~~~!!!~~~ΘΕΕ ΜΟΥ~~~!!!~~~(NTR)

Κάποτε ήταν ένα αγοράκι που ήθελε να γνωρίσει τον Θεό…

Ήξερε ότι το ταξίδι ως το μέρος που ζούσε ο Θεός θα ήταν μακρινό κι έτσι έβαλε στην βαλίτσα του μερικά σοκολατάκια και αναψυκτικά και ξεκίνησε το δρόμο του.

 Αφού είχε περπατήσει λίγο , συνάντησε ένα ηλικιωμένο κύριο.

Ο άντρας καθόταν σε ένα παγκάκι στο πάρκο και τάιζε περιστέρια.

Ο μικρός έκατσε δίπλα του και άνοιξε τη βαλίτσα του για να π ιει ένα αναψυκτικό.

Ακριβώς τότε παρατήρησε ότι ο ηλικιωμένος έμοιαζε πεινασμένος κ...ι έτσι του προσέφερε ένα σοκολατάκι.

 Ο ηλικιωμένος δέχτηκε με ευγνωμοσύνη και χαμογέλασε στο μικρό. Το χαμόγελο του ήταν τόσο όμορφο , που το αγόρι , θέλοντας να το ξαναδεί , του προσέφερε και ένα αναψυκτικό.

 Ο γέροντας χαμογέλασε ξανά στον μικρό . Το παιδί ήταν τρισευτυχισμένο!

Πέρασαν μαζί όλο το απόγευμα , τρώγοντας και χαμογελώντας , μα χωρίς να ανταλλάξουν ούτε μία λέξη…

Όταν άρχισε να νυχτώνει , το αγόρι κατάλαβε πως έπρεπε να ξεκινήσει το δρόμο για το σπίτι του .

Σηκώθηκε κι αφού έκανε μόλις λίγα βήματα , γύρισε πίσω , έτρεξε προς το μέρος του ηλικιωμένου και τον αγκάλιασε σφιχτά.

 Κι ο γέροντας του χάρισε το πιο όμορφο χαμόγελό του!

Όταν το παιδί έφτασε σπίτι του, η μητέρα του παρατήρησε το βλέμμα χαράς στο πρόσωπό του.

Το ρώτησε: ” Τι έκανες σήμερα και είσαι τόσο χαρούμενος;”

 Ο μικρός είπε: ” Έφαγα σοκολατάκια στο πάρκο με το Θεό !” Και πριν η μαμά προλάβει να απαντήσει ο μικρός πρόσθεσε: “Και ξέρεις κάτι;

Ο Θεός έχει το πιο όμορφο χαμόγελο που έχω δει !

” Εν τω μεταξύ , ο ηλικιωμένος ακτινοβολώντας και ο ίδιος από χαρά , επέστρεψε στο σπίτι του.

 Ο γιος του , παρατηρώντας το βλέμμα ευτυχίας και αγαλλίασης στο πρόσωπό του τον ρώτησε:

“Πατέρα , τι έκανες σήμερα και είσαι τόσο χαρούμενος;” Κι ο γέροντας είπε:

“Έφαγα σοκολατάκια στο πάρκο με τον Θεό!”

 Και πριν ο γιος του προλάβει να απαντήσει , ο γέροντας πρόσθεσε:

 “Και ξέρεις κάτι ;

Είναι πολύ νεότερος απ΄όσο πίστευα!”

Πολύ συχνά υποτιμάμε τη δύναμη ενός αγγίγματος , ένα χαμόγελο, μια καλή κουβέντα, ένα αυτί έτοιμο να μας ακούσει, ένα ειλικρινές κομπλιμέντο, ή την πιο μικρή πράξη ενδιαφέροντος όλα εκ των οποίων μπορούν να αλλάξουν ριζικά τη ζωή μας .

 Οι άνθρωποι μπαίνουν στη ζωή μας για κάποιο λόγο , για λίγο ή για μια ζωή.

Ας τους δεχτούμε με τον ίδιο ενθουσιασμό!!!!

Είναι αναπόφευκτο να αξιολογείς τα πράγματα, τις καταστάσεις, τους άλλους μέσα από σένα.

Φορώντας τα ίδια γυαλιά μέσα από τα οποία βλέπεις το είδωλό σου στον καθρέφτη της αυτοαντίληψής σου.

Αυτό που έχεις προσαρμόσει μέσα στον χρόνο στην ιδέα που οι γονείς σου, και οι παππούδες σου είχαν και έχουν για τις ικανότητες, και τις αδυναμίες σου.

Ταυτίστηκες με ξένους καθρέφτες και νομίζεις σήμερα πως "εσύ" είσαι αυτός που επιλέγει στην προσωπική σου ζωή...!

...

Εσύ όμως δεν είσαι τα γυαλιά που φοράς!

Είσαι αυτός που στέκεται πίσω από τα "γυαλιά", από τα πράγματα, και από τους άλλους.

Χρησιμοποίησε όλη την ψυχική σου ενέργεια για να σε ανακαλύψεις, και στον βαθμό που συμβαίνει αυτό, οι άλλοι, οι καθρέφτες και τα πράγματα αποκτούν τις ρεαλιστικές τους διαστάσεις.

Οι ψευδαισθήσεις σου αποκαθηλώνονται και μαζί τους τα "ανυπέρβλητα" κολλήματα της ζωής σου...