.
Ωστόσο συνειδητοποιούν μέχρι που μπορούν να φτάνουν για να μην πληγώνουν υπέρμετρα το ταίρι τους. Ταυτόχρονα είναι έτοιμοι για συμβιβασμό προσφέροντας μια εποικοδομητική συμβιβαστική συμπεριφορά που επουλώνει συνήθως τις πληγές που αφήνει μια διαμάχη.
Οι θετικές εμπειρίες, οι ευχάριστες στιγμές που περνούν μαζί οι δύο στο ευτυχισμένο ζευγάρι, αποτελούν πηγή προστασίας της σχέσης τους.
Οι ισχυροί δεσμοί που δημιουργούνται μεταξύ τους, δεν αφήνουν τις δύσκολες στιγμές να διαβρώσουν αυτά που τους ενώνουν.
Έχουν μια μακροχρόνια προοπτική και είναι έτοιμοι ο καθένας να κάνει θυσίες για την ικανοποίηση των προσωπικών αναγκών του ταιριού του.
Η καλή ποιότητα της σεξουαλικής σχέσης μεταξύ των δύο στο ζευγάρι, αν και δεν είναι απόλυτα απαραίτητη προϋπόθεση για μια ευτυχισμένη σχέση, εντούτοις αποτελεί σημείο σύγκλισης και κοινής προσπάθειας για το καλύτερο δυνατό.
H σεξουαλική σχέση στο ζευγάρι, πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα και να διαφυλάττεται από τις αρνητικές επιδράσεις που μπορεί να προκαλεί σε αυτήν η επαγγελματική και οικογενειακή ζωή ή άλλοι περισπασμοί.
Είναι απαραίτητο να διαφυλάττεται χρόνος και ενέργεια για αυτό διότι συμβάλλει ουσιαστικά στην ποιότητα των δεσμών μεταξύ των δύο. 
Δεν είναι σπάνιο, ακόμη και για τα ευτυχισμένα ζευγάρια, να υπάρχουν λογομαχίες ή οργή σε στιγμές που υποτίθεται θα έπρεπε να ήταν ευχάριστες και ρομαντικές.
Είναι απρόβλεπτο πότε κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί.
Μια καλή τακτική που βοηθά στην ευτυχία του ζευγαριού, είναι η συμφωνία από κοινού να οριστούν χρονικές περίοδοι που ότι και να συμβεί, θα αποφεύγουν το διαπληκτισμό.
Εάν υπάρχει ένα επίμαχο ζήτημα, μπορεί να οριστεί ένας χρόνος για συζήτηση και ξεκαθάρισμα του.
Θα προκύπτουν πάντοτε προβλήματα στη συζυγική ζωή που θα είναι αντικείμενο διαφορετικών απόψεων, προσεγγίσεων και ευαισθησιών μεταξύ των δύο. Θα πρέπει να ορίζεται και να διατίθεται χρόνος για συζήτηση τους.
 Tα ευτυχισμένα ζευγάρια προσπαθούν και αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ποτέ να μην πηγαίνουν στο κρεβάτι θυμωμένοι ή πικραμένοι ο ένας με τον άλλο.
Σε ζευγάρια που οι σχέσεις έχουν επιδεινωθεί σε σημείο που να μην επιτρέπουν την οικειότητα και τρυφερότητα που απαιτείται για μια υγιή σεξουαλική σχέση, είναι συχνά απαραίτητη η βοήθεια ενός ειδικού θεραπευτή σε θέματα συζυγικών σχέσεων.
Ταυτόχρονα μπορεί να χορηγηθεί βοήθεια από ειδικούς ψυχολόγους ή άλλους θεραπευτές σε θέματα διαχείρισης του θυμού, διαπροσωπικής ή συζυγικής επικοινωνίας και γονικών δεξιοτήτων.
Ας συγκρατήσουμε λοιπόν ότι τα ευτυχισμένα ζευγάρια έχουν και αυτά συχνά προβλήματα, καβγάδες, συζητήσεις για τα χρήματα, το νοικοκυριό, τα παιδιά, τα πεθερικά, τους συγγενείς και άλλα.
Η αναζήτηση της ιδανικής, ήρεμης, αρμονικής συζυγικής σχέσης, μπορεί να είναι ζημιογόνα.
Εκείνο που είναι σημαντικό και συμβάλλει τα μέγιστα στην ευτυχία των ζευγαριών, είναι η ικανότητα που έχουν να εξισορροπούν τις αναπόφευκτες, δύσκολες αρνητικές για τις σχέσεις τους στιγμές με αναζωογονητικές, θετικές προσεγγίσεις και εμπειρίες που θεμελιώνουν και ενδυναμώνουν τους δεσμούς μεταξύ τους.

 

ΣΧΕΣΕΙΣ…ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΓΑΜΟΣ(NTR)




Τα περισσότερα ζευγάρια γνωρίζουν πως υπάρχει μια ολοένα αυξανόμενη κρίση στο γάμο, πως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό καταλήγει σε διαζύγιο. Καθώς παρατηρούν όλο και περισσότερους δυστυχισμένους γάμους και όλο και περισσότερους χωρισμούς, οι σύζυγοι αναρωτιούνται αν κάτι τέτοιο είναι δυνατό να συμβεί και στους ίδιους.

Οι νιόπαντροι, μέσα στην ανάγκη τους για αγάπη και ρομαντισμό, δε θέλουν τίποτα παραπάνω από έναν πετυχημένο γάμο. 

Συχνά πιστεύουν, τουλάχιστον στην αρχή, πως η σχέση τους είναι διαφορετική και πως τη βαθιά αγάπη τους και την αισιοδοξία τους θα τη διατηρήσουν σε βάθος χρόνου. Κάποια στιγμή όμως, πολλοί σύζυγοι αντιλαμβάνονται πως δεν είναι προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα και τις συγκρούσεις του γάμου τους.
 Συνειδητοποιούν σιγά σιγά μια υποβόσκουσα δυσαρέσκεια, απογοήτευση και υπερένταση, συχνά χωρίς να γνωρίζουν σε ποιο βαθμό ακριβώς έγκειται το πρόβλημα.
Καθώς η σχέση βουλιάζει σε μια ατμόσφαιρα διαψεύσεων, φτωχής επικοινωνίας και παρεξηγήσεων, το ζευγάρι μπορεί να αρχίσει να πιστεύει πως ο γάμος τους είναι ένα λάθος. 

Σε κάποιες περιπτώσεις, ζευγάρια που είναι παντρεμένα για τριάντα ή σαράντα χρόνια, νιώθουν την ανάγκη να λύσουν τη σχέση τους, την οποία θεωρούν ως μια ατελείωτη πορεία βασάνων και λαθών.

Το γεγονός της διάλυσης ενός τόσου μεγάλου αριθμού σχέσεων, δημιουργεί πολλά ερωτηματικά.

 Πως είναι δυνατό να αποδιοργανωθεί μια σχέση μεταξύ δύο ανθρώπων, τη στιγμή που μοιράζονται τη μαγευτική εμπειρία του να αγαπάς και να αγαπιέσαι, τη πλουσιότερη εμπειρία από όλες; 

Επιπλέον, πως είναι δυνατόν να τερματίζεται ένας δεσμός, την στιγμή που σε κάθε σχέση ενεργοποιούνται συναισθήματα που δρουν υποστηρικτικά, όπως για παράδειγμα η οικειότητα, συντροφικότητα, αποδοχή και υποστήριξη; 

Σε δύσκολες στιγμές μελαγχολίας, υπάρχει κάποιος να μας παρηγορήσει, να μας ενθαρρύνει, να μας πει λίγα καλά λόγια.

Στις ευχάριστες στιγμές, πάντοτε υπάρχει κάποιος να μοιραστεί μαζί μας τη χαρά και τον ενθουσιασμό.

 Παράλληλα, στη σχέση υπάγεται και η απόλαυση της σεξουαλικής ικανοποίησης, που η φύση προσφέρει ως κίνητρο σε κάθε σύζυγο.
 Τέλος, η φυσική κατάληξη κάθε σχέσης, είναι η απόκτηση απογόνων, η δημιουργία οικογένειας, καταστάσεις που προσφέρουν ιδιαίτερη απόλαυση και ικανοποίηση. Με όλες αυτές τις συνεκτικές δυνάμεις που δρουν για την ενδυνάμωση μιας σχέσης τι είναι δυνατό να πάει στραβά;
 Γιατί άραγε η αγάπη, ανεξάρτητα από όλα τα άλλα κίνητρα δεν είναι από μόνη της αρκετή για να κρατήσει δυο συντρόφους μαζί;
Δυστυχώς, υπάρχουν κάποιες φυγόκεντρες δυνάμεις που τίθενται σε λειτουργία και μπορούν να ταράξουν μια σχέση:

 αποθαρρυντικές διαψεύσεις, ακραίες παρερμηνείες, αδύνατη επικοινωνία, λανθασμένος καταλογισμός ευθυνών και χαμηλή ανεκτικότητα στην καθημερινή φθορά της σχέσης.

 Η αγάπη από μόνη της σπάνια έχει το σθένος να αντισταθεί σε αυτές τις διαιρετικές δυνάμεις και τα υποπροϊόντα τους, την οργή, θυμό και δυσαρέσκεια.

 Κάποια άλλα συστατικά μιας σχέσης που συνήθως παραβλέπονται είναι απαραίτητα για τη σταθεροποίηση της αγάπης.

Η δύσκολη πορεία της σχέσης

Στην αρχή μιας σχέσης, κυριαρχούν συναισθήματα απόλυτης στοργής και αφοσίωσης, σκέψεις αιώνιας αγάπης, έντονη ερωτική έλξη και μια σχετικά «ανάλαφρη διάθεση». 

Η αγάπη ακόμα, κυρίως μέσω της ερωτικής της διάστασης, συμπεριλαμβάνει και μια τροποποίηση της συνείδησης.

 Εκφράσεις όπως «πετάω στον ουρανό, νιώθω υπέροχα, βρίσκομαι στον έβδομο ουρανό» μαρτυρούν μια παροδική σύγχυση της προσοχής, μια απομάκρυνση από τη ρεαλιστική αξιολόγηση και αντιμετώπιση των πραγμάτων, ένα ευφορικό όνειρο. 

Αυτό συμβαίνει γιατί η φύση έχει προνοήσει να προστατεύει τη σχέση, να δημιουργεί ένα ονειρικό και μαγευτικό πέπλο συνύπαρξης, έτσι ώστε να καλλιεργηθεί ένας πανίσχυρος δεσμός που θα παρακινήσει τους δύο συντρόφους να αφοσιωθούν σε αυτή.

 Συνεπώς, η αρχική φάση μιας σχέσης προσφέρει ένα ισχυρό κίνητρο για μια σταθερή θεμελίωση της σχέσης και τη διαιώνιση των απολαύσεων.
Ο προστατευτικός αυτός τρόπος των αρχικών σταδίων της σχέσης, έχει σαν αποτέλεσμα την επιλεκτική προσοχή και αντίληψη των χαρακτηριστικών και συμπεριφορών του συντρόφου. Ο έρωτας, φαίνεται να έχει σχεδιαστεί να αποτρέπει ή τουλάχιστον να περιορίζει τις αρνητικές κρίσεις, με απώτερο σκοπό την προώθηση της σχέσης. Φυσικό επακόλουθο των παραπάνω είναι η προσοχή και συγκράτηση μόνο των θετικών εικόνων, αναμνήσεων και συμπεριφορών του άλλου.
Στη συνέχεια όμως η καθημερινή φθορά και τα προβλήματα, καταστρέφουν το μαγευτικό αυτό τοπίο. Συμπεριφορές και χαρακτηριστικά που προηγουμένως μας γοήτευαν, τώρα μας απογοητεύουν και μας στενοχωρούν. Πολύ γρήγορα επέρχεται απομυθοποίηση του ερωτικού συντρόφου, ο οποίος μας φαίνεται κουραστικός, βαρετός και εντελώς διαφορετικός. Εκφράσεις, όπως «έχει αλλάξει τόσο τα τελευταία χρόνια, είναι πια άλλος άνθρωπος, δεν τον αναγνωρίζω», αντανακλούν περισσότερο την αλλαγή στην οπτική με την οποία εμείς βλέπουμε τον άλλον και δεν αντιπροσωπεύουν μια καθολική αλλαγή αυτού.
Αυτό που είναι απολύτως απαραίτητο να κατανοήσουμε, είναι ότι το αποκορύφωμα του ενθουσιασμού και της αμοιβαίας ικανοποίησης κατά το αρχικό στάδιο του έρωτα, συχνά λειτουργεί ως ένα είδος μέτρου, βάση του οποίου τα ζευγάρια αξιολογούν τα επόμενα στάδια του γάμου τους. Οι απειλές, οι καυγάδες και οι απογοητεύσεις έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με την περίοδο του μεγάλου έρωτα. Το μεγάλο λάθος, είναι ότι πολλοί άνθρωποι δεν φαίνονται πρόθυμοι να εγκαταλείψουν την αρχική αντίληψή τους για το πώς πρέπει να είναι ένας γάμος, στάση που σταδιακά προκαλεί την απομυθοποίηση του συντρόφου αλλά και της ίδιας της σχέσης.
Η κατανόηση της πορείας της σχέσης, προάγεται αν γίνει συνειδητό ότι κάθε σύντροφος αντιλαμβάνεται τον άλλον, βάση ενός αυστηρού προσωπικού συστήματος υποθέσεων και πιθανών εκδοχών. Το σύστημα αυτό αποτελείται από πεποιθήσεις, παραδοχές, κανόνες, έννοιες και συνήθειες, οι οποίες εξαρτώνται άμεσα από το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο έχει μεγαλώσει το άτομο. Συνεπώς, αν θεωρούμε για παράδειγμα ότι το ύψωμα της δυνατής φωνής ισοδυναμεί με απόρριψη ή με απόπειρα επιβολής γνώμης, τότε κάθε φορά που ο σύντροφος μας για κάποιο τυχαίο λόγο ανεβάζει την ένταση της φωνής του, εμείς θα νιώθουμε τα αντίστοιχα συναισθήματα απόρριψης.
Όταν ένα γεγονός προκαλεί στερεότυπα κάποια ιδιαίτερα προσωποποιημένα συμπεράσματα, γίνεται σύμβολο. Όταν ένα άτομο αποδώσει συμβολικό νόημα (αγάπη, απόρριψη, ελευθερία) σε ένα γεγονός, η αντίδρασή του μπορεί να είναι υπερβολική, να εκφράζει μια διαστρεβλωμένη αντίληψη της κατάστασης και να οδηγεί σε πολλαπλά νοήματα. Στο γάμο υπάρχουν δυο μεγάλες κατηγορίες συμβολικών γεγονότων που προκαλούν υπερβολικές αντιδράσεις: η πρώτη έχει να κάνει με θέματα ενδιαφέροντος και έλλειψης ενδιαφέροντος. Στο θετικό πόλο υπάρχουν τα σύμβολα της στοργής, αγάπης και της κατανόησης και στον αρνητικό πόλο βρίσκονται η απόρριψη, αδιαφορία και έλλειψη ενδιαφέροντος. Στη δεύτερη κατηγορία υπάγεται το θέμα της αξιοπρέπειας, του σεβασμού και της ευγένειας.
Τα παραπάνω σύμβολα ενεργοποιούνται ξεκάθαρα στο επίπεδο των προσδοκιών που έχουμε για το σύντροφό μας. Όταν ο σύντροφός μας δεν καταφέρνει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες μας, νιώθουμε απογοητευμένοι και έχουμε την τάση να περιμένουμε λιγότερα από τη σχέση ή ακόμα και να τη διαγράψουμε ως ανάξια για να τη συνεχίσουμε.
Οι προσδοκίες αυτές κυρίως αναφέρονται στην επιθυμία να είμαστε απόλυτα αποδεκτοί, να κατανοούμε και να μας κατανοούν, να μοιραζόμαστε ευχάριστες εμπειρίες, να υπάρχει συμπαράσταση και βοήθεια. Ο/η σύντροφός μας μπορεί να περιμένει την εξασφάλιση επαρκούς εισοδήματος για ένα ικανοποιητικό επίπεδο ζωής, τη συμβολή στην ανατροφή των παιδιών, την ενεργό συμμετοχή στο σεξ και το ενδιαφέρον για οργάνωση κοινωνικών και ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων.
Οι προσδοκίες αυτές διαμορφώνουν ένα συμβόλαιο, το λεγόμενο συμβόλαιο του γάμου, το οποίο συνήθως δεν διατυπώνεται με σαφής όρους. Όταν όμως ένας σύντροφος παραβιάσει, σκόπιμα ή αθέλητα το συμβόλαιο αυτό, ο σύντροφος που έχει ορισμένες προσδοκίες θα νιώσει απογοητευμένος και προδομένος. Η τήρηση του συμβολαίου θεωρείται δείγμα εμπιστοσύνης και ενδιαφέροντος αλλά ο σεβασμός αυτός εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν ένας μπορεί να καταλάβει τι περιμένει ο άλλος από αυτόν και να δείξει την ανάλογη κινητοποίηση και ικανότητα ανταπόκρισης στις προσδοκίες αυτές.
Το μεγαλύτερο κακό με τους κανόνες του συμβολαίου, είναι ότι αγνοούν τις ανάγκες και τις επιθυμίες του άλλου ατόμου. Πράγματι, στην σπάνια περίπτωση που εκφράζονται ανοικτά, οι κανόνες αυτοί φαίνονται παράλογοι ή ακόμα και αυθαίρετοι. Το μεγαλύτερο μέρος του θυμού στους προβληματικούς γάμους πηγάζει από παρόμοιους παραβιασμένους κανόνες παρά από αντικειμενικά άσχημες πράξεις από την πλευρά του συντρόφου. Μερικά παραδείγματα κανόνων είναι:
                          Αν ο σύντροφος μου ενδιαφερόταν, θα προσφερόταν να με βοηθήσει όταν βρίσκομαι σε δύσκολη θέση.
                          Αν ο σύντροφός μου με σεβόταν, δεν θα με άφηνε να αντιμετωπίζω μόνος/η τα προβλήματα.
                          Αν ο σύντροφός μου με νοιαζόταν, θα έκανε ότι ήθελα χωρίς να χρειαστεί να του/της το ζητήσω.
Αυτοί οι κανόνες γρήγορα θεωρούνται δικαιώματα και σύντομα εξελίσσονται σε απαιτήσεις. Στην περίπτωση που παραβιαστούν, η αντίδραση είναι τόσο έντονη που πολλές φορές ο παραβάτης-σύντροφος εκπλήσσεται από τη σφοδρότητά της. Ακριβώς επειδή θεωρεί τη αντίδραση υπερβολική, θυμώνει και αυτός με τη σειρά του και το ζευγάρι εμπλέκεται σε ένα φαύλο κύκλο αλληλοκατηγοριών και επιθέσεων. Επιπλέον, νιώθει να καταπιέζεται από έναν υποτιθέμενο κανόνα. Η απάντηση στην ένταση της αντίδρασης, υπάρχει στην κατανόηση του ότι ο κανόνας είναι ιερός για αυτόν που τον διαμορφώνει, με επακόλουθο οποιαδήποτε παραβίαση να εκλαμβάνεται ως επίθεση στον τρόπο σκέψης και την κουλτούρα που πρεσβεύουμε «δεν με καταλαβαίνει, το κάνει ακριβώς για να με εξοργίσει».
Οι σύντροφοι που επιθυμούν να έχουν μια ολοκληρωμένη και υγιή σχέση, πρέπει να προσέχουν τα εξής σημεία:
·                          Καθώς οι παρεξηγήσεις και οι συγκρούσεις συνδυάζονται, προκαλούν θυμό και δυσανασχέτηση, ο σύζυγος που προηγούμενος ήταν εραστής και σύμμαχος τώρα θεωρείται ανταγωνιστής.
·                          Η μακροχρόνια σχέση βασίζεται στην ανάπτυξη ορισμένων προσδοκιών.
·                          Η ένταση της σχέσης ενεργοποιεί ορισμένες χρόνιες λανθάνουσες επιθυμίες για άνευ όρων αγάπη, πίστη και υποστήριξη. Οι γαμήλιοι όρκοι αποτελούν έναν συμβολικό τρόπο ανάληψης ευθύνης για την ικανοποίηση των παραπάνω επιθυμιών.
·                          Κάθε κατάσταση λαμβάνει διαφορετικό περιεχόμενο για κάθε άτομο ξεχωριστά και το άτομο αντιδρά στη σημασία που αποδίδει το ίδιο στο γεγονός και όχι στο γεγονός αυτό καθαυτό. Συνεπώς, τα θέματα που διαπραγματεύεται το ζευγάρι καθημερινά έχουν διαφορετική σημασία για κάθε σύντροφο
·                          Οι ικανότητες εκείνες που είναι καθοριστικές για τη διατήρηση μιας αρμονικής σχέσης: προσδιορισμός προβλημάτων, διαπραγμάτευση, ανάληψη ευθυνών, συνήθως έχουν ελάχιστη σχέση με την αρχική έλξη του ζευγαριού.
·                          Η έννοια της καθημερινής συμβίωσης αποκτά μια σημασία που υπερβαίνει κατά πολύ την επιφανειακή πραγματικότητα. Το πόσο καλά ένας άντρας κάνει τις μικροδουλειές στο σπίτι για παράδειγμα, αξιολογείται από τη σύζυγο όχι απλά με βάση την ποιότητα, αλλά βάσει αυτών που εκείνη πιστεύει ότι αποκαλύπτει για τη στάση και τα συναισθήματα του προς την ίδια.
·                          Η συμβολική σημασία της σεξουαλικής έλξης μπορεί να γίνει δίκοπο μαχαίρι. Το αίσθημα της αφοσίωσης, της απόλυτης αποδοχής και της αμοιβαίας ικανοποίησης βοηθά στο να διεγείρει τους συζύγους. Αντίθετα, η μείωση του αισθήματος της αγάπης, της αφοσίωσης και της αποδοχής μπορεί να αποδυναμώσει το πάθος. Αν η σεξουαλική επιθυμία και συνεπώς η επίδοση, ατονήσει, το συμβολικό μήνυμα αποκωδικοποιείται ως απώλεια στοργής και ενδιαφέροντος. Αυτό δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο. Η απώλεια των συναισθημάτων αμοιβαιότητας, οδηγεί με τη σειρά της σε μειωμένη σεξουαλική επιθυμία, υπονομεύοντας ακόμη την ίδια την αμοιβαιότητα.
·                          Η πραγματική αιτία των περισσότερων προβλημάτων είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή, με αποτέλεσμα να θεωρείται ως πρόβλημα ένα σύνολο αρνητικών χαρακτηριστικών του συντρόφου ή η άσχημη προσωπικότητά του και όχι η διάσταση των προσδοκιών μεταξύ των δυο συντρόφων.
Διαφοροποιήσεις στην Επικοινωνία μέσα στο γάμο
·                          Οι γυναίκες θεωρούν τις ερωτήσεις ως έναν τρόπο για να συντηρήσουν τη συζήτηση, ενώ οι άντρες ως ένα μέσο απόκτησης πληροφοριών.
·                          Οι γυναίκες έχουν την τάση να συνδέουν αυτά που λέει ο συνομιλητής τους με αυτά που οι ίδιες θέλουν να πουν.
·                          Οι άντρες δεν ακολουθούν σε γενικές γραμμές τον παραπάνω κανόνα και συχνά φαίνονται να αγνοούν το προηγούμενο σχόλιο του συνομιλητή τους.
·                          Οι γυναίκες συνήθως ερμηνεύουν την επιθετικότητα του συνομιλητή τους, ως απειλή που καταστρέφει τη σχέση. Οι άντρες θεωρούν την επιθετικότητα ως μια μορφή συζήτησης.
·                          Οι γυναίκες είναι πιο πρόθυμες να μοιραστούν συναισθήματα και μυστικά. Στους άντρες αρέσει να συζητούν λιγότερο προσωπικά θέματα, όπως τα σπορ και η πολιτική.
·                          Οι γυναίκες συνηθίζουν να συζητούν προβλήματα μεταξύ τους, να εκμυστηρεύονται τις εμπειρίες τους και να καθησυχάζει η μια την άλλη. Οι άντρες από την άλλη, πιστεύουν ότι η συζήτηση αποσκοπεί στη λύση κάποιου προβλήματος και δεν σκέφτονται ότι ο συνομιλητής τους μπορεί να επιθυμεί μόνο κάποιον να τον ακούσει με ενδιαφέρον.
·                          Διαφορά παρατηρείται και στο θέμα επίλυσης των συγκρούσεων. Πολλές γυναίκες για παράδειγμα, υιοθετούν την εξής νοοτροπία: Ένας γάμος πηγαίνει καλά εφόσον μπορούμε να μιλάμε για αυτόν. Αντίθετα, οι άντρες έχουν την άποψη: 
     Η σχέση είναι προβληματική αν πρέπει να διαρκώς να συζητάμε για αυτήν.

Το πρόβλημα είναι ο σύζυγος

Πολλές φορές έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να δηλώνει «δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με μένα. Αν ο/η σύντροφος μου άλλαζε, όλα θα ήταν μια χαρά». Η έμφαση στα ελαττώματα του συντρόφου, από μόνη της υποδηλώνει συμπτώματα μιας διαταραγμένης σχέσης. Στην πράξη, έρευνες έχουν καταδείξει ότι όταν οι σύζυγοι αλληλοκατηγορούνται διαρκώς και κατά ένα τρόπο εξωπραγματικό, ο γάμος τους είναι προβληματικός.
Η καλύτερη αντιμετώπιση δεν έγκειται στην απόδοση των σφαλμάτων, ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο, αλλά στην ανάπτυξη καινούργιων στρατηγικών που θα βοηθήσουν τη σχέση.
Ακόμη και στην περίπτωση που νομίζετε ότι ο σύντροφός σας είναι υπεύθυνος για τα προβλήματα σας, προσπαθώντας για την εξέλιξη της σχέσης σας μπορείτε να αντισταθμίσετε, αν όχι να ανατρέψετε κάποιες από τις ανεπιθύμητες συνήθειές του. Σκέψεις του τύπου:
·                          Ο/η σύντροφος μου είναι ανυπόφορος
·                          Ο/η σύντροφός μου είναι εγωιστής
·                          Ο/η σύντροφός μου είναι τρελός
·                          Ο/η σύντροφός μου είναι καλοπερασάκιας
πρέπει να αποφεύγονται και να εξετάζονται για την εγκυρότητα και την αληθοφάνειά τους.

Αιτίες των συγκρούσεων
Ύπαρξη επιπέδων διαφωνίας:

·                          Πραγματική σύγκρουση για σοβαρό λόγο
·                          Υπερβολικός ή ακατάλληλος τρόπος ομιλίας που δυσχεραίνει την ουσιαστική επικοινωνία.
Διαφορές επιθυμιών: για παράδειγμα, ο ένας σύντροφος επιθυμεί να δει τηλεόραση, ενώ ο άλλος θέλει να πάνε κινηματογράφο. Όταν:
·                          Δεν αντιπροσωπεύουν βασικές αντιθέσεις αλλά γούστα, όταν δηλαδή απλά υπάρχουν ως διαφορές της στιγμής, μπορούν εύκολα να επιλυθούν.
·                          Υπάρχει πρόβλημα στη σχέση, όταν επικρατεί ένταση, διογκώνονται και οδηγούν σε σοβαρή σύγκρουση.
Διαφορές στην πολιτική, στη στάση ή στη φιλοσοφία ζωής: θέματα που οδηγούν σε συγκρούσεις αποτελούν η ανατροφή των παιδιών, ο καταμερισμός εργασιών, το ξόδεμα των χρημάτων, ο αυταρχικός ή ελεύθερος τρόπος διαπαιδαγώγησης κα.
Διαφορές στην προσωπικότητα: αντανακλούν το σύνολο αντιλήψεων, πεποιθήσεων και σκέψεων που έχει ο κάθε σύντροφος για τον άλλον. Απαιτείται ελαστικότητα, συμβιβασμός και ενσυναίσθηση για να καταπολεμηθούν.





Τι χρειάζεται για τη διατήρηση μιας σχέσης

Συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που είναι καθοριστικά για τη θεμελίωση μιας σχέσης:
·                                     Αφοσίωση
·                          Συνεργασία
·                          Δέσμευση
·                          Ευαισθησία
·                          Γενναιοδωρία
·                          Εμπιστοσύνη
·                          Ενδιαφέρον
·                          Πίστη
·                          Υπευθυνότητα.

Συνεργασία: 

Προσπάθεια για την εκπλήρωση κοινών στόχων, ως ζευγάρι και ως οικογένεια. «θα προσπαθήσουμε μαζί για τη λήψη σημαντικών αποφάσεων, θα συντονίσουμε τις δραστηριότητες μας ώστε να διεξάγονται από κοινού και πιο αποτελεσματικά. Ο καθένας μας θα εκπληρώσει τις ευθύνες που έχει αναλάβει». Η συνεργασία σε ένα ώριμο γάμο διαφέρει από εκείνη ενός ρομαντικού έρωτα στον οποίο η αυταπάρνηση και η αφομοίωση των ενδιαφερόντων προέχουν. Σε ένα ώριμο γάμο, τα ενδιαφέροντα και οι στόχοι των συζύγων μπορεί να διαφέρουν, αλλά αυτοί μπορούν να διαπραγματευτούν και να συμβιβάσουν τα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά τους, για παράδειγμα να λύσουν προβλήματα όπως ο καταμερισμός των οικιακών καθηκόντων, οι διαφορετικές στάσεις απέναντι στην ανατροφή των παιδιών, με απώτερο σκοπό την επίτευξη ενός μακροπρόθεσμου στόχου: μια ικανοποιητική και σταθερή σχέση.
Δέσμευση: Μια προσδοκία παραμονής στη σχέση ανεξάρτητα από τις δυσκολίες. «αν έχουμε προβλήματα θα τα αντιμετωπίσουμε μαζί. Δεν θα απομακρυνθώ από τον/την σύντροφό μου μόλις δυσκολέψουν ή χειροτερέψουν τα πράγματα». Καθώς το πάθος σταδιακά υποχωρεί μετά τα πρώτα στάδια του έρωτα, η αφοσίωση στην ευτυχία και ικανοποίηση του άλλου προβάλει ως ο πρώτιστος συνεκτικός κρίκος σε μια σχέση. Αυτά τα συναισθήματα συμπίπτουν λίγο πολύ με τους συζυγικούς και αργότερα γονεϊκούς ρόλους. Οι σύζυγοι αναλαμβάνουν την ευθύνη να αγαπά ο ένας τον άλλον «στην υγεία και στην αρρώστια». Η ευθύνη, ο ακρογωνιαίος λίθος της δέσμευσης, προσφέρει ένα μέτρο με το οποίο οι σύζυγοι αξιολογούν τον εαυτό τους και τον/την σύντροφό τους.
Αφοσίωση: Προάσπιση των συμφερόντων του/της συντρόφου. «Θα σταθώ στο πλευρό του σε κάθε δύσκολη στιγμή. Θα τον υπερασπιστώ σαν σύμμαχό μου. Θα πάρω το μέρος του, ακόμα και αν έχει άδικο». Μια κυρίαρχη πτυχή της αφοσίωσης είναι η αποφασιστικότητα για τη διάσωση της σχέσης, ακόμη κει έπειτα από δυσκολίες, απογοητεύσεις και διαψεύσεις. Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθούμε για την επίλυση των προβλημάτων και να μην επιλέγουμε τον εύκολο δρόμο της φυγής και εγκατάλειψης.
Εμπιστοσύνη: Η αρχή της αξιοπιστίας και της υποστήριξης από την πλευρά του κάθε συντρόφου. Διαφαίνεται από σκέψεις του τύπου «μπορώ να βασιστώ στο/στη σύντροφό μου για την προστασία των συμφερόντων μου. Ξέρω ότι μπορώ να βασίζομαι στη βοήθειά του/της σε κάθε απλή ή επείγουσα κατάσταση. Ξέρω ότι θα με υποστηρίξει όταν χρειαστεί. Είμαι σίγουρος για την καλοπροαίρετη διάθεση από τη μεριά του».
Πίστη: Σεξουαλική πίστη και εντιμότητα, αλλά και μια σταθερή πεποίθηση ότι τα συμφέροντα του συντρόφου μας είναι σημαντικότερα από οποιουδήποτε άλλου. Στο γάμο, η έννοια της συμμαχίας έχει ένα τεράστιο συμβολικό νόημα. «Ο σύζυγός μου θα με υπερασπιστεί είτε έχω δίκιο είτε άδικο». Αυτό σημαίνει ότι οι σύζυγοι μπορούν να βασιστούν ο ένας στον άλλο για προστασία και υπεράσπιση. Και το σημαντικότερο: αυτό δεν εξαρτάται από την κρίση του συντρόφου για το ποιος έχει δίκιο ή άδικο. Στις συζυγικές σχέσεις, η ουδετερότητα συχνά γίνεται αντιληπτή ως απιστία. Στην περίπτωση αυτή είναι προτιμότερο να σταθούμε στο πλευρό της συντρόφου μας παρά να υιοθετήσουμε μια στάση αμερόληπτης κριτικής.
Στην περίπτωση της απιστίας, από την πλευρά του «άπιστου» συντρόφου, η απιστία ισοδυναμεί με την απόλαυση των καταστάσεων που απολάμβανε πριν τον γάμο, αλλά από την πλευρά του εξαπατημένου συντρόφου, απιστία σημαίνει μια επίθεση κατά της ίδιας της σχέσης, μια εξαπάτηση και διακωμώδηση της υποτιθέμενης αμοιβαίας δέσμευσης. Τα δύο βασικά λάθη στη σκέψη που γίνονται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι:
·                          Οι εξωσυζυγικές σχέσεις δεν υπονομεύουν ένα ήδη κλονισμένο γάμο, αλλά αποτελούν σημαντικότατο σύμπτωμά του.
·                          Δεν υπάρχει τίποτα ενδιάμεσο: ένας σύντροφός ή είναι πιστός ή άπιστος.





Δεύτερος γάμος

Ένας δεύτερος γάμος συνήθως ακολουθείται από μια πληθώρα ειδικών καταστάσεων που πρέπει να διευθετηθούν. Πολλές φορές, τα καινούργια προβλήματα είναι ανεξάρτητα από το πόσο συμβιβαστικοί είναι οι δύο σύντροφοι μεταξύ τους .Για παράδειγμα, ένα συνηθισμένο πρόβλημα είναι η πίστη και η αφοσίωση στην καινούργια οικογένεια. Το ποιος ανήκει και το ποιος δεν ανήκει μπορεί αν μην είναι σαφές και να ποικίλλει στο μυαλό των μελών της οικογένειας πχ. τα παιδιά μπορεί να νιώθουν τύψεις απέναντι στον απόντα φυσικό γονιό επειδή αγαπάνε τον πατριό ή τη μητριά τους. Πολλές φορές, ιδιαίτερα τα παιδιά που ζουν με τον ένα φυσικό γονέα τους, μπορεί να θεωρούν ότι ζουν όχι σαν μια αλλά σα δύο οικογένειες. Τυπικές εκφράσεις τέτοιας αντίληψης είναι «δεν είσαι ο πατέρας μου, δεν έχεις δικαιώματα πάνω μου, τι είσαι η μητέρα μου».
Θέμα διαπραγμάτευσης είναι επίσης και ο τρόπος ανατροφής των παιδιών. Ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που και οι δύο σύντροφοι προέρχονται από προηγούμενους γάμους και υπάρχει διαφορά στον τρόπο διαπαιδαγώγησης, ανατροφής ή του ποσοστού αυτονομίας που θα δώσουν στα παιδιά, τότε προκύπτουν συγκρούσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε περίεργες συμμαχίες: η γυναίκα να παίρνει το μέρος του συζύγου εναντίον του φυσικού παιδιού, τα παιδιά να συνασπιστούν με τον ένα γονιό, ο σύζυγος να πάρει το μέρος των φυσικών παιδιών κατά της συζύγου κλπ.

Διαφορετική εξέλιξη

Ένα πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί, ιδιαίτερα στις οικογένειες που εργάζονται πολύ, είναι ο διαφορετικός ρυθμός εξέλιξης σε επαγγελματικό καθαρά επίπεδο. Οι δύο σύζυγοι που παλαιότερα είχαν μια πολύ στενή σχέση, είναι πιθανό να αρχίσουν να νιώθουν διαφορετικά ο ένας για τον άλλον, να γίνουν περισσότερο ανεξάρτητοι ή να αναπτύξουν καινούργια ενδιαφέροντα, γούστα ή προτιμήσεις που πλέον δεν μπορούν να μοιραστούν. Αυτές οι διαφορές ορισμένες φορές έχουν σαν αποτέλεσμα να χαθεί το ενδιαφέρον που υπήρχε προηγουμένως, αφού οι σύντροφοι θεωρούν ότι οι αλλαγές στους διαφόρους τομείς αντανακλά μια βαθύτερη επιθυμία για αλλαγή σχέσης.

Σεξουαλικά προβλήματα

Η μείωση ή εξαφάνιση της σεξουαλικής επιθυμίας στο γάμο, είναι που πιο συχνό φαινόμενο από ότι μπορούν να φανταστούν οι περισσότεροι. Καθώς ο έρωτας εξασθενεί και η ένταση του πάθους μειώνεται, κάποια άλλα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες απορροφούν το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας του ζευγαριού, ενέργεια που προηγουμένως απρόσκοπτα διοχέτευαν στον ρομαντισμό. Συνήθως οι δραστηριότητες αυτές (εξασφάλιση επαρκούς εισοδήματος, δημιουργία ομογένειας, γέννηση και ανατροφή παιδιού) σχετίζονται άμεσα με τις καινούργιες ευθύνες και τους ρόλους που καλούνται να ανταποκριθούν οι δύο σύντροφοι. Σταδιακά, ο ρόλος του οικογενειάρχη και της νοικοκυράς υπερισχύουν των ρόλων του εραστή και της ερωμένης.
Ωστόσο οι κυριότεροι παράγοντες που ευθύνονται για τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας και συμπεριφοράς, είναι ψυχολογικοί και πηγάζουν από τις αντιλήψεις που έχει κάποιος για τον εαυτό του, το σεξ και για το σύντροφό του. Για παράδειγμα, οι ανασφάλειες που έχουν να κάνουν με ένα αίσθημα ανεπάρκειας ή φόβο αποτυχίας, μπορούν να επεκταθούν και στη σεξουαλική συμπεριφορά.
Ορισμένοι σύντροφοι, η εξωτερική εμφάνιση των οποίων μπορεί να μην ανταποκρίνεται στα ιδανικά τους στάνταρ, πιθανό να ντρέπονται, να νιώθουν ενοχές ή ακόμα και να αποφεύγουν να κάνουν έρωτα. Μια γυναίκα μπορεί να απεχθάνεται το μέγεθος του στήθους της ή ένας άντρας να ντρέπεται για τα περιττά κιλά του στην περιοχή της κοιλιάς. Καθώς φοβούνται ότι δε διαθέτουν αρκετό ερωτισμό, ότι τους λείπει το λεγόμενο σεξαπίλ, τα άτομα αυτά υιοθετούν μια στάση αυτό-αποδοκιμασίας που παρεμβαίνει στην αυθόρμητη έκφραση της σεξουαλικής επιθυμίας.
Επιπλέον, πολλοί άντρες κυρίως, ανησυχούν για την ικανότητα τους να έχουν μια επαρκή σεξουαλική απόδοση, ικανή να ικανοποιήσουν το σύντροφό τους αλλά και τον ίδιο τους τον εαυτό. Αυτό το άγχος, το οποίο αποτελεί μορφή προδρομικού άγχους και καλείται
 «άγχος επίδοσης», γίνεται στο τέλος μια αυτό-εκπληρούμενη προφητεία η οποία προκαλεί αυτό ακριβώς που θέλει να αποφύγει, την πτώση της σεξουαλικής επίδοσης.
Τα διαπροσωπικά προβλήματα των συζύγων αποτελούν συνήθη πηγή προβλημάτων στη σεξουαλική ζωή. Ένα από τα πιο εμφανή προβλήματα είναι μια διαφορά στις προτιμήσεις τους, πότε, που, για πόσο και πόσο συχνά. Οι συγκρουόμενες επιθυμίες για τη διάρκεια, τη συχνότητα ή την ποικιλία στο σεξ προκαλούν δυσαρέσκεια, άγχος ή ενοχές. Επίσης, μια σειρά αρνητικών στάσεων απέναντι στο/στη σύντροφό μας μπορεί να παρέμβουν αρνητικά στα συναισθήματα σχετικά με το σεξ. Αν για παράδειγμα, πιστεύετε πως ο σύζυγός σας δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τα συναισθήματα σας, αλλά ενδιαφέρεται έντονα για τη σεξουαλική ικανοποίηση που του προσφέρετε, είναι δυνατόν να νιώσετε μια αυτόματη απονέκρωση της σεξουαλικής επιθυμίας σας





Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΝ/ΗΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΟΥ(NTR)





Πότε υπήρξε η τελευταία φορά που αναλογίσθηκες πόσο σημαντικό είναι να επιλέγεις τον κατάλληλο σύντροφο ζωής; 
Επειδή αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα για τους περισσότερους απο εμάς, έχουμε την τάση να μην το σκεπτόμαστε τόσο πολύ. Είναι δυσβάσταχτο.
 Η πραγματικότητα παρ’όλα αυτά είναι πως η επιλογή ενός συντρόφου ζωής βρίσκεται ολοκληρωτικά στο χέρι σου. Και αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για εσένα να κατανοήσεις ότι αυτή η επιλογή σου είναι όντως πολύ μεγάλη υπόθεση!

Πολλοί από εμάς θα ζήσουν (πιθανά) μέχρι να φθάσουν 80 ετών, εκτός από τις περιπτώσεις ατυχημάτων ή θανατηφόρων ασθενειών. Δεδομένου αυτού του γεγονότος, η επιλογή ενός συντρόφου ζωής είναι ουσιαστικά η επιλογή κάποιου, ο οποίος:  
- θα σου πεί πώς πέρασε την ημέρα του γύρω στις 18,000 φορές
- θα φάει περίπου 20,000 γεύματα μαζί σου
- θα πάει τουλάχιστον 100 φορές διακοπές μαζί σου
- θα συν-κηδεμονεύσει τα παιδιά σου μαζί σου (εάν υπάρχουν παιδιά)
-θα περάσει τον περισσότερο ελεύθερο χρόνο σου μαζί σου
-θα περάσει τον χρόνο της συνταξιοδότησής σου μαζί σου.
Μάλιστα!!!!! Τώρα μπορείς να δεις γιατί είναι το σημαντικότερο ζήτημα στην ζωή σου, στο οποίο πρέπει να διαλέξεις σωστά; 
Και εάν είναι έτσι, πώς γίνεται τόσοι καλοί, έξυπνοι και εξαιρετικά διορατικοί άνθρωποι κάνουν τόσο κακές επιλογές στην επιλογή συντρόφου ζωής και καταλήγουν να ζούν ....ζωές δίχως χαρά και ικανοποίηση;

Πολλά πράγματα λειτουργούν εις βάρος μας:

1. Οι περισσότεροι από εμάς δεν γνωρίζουμε πραγματικά τι θέλουμε από τις σχέσεις.
Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη.Οι άνθρωποι βελτιώνονται σε κάτι μόνο μέσα από την πρακτική, πρακτική, πρακτική σε τακτική βάση. Και οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν συνάψει πολλές σοβαρές, αφοσιωμένες σχέσεις προτού να αποφασίσουν σχετικά με ένα σύντροφο ζωής. Επιπλέον, ο τρόπος που είστε σαν μεμονωμένο άτομο είναι συνήθως πολύ διαφορετικός από το πώς είστε και χρειάζεται να είστε σε μια σχέση αφοσίωσης. Έτσι, είναι πραγματικά δύσκολο να γνωρίζετε τί θέλετε και τί χρειάζεστε μέσα μια υγιή σχέση, αν δεν είχατε ήδη μία.


2. Ο πολιτισμός μας μας δίνει λάθος και παραπλανητικές συμβουλές.

Πρώτον, μας ενθαρρύνει να παραμείνουμε "αγράμματοι" στην τέχνη και την επιστήμη των υγιών σχέσεων και μας λέει να αφήσουμε τα ρομαντικά συναισθήματά μας να μας καθοδηγούν. Μας διδάσκει να βασιζόμαστε στην «μοίρα», την τύχη, ακολουθώντας το ένστικτό μας και στη συνέχεια να ελπίζουμε για το καλύτερο. Δεν θα διευθύνατε την επιχείρησή σας με αυτόν τον τρόπο, έτσι δεν είναι;;; 


Οι γάμοι και οι επιχειρήσεις αποτυγχάνουν για τους ίδιους τρεις λόγους:

 ~αποτυχία να διδαχθούμε από το παρελθόν,
 ~αδυναμία προσαρμογής στις μεταβαλλόμενες          συνθήκες της ζωής
 και
~ αποτυχία να προγραμματίσουμε για το μέλλον.

 Ωστόσο, αν λάβετε μαθήματα για 

α) να μάθετε πώς να επιλέξετε έναν σύντροφο ζωής και να διαθέτετε υγιείς συμπεριφορές μέσα στην σχέση 

β) να γράψετε ένα προσεκτικά λεπτομερές σχέδιο δράσης με στόχους

 γ) να παρακολουθείτε την πρόοδό σας σε ένα γράφημα, τότε ο πολιτισμός σας 

θα ισχυριστεί ότι είστε

 α) πολύ λογικοί και ορθολογιστές
 β) πολύ ανήσυχοι γ) μανιωδώς περίεργοι.

Δεύτερον, ο πολιτισμός μας γελοιοποιεί το να είναι κάποιος σώφρων και επιμελής στην αναζήτηση συντρόφου ζωής. 


Έρευνες για τον τρόπο που επιλέγουν συναντήσεις γνωριμιών τα άτομα, δείχνει ότι αυτό που οδηγεί τις επιλογές μας είναι συνήθως ποιοί είναι διαθέσιμοι την εκάστοτε δεδομένη στιγμή. 

Μην περιορίζετε τον εαυτό σας!
Σκεφτείτε το σαν ένα παιχνίδι αριθμών, εάν είστε σοβαροί για να κάνει μια καλή επιλογή.

 Να είστε ξεκάθαροι σχετικά με τις επιθυμίες σας και να επιλέξετε ανθρώπους οι οποίες ασπάζονται τις αξίες, τους στόχους, τα όνειρα σας και οι οποίοι είναι υπεύθυνοι, καλοί άνθρωποι. 

Επιτρέψτε στους  φίλους και την οικογένειά σας να τους εγκρίνουν, μην τους επιλέγετε μόνο ορμώμενοι από την βιολογία σας.

 Μην ακούτε παλαιομοδίτικες συμβουλές της κοινωνίας ότι ο πιο «αξιόπιστος» τρόπος για να συναντήσετε έναν σύντροφο ζωής είναι από καθαρή τύχη, τυχαίες συναντήσεις ή με την γνωριμία τους μέσω των κοινωνικών κύκλων ή την οικογένειά σας. 
Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και σήμερα υπάρχουν νέοι κανόνες.

Τρίτον, η πολιτιστική μας προκατάληψη υπαγορεύει να «τακτοποιηθείτε» με κάποιον πριν είστε "πολύ μεγάλος/η» - ό, τι αυτό σημαίνει. 


Ποτέ δεν είσαι πολύ μεγάλος/η για να βρείτε τον σύντροφο της ζωής σας.

Αυτή η διαδικασία απαιτεί χρόνο και προσπάθεια και αξίζει να επενδύετε σε αυτήν την διαδικασία, επειδή θα ζήσετε με αυτήν την επιλογή  για μεγάλο χρονικό διάστημα. 

Είναι προτιμοτερο να κάνετε μια έξυπνη επιλογή, όταν είστε λίγο μεγαλύτερης ηλικίας, αντί για μια χαζή επιλογή, όταν είστε νεότεροι, η οποία θα σας κληροδοτήσει με μία δυστυχή σχέση και στη συνέχεια με έναν χωρισμό που θα σας αναστατώσει αργότερα.

3.Η βιολογία σας προτίθεται να σας ξεγελάσει


Το σώμα μας είναι το τελικό αποτέλεσμα εκατομμυρίων ετών εξέλιξης.


 Σίγουρα δεν είναι προγραμματισμένα να αναζητήσουν ένα σύντροφο ζωής  για 50 χρόνια! 
Η Βιολογία μας είναι καλωδιωμένη έτσι ώστε να μας κατακλύζει με ορμόνες σχεδιασμένες για να μας κάνουν να αισθανόμαστε πόθο, να ερωτευόμαστε (κατά τα πρώτα στάδια μίας σχέσης) και, στη συνέχεια, να δεσμευόμαστε να παραμένουμε μαζί δημιουργώντας έναν δεσμό. 

Αν δεν είμαστε ερωτευμένοι με κάποιον/α, το μυαλό μας μπορεί να παρακάμψει αυτές τις κινήσεις.

 Αλλά όταν κάποιος ανήκει σε εκείνη την «μέση κατάσταση», όπου θα ήταν πολύ καλύτερα για εμάς να προχωρήσουμε και να βρούμε μία καταλληλότερη επιλογή συντρόφου για εμάς, είμαστε συχνά παγιδευμένοι από τις ορμόνες έλξης, ώστε να καταλήξουμε να "τακτοποιηθούμε" με έναν σύντροφο, ενώ θα έπρεπε εμείς να προχωρήσουμε σε άλλη επιλογή.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι τα βιολογικά ρολόγια μας.
 


Οι γυναίκες που θέλουν να γεννήσουν ένα παιδί με τον σύντροφό της ζωής τους, πρέπει να επιλέξουν τον σωστό σύντροφο μέχρι τη στιγμή που είναι σαράντα ετών το αργότερο. Αυτό αποτελεί μια ιατρική πραγματικότητα που προσθέτει πίεση σε ένα ήδη αγχωτική διαδικασία. 

Είναι ένα δύσκολο αίνιγμα που ορισμένοι έχουν αντιμετωπίσει με την υιοθεσία παιδιών με το σωστό σύντροφο της ζωής, αντί να έχουν βιολογικά παιδιά με τον λάθος σύντροφο.

 Αν έχετε παιδιά με τον λάθος σύντροφο, θα μείνετε δεσμευμένοι με αυτόν για το υπόλοιπο της ζωής σας, για την διαχείριση των γονικών υποχρεώσεων, για τα γενέθλια, τις αποφοιτήσεις, τις τελετές και γιορτές. Γνωρίζουμε όλοι πόση αναστάτωση μπορεί αυτό να προκαλέσει!

Συνοπτικά έχουμε: 

άνθρωποι που δεν ξέρουν πραγματικά τί θέλουν σε μια πραγματική σχέση, οι οποίοι δεν είχαν καμία πρακτική στη διαμόρφωση υγιών σχέσεων και στην δημιουργία οικειότητας σε καθημερινή βάση, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες πολιτιστικής πιέσης, που τους λένε ότι δεν πρέπει να μάθουν για υγιείς σχέσεις, αλλά αντ 'αυτού θα πρέπει να σκέπτονται ελάχιστα, χωρίς κάποια οργάνωση, αλλά να βιάζονται να δεσμευτούν.

 Αυτό περιπλέκεται περαιτέρω από τη βιολογία μας, η οποία δημιουργεί χημικά κοκτέιλ που εξουδετερώνουν τη σκέψη μας όταν πρέπει να λάβουμε την πιο σημαντική απόφαση της ζωής μας, ενώ την ίδια στιγμή θέτει περιοριστικό χρονικό όριο, κατά το οποίο πρέπει να αποφασίσουμε.

 Αυτό μας οδηγεί να βιαστούμε σε μία απόφαση για όλους τους λάθος λόγους και πιέζει πολλούς ανθρώπους να θαλασσώσουν την πιο σημαντική απόφαση στη ζωή τους!