Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

ΣΚΕΨΕΙΣ ///ΡΗΤΑ....(NTR)




1)   Μην κρίνεις ένα "πακέτο" απο την "συσκευασία" του. Δεν ξέρεις τι μπορεί να κρύβει μέσα.

2)Μην γκρεμίζεις γέφυρες σήμερα που αύριο θα χρειαστεί να περάσεις.

3)Ο δρόμος του αύριο οδηγεί στην χώρα του ποτέ

4) Δεν υπάρχουν αγνές προθέσεις στα επαγελματικά όταν τις προτείνουν άλλοι

5) Τα λόγια που ξεστομίζεις τώρα φροντισε να είναι γλυκά γιατί αργότερα μπορεί να χρειαστεί να τα φας..

6) Μην εκλαμβάνεις την καλοσύνη μου ως ένδειξη αδυναμίας. Οταν νιώσεις την δύναμή μου δεν θα υπάρχει καλοσύνη.

7)'Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός εκ του ευεργετηθέντος

8) Οταν όλα γκρεμιστούν έχεις πάντα τον εαυτό σου να στηρίζεσαι!

 9) Καλό ή κακό άνθρωπο κι αξιοσέβαστο δεν σε κάνει το επάγγελμά σου,αυτό είναι μόνο ένας τίτλος μια ιδιότητα και για κάποιους λιγότερο τυχερούς μια ανάγκη, αλλά ο τρόπος… που συμπεριφέρεσαι στους άλλους. 


"Ουδείς αναντικατάστατος", και ομως.... καποια άτομα δεν μπορούν να αντικατασταθούν...

Καλο ΜΗΝΑ!!!!!!


Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

Η ΧΑΡΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ!!!!!!(NTR)





Δες επιτέλους τις πραγματικές σου διαστάσεις...
Ταπεινωση είναι η ικανότητα να βλέπει κανείς με σαφήνεια και  ακρίβεια τα προσωπικά του όρια, και να κάνει αυτή τη γνώση γνώμονα του τρόπου με τον οποίο σχετίζεται με τους άλλους.
Είναι ο εναγκαλισμός του ουρανού.
Είναι η αρχή και το τέλος της αυτογνωσίας...



Ο Ιούδας κρύβεται αιώνες τώρα μέσα μας.
 Δεν κρεμάται στο δέντρο της συκης.
Μητε  αμοίβεται με τριάκοντα αργύρια.
 Δεκάδες μέρες, ώρες, στιγμές πεταμένες στο μηδέν της απραξίας, 
τρέφουν την φιλαργυρία του…..


Το πιο βασανιστικό μαρτύριο δεν είναι η κόλαση.

Κόλαση είναι η άδεια καρδιά……



Τα μυρμήγκια φτιάχτηκαν για να κουβαλάνε σπόρους στη φωλιά τους.....

Η μέλισσα για να φτιάχνει μέλι και κερί......

 Εσύ φτιάχτηκες για να αγαπάς.......

Αυτό δεν είναι ρομαντισμός, είναι η κραυγή κάθε ψυχής που καθάρισε αρκετά από τα σκουπίδια της και θέλει να αναπνεύσει την αλήθεια.

Είτε πας σε μοναστήρι να κλειστείς, είτε πας εκδρομές και ταξίδια, είτε διασκεδάζεις, πίνεις, γλεντάς και ξενυχτάς, είτε αρέσκεσαι να πηγαίνεις στα γήπεδα να φωνάζεις, να βρίζεις και να χτυπάς,……. όλα .....
για ένα μόνο πράγμα τα κάνεις: αυτήν την χαρά θέλεις.
Γιατί;……..
 Γιατί γι' αυτό τον λόγο δημιουργηθηκες!……

 Για να χαίρεσαι, κι όχι για να χαίρεσαι λίγο!

Για να χαίρεσαι τόσο πολύ, που να μην ξέρεις τι να την κάνεις τόση χαρά...! 

Τόσο, ……που να γονατίζεις και να κλαις χωρίς σταματημό! …….όχι από λύπη, ………αλλά από ανεξέλεγκτη χαρά!…….

Κι εσύ …….. αυτήν την αγάπη και την χαρά  την ζητάς......
 από……. τις σχέσεις σου με τους άλλους...

Έτσι νομίζεις, έτσι σου είπαν -αυτοί που δεν ήξεραν, ούτε ξέρουν- ότι θα την βρεις…….

 Όπως όμως και όπου ψάχνεις, δεν θα την βρεις. !!!!!!!

Δεν θα την βρεις ποτέ ζητώντας την,~~!!~~ γιατί την τόση Αγάπη και την Χαρά την βρίσκει κανείς μόνο την ώρα που την Δίνει.!!!!!!!
 Κι όσο την Δίνεις, τόσο Λιγότερο την Ζητάς απ' τους Ανθρώπους……..
Κι όσο Λιγότερο την Ζητάς, τόσο Περισσότερο θα Γεμίζεις από Χαρά!!!!!!

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ είναι ΨΥΧΙΚΑ ΔΥΝΑΤΟΣ???(NTR)







Πολλοί άνθρωποι θεωρούν λανθασμένα ότι δεν
 είναι «ψυχικά δυνατοί».
Άλλοι μπορεί να φοβούνται μήπως δεν «φανούν» ψυχικά δυνατοί στο περιβάλλον τους. 

Η εικόνα μας «σχηματίζεται» ως ένα σχετικά σταθερό «νοητικό σχήμα» από τον εγκέφαλο, μέσα από δύο παράγοντες.
 Αυτό που αντιλαμβανόμαστε εμείς για τον εαυτό μας, μέσα από την αλληλεπίδραση με το περιβάλλον, και από αυτό που αντιλαμβανόμαστε από μικρή ηλικία, ότι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς (γονείς, οικογένεια).
 Όσο έξυπνο δηλαδή και αν είναι ένα παιδί, αν μεγαλώσει σε ένα περιβάλλον που το αποκαλούν «μέτριο», το μυαλό του δεν θα μπορέσει λόγω του περιβάλλοντος να αναπτύξει τις ικανότητές του. 
Το ίδιο, μπορούμε να πούμε, ότι ισχύει για τις συναισθηματικές αντιδράσεις μας.
 Ένας άνθρωπος μπορεί να μάθει να αντιδρά «δυναμικά» απέναντι στα εξωτερικά γεγονότα, και άλλος να τα δέχεται με θλίψη ή παθητικά, θεωρώντας λανθασμένα τον εαυτό του «αδύναμο».

Επειδή όμως πρόκειται για μάθηση, το άγχος η θλίψη ως συναισθηματικές αντιδράσεις, μπορούν να απομαθευτούν σε οποιαδήποτε ηλικία.Επομένως, μπορούμε να πούμε ότι όλοι οι άνθρωποι μαθαίνουμε συνεχώς και γινόμαστε σε όλη μας την ζωή «ψυχικά δυνατοί», δεν γεννιόμαστε με κάποιο «χάρισμα» ψυχικής δύναμης, το οποίο άλλοι έχουν και άλλοι όχι.

Τι θεωρεί όμως μία κοινωνία ως ψυχική δύναμη;

1) Ένα λανθασμένο στερεότυπο, είναι ότι ο άνθρωπος που δεν «εξωτερικεύει» τα προβλήματά του, δεν δείχνει τις «αδυναμίες» του στους άλλους, είναι «δυνατός ψυχικά». Υπάρχει ο παντοδύναμος αυτός άνθρωπος; Ο άνθρωπος που δεν φοβάται; Φυσικά και όχι, ο άνθρωπος διαθέτει το έμφυτο συναίσθημα του φόβου, για προστασία του οργανισμού. Οι άνθρωποι που «έχουν μάθει» να φέρονται έτσι, να «κλείνονται», είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπίσουν το άγχος, την μελαγχολία και την πτώση της ψυχικής διάθεσης. Γίνονται πιο «ευάλωτοι» σε αυτά, διότι «έχουν μάθει» λανθασμένα, ότι είναι «αδυναμία» το να εξωτερικεύουν σκέψεις και συναισθήματα τους. Πιο «ευάλωτοι» διότι δεν μιλούν για τις «ανησυχίες» τους σε άλλους, δεν «συγκρίνουν» με σωστό τρόπο τις σκέψεις τους με άλλων ανθρώπων και νομίζουν ότι μόνο αυτοί νιώθουν «αδύναμοι», ενώ στην πραγματικότητα κανένας άνθρωπος δεν είναι «παντοδύναμος». Μπορεί αυτό το «κλείσιμο» στον εαυτό να αλλάξει; Η απάντηση είναι φυσικά και μπορεί.

2) «Ψυχική δύναμη» συχνά θεωρείται λανθασμένα, το να ανταπεξέλθει κάποιος μόνος του, σε δύσκολες καταστάσεις που του δημιουργούν άγχος ή θλίψη. Παρατηρείται το γεγονός, ότι ένας άνθρωπος δεν νιώθει «ψυχικά αδύναμος» αν τον πονά το στομάχι του και απευθυνθεί σε έναν γαστρεντερολόγο. «Δεν νιώθει ότι οφείλει» να γνωρίζει τα πάντα για το στομάχι ως όργανο. Το άγχος ή ή θλίψη όμως, λόγω άγνοιας, εκλαμβάνονται από το άτομο ως χαρακτηριστικά ενός «αδύναμου μυαλού» και όχι ως «φυσιολογικές αντιδράσεις» του, οι οποίες αντιμετωπίζονται οριστικά με την καθοδήγηση ειδικού.

3) Ο άνθρωπος πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντικό να δείχνει
ψυχικά «δυνατός» στους άλλους. Συχνά υπάρχει ο ασυνείδητος φόβος του, ότι ειδάλλως θα χάσει την εκτίμηση των άλλων αν «αυτοί» αντιληφθούν κάποια «αδυναμία» του. Στην πραγματικότητα συχνά «φοβάται» και θεωρεί ο ίδιος, ότι «υπάρχει κίνδυνος» να πέσει η αυτοεικόνα του στα «μάτια» του, όπως την κρίνει με βάση το τι θεωρεί μία κοινωνία ως «δύναμη»,Αυτό το έχει ασυνείδητα «ενσωματώσει» στα «κριτήρια αυτοεκτίμησης του» από την ανατροφή του. Αυτός ο φόβος για παράδειγμα είναι πολύ μεγαλύτερος στο ανδρικό φύλο. Η γυναίκα η οποία έχει ανατραφεί με το στερεότυπο ότι είναι πιο ευαίσθητη, άρα επιτρέπεται να εκδηλώνει την ευαισθησία της, κρίνει λιγότερα αυστηρά τον εαυτό της και «ανοίγεται» πιο εύκολα στο περιβάλλον της ή σε έναν ειδικό. Το περιβάλλον συχνά επίσης, θεωρεί ότι είναι πιο φυσιολογικό να εκδηλώνεται συναισθηματικά μια γυναίκα.

4) Ο άνθρωπος συχνά θεωρεί λανθασμένα ότι όλοι οι άλλοι άνθρωποι είναι ψυχικά «παντοδύναμοι».
 Αυτό οφείλεται στο ότι ο άνθρωπος ως καθημερινός ψυχολόγος δεν κάνει «επιστημονική ανάλυση» της συμπεριφοράς του και των άλλων. Έτσι μία συμπεριφορά των άλλων, μπορεί να δείχνει πλασματικά ως ψυχική δύναμη, πχ η χρήση αλκοόλ, μπορεί να εκλαμβάνεται ως ανδρισμός και όχι ως ένα βλαβερό «αγχολυτικό». Πολλοί άνδρες πχ προσπαθούν να κρύψουν από τις συντρόφους τους το άγχος τους για την επιβίωση. Κάποιες φορές μπορεί να θεωρούν ότι δεν θα αρέσει στην σύντροφό τους να τους δει «έτσι». Πιθανά και οι σύντροφοί τους να συνειδητοποιούν αυτό το «θέατρο», επειδή όμως η καθημερινότητα είναι ήδη δυσάρεστη λόγω της οικονομικής κρίσης, αποφεύγουν ασυνείδητα, όχι από κακία, να συζητούν οτιδήποτε δυσάρεστο. Σε τέτοιες καταστάσεις, αντί να υπάρχει επικοινωνία, ο καθένας «κλείνεται» στον εαυτό του, ή ψάχνει «αγχολυτικό» σε «ξέγνοιαστες» επιφανειακές επαφές, διαφεύγοντας από την πιο δύσκολη επίλυση του πραγματικού προβλήματος στην σχέση. Το ανθρώπινο μυαλό ασυνείδητα, ψάχνει την πιο εύκολη λύση.

5) Πολλοί άνθρωποι, έφηβοι ή ενήλικοι, που λανθασμένα δεν θεωρούν τον εαυτό τους «ψυχικά δυνατό», έχουν μεγαλώσει σε ένα «δύσκολο» ή «ψυχρό» οικογενειακό περιβάλλον, το οποίο χωρίς κακή πρόθεση, επηρέασε την εικόνα για τον εαυτό τους. Οι άνθρωποι αυτοί μπορεί να «κλείνονται» πολύ στον εαυτό τους. Μπορεί να θεωρούν ότι δεν είναι, και ότι δεν μπορούν να γίνουν ψυχικά δυνατοί όπως οι άλλοι. Το οικογενειακό περιβάλλον πρέπει να βρίσκεται σε εγρήγορση να παρατηρήσει τέτοιες συμπεριφορές, καθώς μπορεί να απειλήσουν ακόμη και την ζωή του δικού τους ανθρώπου. Η καθημερινή συμπεριφορά των ανθρώπων θα μπορούσε να παρομοιαστεί κάποιες φορές, με ένα «θεατρικό έργο». Αν «κρύψει» αυτά που τον φθείρουν, οι άλλοι δεν θα καταλάβουν τίποτα. Αυτό ικανοποιεί και το άτομο στο να συντηρεί την λανθασμένη εικόνα που έχει για την ψυχική δύναμη. Ας «ταλαιπωρείται» μόνος του, η «εικόνα» που δείχνει είναι «καλή». Έτσι μπορεί να εξωτερικεύεται πιο εύκολα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε αγνώστους, καθώς εκεί δεν «θίγεται» η αυτοεικόνα του. Παραμένει όμως κλεισμένος στον εαυτό του και ουσιαστικά μόνος του στην καθημερινότητά του, καθώς οι γύρω του αφού δεν «ξέρουν» πως νιώθει, δεν τους νιώθει κοντά του πραγματικά.. Γενικότερα, το διαδίκτυο λειτουργεί για πολλούς ανθρώπους ως ένας «κακός εξομολογητής», καθώς ο άνθρωπος μπορεί να αναβάλλει ασυνείδητα κάποιες φορές να μάθει να μιλάει το ίδιο «ανοιχτά» σε πραγματική ανθρώπινη επαφή.

6) Οι άνθρωποι συχνά κρίνουν λανθασμένα την «ψυχική δύναμη», ακόμη και από την εξωτερική εμφάνιση
Έτσι, ένας υπέρβαρος άνθρωπος μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του ψυχικά αδύναμο, και να θεωρεί «παντοδύναμο» τον λεπτό σωματικά άνθρωπο, στον οποίο απλά το μυαλό αντιδρά με έναν διαφορετικό τρόπο στο άγχος ή την στενοχώρια, με το «κλείσιμο της όρεξης».
Πρόκειται όμως για δύο διαφορετικού τύπου
«αντιδράσεις» του μυαλού, οι οποίες μπορούν να μαθευτούν και όχι κάποια έμφυτη αδυναμία.

Τι συνέπειες έχει ο λάθος φόβος ότι δεν είμαστε «ψυχικά δυνατοί»;

Αν για παράδειγμα, ένας άνδρας απολυθεί από την εργασία του, και πιστεύει ότι έτσι μειώνεται το κύρος και η αξία του, συχνά θα θεωρήσει ότι αυτό βλέπουν και οι άλλοι. Είναι πιθανό να θεωρήσει ότι «πέφτει» στα μάτια της συντρόφου του ενώ αυτό δεν έχει συμβεί. Θεωρεί δηλαδή ότι την σκέψη που κάνει ό ίδιος για τον εαυτό του την κάνουν οι άλλοι. Πρόκειται για έναν ασυνείδητο «μηχανισμό» που διαθέτει το μυαλό μας. Τον ξέρουμε πιο απλοϊκά, ότι αν πχ δεν μας αρέσει μία ελιά στο πρόσωπό μας, νομίζουμε ότι δεν αρέσει στους άλλους και όλοι κοιτάνε αυτήν με «ενόχληση». Ονομάζεται «προβολή», καθώς προβάλλουμε σκέψεις που κάνουμε για τον εαυτό μας, ότι τις κάνουν άλλοι για εμάς.
 Πρέπει να τονίσουμε επομένως ότι ο άνθρωπος συχνά φοβάται όχι μόνο εξωτερικά αίτια, αλλά και «εσωτερικά», όπως την «μείωση» της εικόνας του, παρότι, η «μείωση» γίνεται μόνο στο δικό του μυαλό.

Ένας άνθρωπος που έχει μία αρνητική «εικόνα» για τον εαυτό του, δεν μπορεί να αντιληφθεί (να «αναλύσει» αντικειμενικά ως ειδικός) ότι πιθανά ευθύνονται εξωτερικοί παράγοντες οι οποίοι φέρνουν τις αρνητικές σκέψεις και την μελαγχολία.
Δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι η προσωπικότητά του έχει μάθει (αθέλητα, σε μικρή ηλικία), να «ρίχνει» το «φταίξιμο» προς τον εαυτό του, και καθώς αυτό το κάνει «αυτοματοποιημένα», η «πραγματικότητα» που «βλέπει», θεωρεί ότι είναι η μία και μοναδική, απόλυτα σωστή, δεδομένη πραγματικότητα. Έτσι μπορεί να έχει την «τάση» να ερμηνεύει αρνητικές καταστάσεις της ζωής που του τυχαίνουν ως αποτέλεσμα δικής του ευθύνης και υπαιτιότητας και την κακή ψυχική διάθεση του, ως «πρόβλημα» και δική του «αδυναμία». Αυτός ο τρόπος σκέψης μπορεί εύκολα να οδηγεί σε μελαγχολική ή καταθλιπτική συναισθηματική διάθεση.

Ο άνθρωπος όμως προκειμένου να νιώθει πραγματικά «δυνατός», πρέπει να μάθει να μην φοβάται να δείχνει τις «αδυναμίες» του, το ότι είναι άνθρωπος, και ότι δεν είναι «ντροπή» να «μαθαίνει» όταν χρειάζεται,το πως να τις ξεπερνά. 
Δεν τις «αρνείται», καθώς θα ήταν σαν να αρνείται την ανθρώπινη φύση του.

 Η «δύναμη» βρίσκεται στο να τις «αναγνωρίζει», να τις «παραδέχεται», και να προσπαθεί όταν χρειάζεται να «μάθει» πώς να τις «ξεπεράσει».

Ο φόβος απέναντι σε δύσκολες καταστάσεις, είναι ένα έμφυτο συναίσθημα με σκοπό την προστασία μας. Όλοι οι ήρωες στην ιστορία, ένιωθαν φόβο, απλά «έμαθαν» με την λογική σκέψη να τον σταματούν, μία ικανότητα που διαθέτει το ανθρώπινο μυαλό. Το συναίσθημα του φόβου το νιώθουμε όμως και όταν ανησυχούμε ότι έχουμε κάτι να «χάσουμε», ακόμη και αν αυτό είναι το αυτοκίνητό μας και όχι η ζωή μας.

Είναι σημαντικό, ότι αυτή η μάθηση μαθαίνεται, και δεν πρέπει να βάζει κάποιος «ταμπέλες» ψυχικής ασθένειας στον εαυτό του
Είναι χαρακτηριστικό, ότι όταν τα μέσα ενημέρωσης μιλούν για αύξηση της κατάθλιψης την εποχή της οικονομικής κρίσης, δημιουργείται μία εικόνα στο κόσμο σαν να «προσβάλλονται» από κάποιον ιό «οργανικής ασθένειας» μη αντιμετωπίσιμης.
Είναι δεδομένο ότι δεν είναι έτσι. Πρόκειται συχνά για έναν «μαθημένο» τρόπο συναισθηματικής αντίδρασης, ο οποίος μπορεί να αλλάξει.

ΞΕΠΕΡΝΩΝΤΑΣ ΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ..(NTR)






Ακούμε συχνά πως «το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία», η σημασία που αποδίδουμε όμως σε αυτό είναι τόσο μεγάλη ώστε η έλλειψη του, δεν επηρεάζει μόνο την καθημερινότητα μας πρακτικά αλλά και εμάς ψυχολογικά. Λόγω της οικονομικής κρίσης που έχει επισύρει μεταξύ άλλων χιλιάδες απολύσεις κι άρα δυσκολίες, αβεβαιότητα και χρέη, η ανησυχία για τα οικονομικά θέματα μεγαλώνει, δημιουργώντας μια έντονα αρνητική ατμόσφαιρα που πλανιέται σχεδόν παντού.

Η αλήθεια είναι ότι το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία. Όμως ούτε και η ανέχεια. Η οικονομική σταθερότητα βοηθά στο να νιώσουμε ασφαλείς και ικανοποιημένοι, άρα συντελεί στην ψυχολογική σταθερότητα. Ενώ οι οικονομικές δυσκολίες και οι μειώσεις στο εισόδημα έχουν επηρεάσει άλλους περισσότερο κι άλλους λιγότερο, σίγουρα έχουν προκαλέσει σε πολλούς από εμάς απογοήτευση και ανησυχία για το αύριο.
Εάν χρειάζεσαι ενθάρρυνση για να διατηρήσεις τη δύναμη σου και να αντιμετωπίσεις την ανησυχία σου, θυμησου ότι

1. Η ανησυχία δημιουργεί στασιμότητα

«Η ανησυχία είναι σαν κουνιστή πολυθρόνα. Σου δίνει κάτι να κάνεις αλλά δε σε πάει πουθενά».

Δεν υπάρχει περιορισμός για το πόσο μπορείς ν’ανησυχήσεις. Μπορείς ν’ανησυχείς όλη μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Η ανησυχία όμως, πέρα του ότι απασχολεί το μυαλό σου με τη δυσάρεστη παρουσία της, δεν μπορεί να σε βοηθήσει σε οτιδήποτε άλλο. Κι αυτό γιατί υπάρχουν δύο κατηγορίες πραγμάτων στον κόσμο: αυτά που μπορούμε να ελέγξουμε κι αυτά που δεν μπορούμε να ελέγξουμε. Εάν κάτι μπορείς να το ελέγξεις, σχεδίασε ένα πλάνο δράσης κι εφάρμοσε το. Γιατί ν’ανησυχείς εφόσον είναι αντιμετωπίσιμο; Εάν κάτι δεν μπορείς να το ελέγξεις ή δεν επιλύεται , τότε και πάλι τι όφελος υπάρχει στην ανησυχία;

2. Η σημασία του ν’αλλάξεις οπτική


«Ο απαισιόδοξος παραπονιέται για τον άνεμο.
Ο αισιόδοξος περιμένει ότι θ’αλλάξει.
 Ο ρεαλιστής προσαρμόζει τα πανιά».

Είναι ανακουφιστικό να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας και το πως μας επηρεάζει μια κατάσταση. Εάν όμως, τα συναισθήματα μας πλημμυρίζουν τόσο ώστε καταλήγουμε μόνο να παραπονιόμαστε χωρίς να προσπαθούμε ν’αλλάξουμε κάτι, τότε παραμένουμε και πάλι στάσιμοι. Η υπερβολική αισιοδοξία και η προσδοκία ότι όλα θα λυθούν θαυματουργά, έχει κι αυτή το ίδιο αποτέλεσμα. Μόνο όταν ψάξουμε ενεργά τη λύση, μόνο όταν προσαρμόσουμε τα πανιά μας, μπορούμε ν’αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.

3. Τι χρειάζεσαι πραγματικά;

«Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά μεγάλα υπάρχοντα αλλά εκείνος που έχει λίγες επιθυμίες»

Το μέτρο του πόσο δυσαρεστημένοι είμαστε με την οικονομική μας κατάσταση εξαρτάται από τις προσδοκίες που έχουμε ως προς αυτή. Εάν είχαμε συνηθίσει σ’έναν συγκεκριμένο επίπεδο ζωής και ξαφνικά βιώσαμε μια πτώση, τότε όλες οι επιθυμίες που κάποτε εκπληρώναμε, ξαφνικά μένουν ανεκπλήρωτες. Όσο περισσότερα θέλουμε, τόσο περισσότερο δημιουργείται μέσα μας η αίσθηση της έλλειψης. Όσο λιγότερα επιθυμούμε, τόσο περισσότερο εκτιμάμε αυτό που έχουμε.
4. Ο χρόνος σου είναι ο πλούτος σου

«Κάθε ημέρα είναι ένας τραπεζικός λογαριασμός. Κανείς δεν είναι πλούσιος,κανείς δεν είναι φτωχός, όλοι μας έχουμε από 24 ώρες.» 

Ακόμα κι αν οι υλικές μας επιθυμίες ή ανάγκες δεν καλύπτοντα εξ’όλοκλήρου, υπάρχουν τόσα πράγματα τα οποία μπορούμε να κάνουμε ανέξοδα και να νιώσουμε εκπληρωμένοι και γεμάτοι, όπως ο χρόνος με οικογένεια και φίλους, η ομορφιά της φύσης, το χιούμορ και οι αστείες στιγμές. 

40 Πράγματα ν’ Αγαπήσεις στη Ζωή Που είναι Δωρεάν.

5. Διατήρησε την πίστη σου

«Εκείνος που χάνει χρήματα, χάνει πολλά. Εκείνος που χάνει ένα φίλο,χάνει πολλά περισσότερα. Εκείνος που χάνει την πίστη του, τα χάνει όλα.» 

Είναι αλήθεια, εκείνος που χάνει την πίστη του και την ελπίδα του, τα χάνει όλα. Στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μας, η πίστη είναι το μόνο στήριγμα που έχουμε, η μόνη ώθηση για να προχωρήσουμε. Πώς είναι δυνατόν να ξεπεράσουμε τη δυσκολία αν παραιτηθούμε;

6. Αναρωτήσου: Τι μπορώ να κάνω;

«Όλοι σκέφτονται πως ν’αλλάξουν τον κόσμο, αλλά κανείς πως ν’αλλάξει τον εαυτό του.»

Φταίνε οι κυβερνήσεις, φταίνε οι σχέσεις μας, ο προηγούμενος εργοδότης μας, η άδικη κοινωνία, το σύστημα, οι καταστάσεις και οι συνθήκες. Εάν αλλάξει ο κόσμος, θ’αλλάξει και η κατάσταση μας. Έτσι μπορεί να πιστεύουμε και να προσπαθούμε ν’αλλάξουμε τον κόσμο. Είναι κι αυτό σεβαστό ιδεώδες, αλλά πριν αλλάξουμε τον κόσμο, μήπως θα ήταν καλό ν  αναρωτηθούμε τι θα μπορούσαμε ν’αλλάξουμε στον εαυτό μας; Την προσέγγιση μας στα πράγματα ; Τον τρόπο που μπορούμε να βελτιωθούμε για να βελτιώσουμε τη ζωή μας και τη ζωή των γύρω μας;

7. Ξεπέρασε το φόβο σου δίνοντας

«Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά αλλά αυτός που δίνει πολλά»

Όταν δίνουμε, αυτόματα αρνούμαστε να παραδοθούμε στο φόβο ότι δεν έχουμε και ότι δεν θα έχουμε. Απαγκιστρωνόμαστε από τις σκέψεις της προσωπικής μας έλλειψης και κάνουμε ένα αισιόδοξο βήμα για να ξεπεράσουμε την ανησυχία πως αυτό που έχουμε δεν είναι αρκετό. Η προσφορά και η βοήθεια προς τους άλλους είναι αληθινό μονοπάτι στην ευτυχία, πράγμα που αποδεικνύεται κι από έρευνες.

8. Αποδέξου την εναλλασσόμενη φύση των πραγμάτων

Άσε τα πάντα να σου συμβούν. Την ομορφιά και τον τρόμο.  Απλά προχώρησε. Κανένα συναίσθημα δεν είναι τελειωτικό
Κανένα συναίσθημα, καμιά κατάσταση δεν είναι τελική. 
Τα πάντα εναλλάσσονται, χαρά και λύπη, άγχος και ηρεμία, σιγουριά κι αβεβαιότητα.
 Το μυστικό είναι η υπομονή και η πίστη ότι προχωρώντας θα βγούμε από τη δυσκολία αργά ή γρήγορα.

Είναι στο χέρι μας να κάνουμε το σήμερα την ωραιότερη μέρα της ζωής μας. 
Ωραιότερη όχι γιατί είναι απαραίτητα γεμάτη χαρά και ξεγνοιασιά αλλά γιατί αποφασίσαμε πως ακόμα και η δυσκολία ή ο πόνος που νιώθουμε είναι όλα πέτρες του ίδιου σπιτιού, του εαυτού μας , κι όλα μαζί χτίζουν εμάς.
 Όταν εκτιμάμε το σήμερα και πιστεύουμε στην ικανότητα μας να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις, η ανησυχία αφανίζεται κι εμείς ανακαλύπτουμε την κρυμμένη μας δύναμη .