Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2014

MH ΒΑΖΕΙΣ ΟΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...(NTR)




Πριν από 50 χρόνια και πλέον, ο ψυχολόγος Καρλ Ρότζερς είπε ότι το να αγαπάμε απλώς τα παιδιά μας δεν είναι αρκετό.
 Και τόνισε ότι πρέπει να τα αγαπάμε άνευ όρων γι΄ αυτό που είναι, όχι γι΄ αυτό που κάνουν.

Ως **ΜΗΤΕΡΑ**ξέρω ότι αυτό είναι μια μεγάλη κουβέντα, που μάλιστα σήμερα αμφισβητείται από συμβουλές για το αντίθετο: για το πώς να γίνουμε «γονείς υπό όρους», πώς να αυξάνουμε τη στοργή όταν το παιδί είναι «καλό» και να την περιορίζουμε όταν δεν είναι.


Έτσι ο παρουσιαστής τοκ-σόου Φιλ Μακγκρό μας λέει στο βιβλίο του «Family First» («Πρώτα η οικογένεια», Free Ρress, 2004) ότι πρέπει να προσφέρουμε με φειδώ στα παιδιά αυτά που χρειάζονται ή με τα οποία χαίρονται, να τα μετατρέπουμε σε επιβραβεύσεις που θα τους προσφέρουμε ή θα τους αρνούμαστε ώστε να «συμπεριφέρονται σύμφωνα με τις επιθυμίες μας». Και «ένα από τα πιο ισχυρά νομίσματα για ένα παιδί», προσθέτει, «είναι η αποδοχή και η έγκριση των γονιών του».

Με τον τρόπο αυτό τα παιδιά διδάσκονται ότι τα αγαπούν και ότι είναι αξιαγάπητα μόνον όταν κάνουν οτιδήποτε αποφασίζουμε εμείς ότι είναι καλό. Ο έπαινος γίνεται άλλη μία μέθοδος ελέγχου, ανάλογη της τιμωρίας. 


Με τη στάση αυτή, είχε προειδοποιήσει ο Ρότζερς, τα παιδιά μπορεί να χρειαστούν κάποια στιγμή ψυχαναλυτή για να τους δώσει την άνευ όρων αποδοχή, την οποία δεν βρήκαν όταν ήταν σημαντικό να βρουν. 
Είχε άραγε δίκιο ο Ρότζερς;
 Ας δούμε τα δεδομένα.

Το 2004, δύο Ισραηλινοί ερευνητές, οι Αβί Ασόρ και Γκάι Ροθ, μαζί με τον Αμερικανό ψυχολόγο Έντουαρντ Ντέτσι, ρώτησαν περισσότερους από 100 φοιτητές αν η αγάπη που είχαν δεχθεί από τους γονείς τους φαινόταν να εξαρτάται από αν πετύχαιναν στο σχολείο, αν προπονούνταν πολύ στα σπορ, αν νοιάζονταν τους άλλους ή αν κατέπνιγαν αισθήματα όπως ο θυμός και ο φόβος. Αποδείχθηκε ότι τα παιδιά που δέχονταν αυτήν την υπό όρους αγάπη ήταν πιθανότερο να ενεργούν όπως ήθελαν οι γονείς. Όμως το τίμημα ήταν βαρύ.

Πρώτον, τα παιδιά αυτά είχαν την τάση να δυσανασχετούν με τους γονείς τους και να τους αντιπαθούν.
Δεύτερον, είχαν την τάση να λένε ότι ο τρόπος που ενεργούν οφείλεται περισσότερο σε μια «ισχυρή εσωτερική πίεση», παρά στην αίσθηση ότι επιλέγουν πραγματικά.

Επιπλέον, η ευτυχία τους έπειτα από μια επιτυχία ήταν συνήθως σύντομης διάρκειας και συχνά αισθάνονταν ενοχή ή ντροπή.

Τον Ιούλιο του 2009, οι ίδιοι ερευνητές, επανέλαβαν την έρευνα του 2004 επεκτείνοντάς την. 

Διαπιστώθηκε ότι η γονική «αγάπη υπό όρους» είτε δημιουργεί στα παιδιά ανθυγιεινά αισθήματα «εσωτερικού καταναγκασμού» είτε αυξάνει τα αρνητικά αισθήματα των εφήβων για τους γονείς τους. 
Αυτό που μας λένε οι μελέτες είναι ότι το να επαινούμε τα παιδιά επειδή έκαναν κάτι σωστό δεν αντισταθμίζει τα αρνητικά συναισθήματα που τους δημιουργούνται όταν παίρνουμε πίσω την αγάπη μας ή τα τιμωρούμε επειδή κάνουν κάτι λάθος. Και τα δύο είναι παραδείγματα γονικής αγάπης υπό όρους και είναι αμφότερα αντιπαραγωγικά.

Οι περισσότεροι γονείς θα διαμαρτύρονταν λέγοντας ότι φυσικά και αγαπούν τα παιδιά τους άνευ όρων. Όμως αυτό που μετράει είναι πώς φαίνονται τα πράγματα από την πλευρά των παιδιών – αν αισθάνονται ή όχι ότι τα αγαπούν εξίσου όταν τα κάνουν θάλασσα ή όταν δεν τα καταφέρνουν. 

Ο Άλφι Κον έχει γράψει 11 βιβλία για την ανθρώπινη συμπεριφορά και την εκπαίδευση, ανάμεσα στα οποία τα «Unconditional Ρarenting» (Γονείς άνευ όρων) και «Ρunished by Rewards» (Τιμωρία με επιβράβευση).

Τι δείχνουν οι έρευνες για τα παιδιά που δέχονται αγάπη «υπό όρους» από τους γονείς τους:

ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ να ενεργούν όπως θέλουν οι γονείς
ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ να δυσανασχετούν με τους γονείς τους και να τους αντιπαθούν ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ πως ο τρόπος που ενεργούν οφείλεται σε μια «ισχυρή εσωτερική πίεση» 

Η ΕΥΤΥΧΙΑ που αισθάνονται έπειτα από μια επιτυχία είναι συνήθως σύντομης διάρκειας ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ συχνά ενοχή ή ντροπή
Ο ΕΠΑΙΝΟΣ του παιδιού επειδή έκανε κάτι «σωστό» δεν αντισταθμίζει την τιμωρία του γιατί έκανε κάτι «λάθος»
ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ είναι πώς φαίνονται τα πράγματα από την πλευρά του παιδιού....αν αισθάνεται ή όχι ότι το αγαπούν εξίσου όταν τα κάνει θάλασσα

... ή δεν τα καταφέρνει...

****Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κριτική........ μαθαίνει να κατακρίνει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην έχθρα.........μαθαίνει να καυγαδίζει.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην ειρωνεία.......... μαθαίνει να είναι ντροπαλό
Αν ένα παιδί ζει μέσα στην κατανόηση...μαθαίνει να είναι υπομονετικό.
Αν ένα παιδί ζει μέσα στον έπαινο..........μαθαίνει να εκτιμά.
Αν ένα παιδί ζει μέσα σε παραδοχή και τη  φιλία....μαθαίνει να βρίσκει την ΑΓΑΠΗ στον κόσμο!!!***

12 ΣΟΦΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ…(NTR)





1. Ο πατέρας μου συνήθιζε να παίζει με τον αδελφό μου και μένα στον κήπο. Η μάνα μας... έβγαινε έξω και φώναζε: "θα χαλάσετε το γκαζόν!". Κι εκείνος της απαντούσε: 
"Δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε!" 

2. Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άνδρα:
 Πρώτο στάδιο: να πιστεύει στον Αη-Βασίλη. 
Δεύτερο στάδιο: να μην πιστεύει στον Αη-Βασίλη. 
Τρίτο στάδιο: να είναι ο ίδιος Αη-Βασίλης. 

3. Το πιο σημαντικό έργο που ένας πατέρας μπορεί να κάνει για τα παιδιά του είναι ν΄ αγαπάει τη μάνα τους -

4. Oταν έλθει η εποχή που ένας άντρας αντιλαμβάνεται πως μάλλον ο πατέρας του είχε δίκιο για χιλιάδες πράγματα, συνήθως έχει ο ίδιος ένα γιο που τον θεωρεί λάθος! - 

5. Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει "μπαμπάς" - 

6. Οταν ήμουν έφηβος 14 ετών, ο πατέρας μου ήταν τόσο αλαζόνας που δεν τον άντεχα λεπτό. Περιέργως, όταν έφτασα τα 21 ένιωσα μεγάλη έκπληξη από το πόσο πολλά κατάφερε να μάθει μέσα σε επτά μόλις χρόνια! - 

7. Πραγματικά πλούσιος είναι ο άντρας που έχει παιδιά που τρέχουν να χωθούν στην αγκαλιά του, ακόμα κι όταν τα χέρια του είναι άδεια-

8. Δεν έχει τόση σημασία ποιος ήταν αληθινά ο πατέρας μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ πώς ήταν - 

9. Eίναι όντως αξιέπαινο να πάει ένας πατέρας τον γιο του για ψάρεμα. Υπάρχει όμως ένα ιδιαίτερο μέρος στον παράδεισο για τον πατέρα που θα πάει την κόρη του για ψώνια - 

10. Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά ελεύθερα -

11. Mπαμπάδες, αγαπήστε κι αποδεχτείτε τα μέλη της οικογένειάς σας γι΄ αυτό που πραγματικά είναι, ακόμα κι αν η προσωπικότητά τους είναι πολύ διαφορετική από τη δική σας. Τα κουνέλια δεν πετούν, οι αετοί δεν κολυμπούν, οι γάτες δεν έχουν φτερά. Σταματήστε τώρα τις συγκρίσεις. Υπάρχει άφθονος χώρος για όλους στο δάσος! -
12. Τα στάδια στη ζωή ενός ανθρώπου: 4 ετών: Ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα! 7 ετών: Ο μπαμπάς ξέρει τόοοσα πολλά! 8 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά. 12 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται. 14 ετών: Ο πατέρας μου? Ασε καλύτερα! 21 ετών: Ωχ πάλι αυτός μπροστά μου! 25 ετών: Κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου αλλά όχι και πολλά πράγματα. 30 ετών: Θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα. 35 ετών: Πριν αποφασίσουμε ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά. 50 ετών: Τι άραγε να πίστευε ο πατέρας γι΄ αυτό? 60 ετών: Τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία! 65+ετών: Α, ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να μιλούσαμε σήμερα οι δυο μας!

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ....!!!!!....(NTR)






~10~ σημάδια ότι ανήκετε στα… ευτυχισμένα ζευγάρια!!!

Διαβάστε τα σημεία που φανερώνουν την επιτυχημένη σχέση με το ...έτερον σας ήμισυ.

Πολλές φορές θεωρούμε ότι ευτυχία είναι μόνο η διασκέδαση, τα κοινά χόμπι και οι ατελείωτες ώρες συντροφιάς. Άλλοι, χωρίς να αρνούνται τα παραπάνω, δίνουν μεγαλύτερη σημασία στο πως δυο ξεχωριστοί άνθρωποι μπορούν να λειτουργήσουν σαν ζευγάρι, άρα την ύπαρξη ουσιαστικής επικοινωνίας.

Κατά τα κοινά λεγόμενα υπάρχουν 10 ενδεικτικά σημεία που φανερώνουν την επιτυχημένη σχέση με το έτερον σας ήμισυ.

1.Τα παιδιά, τα παιδιά τα φιλαράκια τα καλά

Ο λόγος είναι απλός: αν δεν συμπαθείς και δεν περνάς καλά πώς μπορείς να τον ερωτευτείς και να τον αγαπήσεις. Το να μπορείς να είσαι φίλος με τον σύντροφο σου είναι αδιαπραγμάτευτα σημαντικό. Μακάρια τα ζευγάρια που δεν χρειάζονται ένα τσούρμο κόσμο για να διασκεδάσουν και να μην βαριούνται.

2.Για γέλια και για κλάματα

Το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο. Και το κλάμα ένα υγιές ξέσπασμα. Είναι πολύ σπουδαίο να σε κάνει ο σύντροφος σου να γελάς, να σου φτιάχνει τη διάθεση αλλά εξίσου σπουδαίο να σου «επιτρέπει» να έχεις τις ευαίσθητες-αδύναμες στιγμές σου χωρίς να σε φέρνει σε δύσκολη θέση και γνωρίζοντας πώς να σου σταθεί.

3. Αυθορμητισμός τώρα

Όλοι έχουμε πράγματα που μας αρέσουν και πράματα που απεχθανόμαστε. Αλλά καλό είναι κάποιες φορές να δοκιμάζουμε και νέες εμπειρίες. Είναι πολύ ωραίο να παρακινεί ο ένας τον άλλο, να δίνει ο ένας στον άλλο το κίνητρο να ζήσει κάτι διαφορετικό: από το να δοκιμάσει ένα νέο φαγητό μέχρι ένα μακρινό ταξίδι.

4. Και μαζί και μόνοι

Η ισορροπημένη σχέση προϋποθέτει δυο ολοκληρωμένες, ανεξάρτητες και συναισθηματικά ώριμες «μονάδες» οι οποίες να θέλουν να μοιραστούν τη ζωή τους. Όταν τα προσωπικά μας θέλω καλύπτονται τότε δημιουργούνται τα κοινά θέλω, οι κοινές επιθυμίες. Και έτσι το εγώ γίνεται εμείς χωρίς κανείς να νιώθει καταπιεσμένος ή αδικημένος.

5. Δυναμικό παρόν

Η μεγαλύτερη απόδειξη της αγάπης σας είναι το απόλυτο δόσιμο, η αμέριστη προσοχή, η συνεχής φροντίδα και το αληθινό ενδιαφέρον. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ακούτε προσεκτικά κάθε του πρόβλημα, τον βοηθάτε σε κάποια δυσκολία του, θυμάστε σημαντικά πράγματα γι αυτόν...

6. Ένα σου άγγιγμα μόνο

Η επαφή είναι από τα πιο βασικά αποδειχτικά υγιούς σχέσης. Ακόμη και το πιάσιμο των χεριών δείχνει την επιθυμία του ζευγαριού να βρίσκεται κοντά, να αισθάνεται ο ένας τον άλλον. Τα χάδια αποτελούν σημαντικό κώδικα επικοινωνίας της αγάπης και της φροντίδας.

7. Τίτλος ευγενείας

Η ευγένεια δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο μεταξύ δύο ξένων. Και αυτή είναι μια παγίδα που πέφτουν ορισμένα ζευγάρια. Οι ευγενικοί τρόποι είναι που διατηρούν και το γάμο σε ένα επίπεδο: από το πώς θα μιλήσουμε στον σύντροφο μας μέχρι το πώς θα του ασκήσουμε κριτική. Και μιλάμε πάντα για την ουσιαστική ευγένεια, αυτή που δηλώνει σεβασμό και όχι την τυπική που δηλώνει απόσταση και ψυχρότητα.

8.Θέμα εμπιστοσύνης

Είναι στο χέρι του καθενός να κάνει τον σύντροφο του να αισθανθεί ασφαλής και σίγουρος για τα αισθήματα μας. Η ζήλια και οι υποψίες δημιουργούν εντάσεις που μόνο ευτυχία δεν φέρνουν. Η εμπιστοσύνη είναι από τις πιο βασικές προϋποθέσεις για την ευτυχία ενός ζευγαριού μιας και εξασφαλίζει ηρεμία και αίσθημα πληρότητας.

9. Αφοσίωση

Το να βρίσκεται πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον, το να στηρίζει ο ένας τον άλλον, το να βασίζεται ο ένας ο ένας στον άλλον, στο να αποτελεί ο ένας για τον άλλον το πρώτο πρόσωπο που θα σκεφτεί στην χαρά και τη λύπη.

10. Επικοινωνία

Η συζήτηση λύνει όλα τα ζητήματα. Άρα τίποτα δεν υποθάλπει την ευτυχία του ζευγαριού. Αλλά τα ευτυχισμένα ζευγάρια ξέρουν να επικοινωνούν και στην σιωπή, καταφέρνουν να μιλούν με τα μάτια!!!~~~!!!....

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Μισος ...ή ...Αγαπη ????(NTR)





Μισος... Η... αγαπη ???

Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε γράψει:
«Η υπέρτατη ευτυχία της ζωής είναι η σιγουριά ότι μας αγαπούν, μας αγαπούν γι' αυτό που είμαστε ή μάλλον μας αγαπούν κι ας είμαστε όπως είμαστε»....

Λένε ότι... Αγαπη και Μισος τέμνονται από μια λεπτή διαχωριστική γραμμή. 

Από μια τρίχα των μαλλιών, θα έλεγα εγώ.... 

Αγαπάς κάποιον; Στο τέλος μπορεί και να τον μισήσεις.
Μισείς κάποιον; Στα φέρνει έτσι η ζωή και τον ερωτεύεσαι.
Είναι για γέλια ;
Όχι είναι η πραγματικότητα. Το μίσος και η αγάπη είναι δυο συναισθήματα που μπορούν να εναλλάσσονται πολύ εύκολα.
Γιατί και τα δυο, είναι για εμάς τους ανθρώπους .
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να κρατήσεις έναν έρωτα ζωντανό;
Πού γίνεται το μοιραίο λάθος και εξαφανίζετε  το πάθος;
Γιατί να πρέπει να παίρναμε από αυτό το στάδιο και να πονάμε;
Γιατί μας φτάνουν στα όριά μας, άνθρωποι που αγαπήσαμε πολύ, γιατί εκείνη την στιγμή δεν μπορούν να βάλουν την λογική να δουλέψει;
Γιατί δεν θέλουμε να ακούμε ούτε καν’ το όνομά τους, να φτάνουμε στα άκρα; Ακόμη και ανάμεσα σε φιλικές σχέσεις που δημιουργούνται στις ανθρώπινες κοινωνίες που ζούμε, καθημερινά το μισός εμφανίζεται και καταδυναστεύει σχέσεις χρόνων.

Οι άνθρωποι, είναι παράξενα όντα…
Αγαπάνε και μισούν με το ίδιο πάθος, με την ίδια ένταση, με τον ίδιο τρόπο…
Είναι σε θέση να πληρώσουν με τίμημα βαρύ, για να πουν ότι «αγάπησαν» ή «μίσησαν»…με το ίδιο πάθος !
Με δεδομένο ότι για το μίσος μπορείς να εγκληματήσεις, για την αγάπη μπορείς να κάνεις το ίδιο – ναι, μπορείς! - τελικά είναι πολύ κοντά το ένα στο άλλο..
Αφηνόμαστε στο έντονο συναίσθημα που έρχεται μετά την αγάπη και λέγετε μίσος, γιατί; Πόσο μπορεί να μισήσει κάποιος; Σε ποιο βαθμό μπορεί να φτάσει κάνεις όταν μισεί;
Αλλά γιατί αφού έχουμε αγαπήσει πριν, γιατί μετά να μισήσουμε; Όλα ξεκινούν εγκεφαλικά λένε οι επιστήμονες ……….
Απεικονίσεις εγκεφάλων από ανθρώπους στους οποίους προβλήθηκαν εικόνες ατόμων που μισούσαν αποκάλυψαν δραστηριότητα που εν μέρει πραγματοποιείται στις ίδιες περιοχές που σχετίζονται με την αγάπη....

«Η σχέση αυτή μπορεί να αποδεικνύει το λόγο, που η αγάπη και το μίσος συνδέονται τόσο μεταξύ τους στη ζωή»

«Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι υπάρχει ένα μοναδικό μοτίβο δραστηριότητας στον εγκέφαλο σχετικά με το μίσος».
Στη μελέτη τους, οι ερευνητές έδειξαν σε 17 άντρες και γυναίκες, εικόνες ατόμων που οι ίδιοι είχαν αναφέρει ότι μισούν, μαζί με τρία ακόμη, οικεία πρόσωπα.
 Τα μισητά πρόσωπα ήταν όλα πρώην αισθηματικές σχέσεις ή ανταγωνιστές στη δουλειά, εκτός από την περίπτωση ενός διάσημου πολιτικού.
Οι εγκεφαλικές απεικονίσεις έδειξαν ακολουθία δραστηριότητας σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου που οι επιστήμονες ονόμασαν «κύκλωμα του μίσους» που ενεργοποιήθηκε όταν τα άτομα είδαν πρόσωπα που απεχθάνονταν.
Μάλιστα, το κύκλωμα αυτό ήταν διαφορετικό από αντίστοιχη εγκεφαλική δραστηριότητα που παρατηρείται στον φόβο, την απειλή και τον κίνδυνο. Μία από τις περιοχές που ενεργοποιεί το «κύκλωμα του μίσους» θεωρείται κρίσιμη στην πρόβλεψη των αντιδράσεων άλλων ανθρώπων, στοιχείο που θεωρείται κλειδί όταν κάποιος βρίσκεται αντιμέτωπος με άτομο που μισεί.
Επιπλέον, εγκεφαλική δραστηριότητα παρατηρήθηκε στον πρόσθιο κεντρικό λοβό, περιοχή που ενεργοποιείται όταν οι άνθρωποι βλέπουν ένα αγαπητό πρόσωπο.
 Οι επιστήμονες έχουν συνδέσει την περιοχή αυτή με επιθετικές συμπεριφορές,
Παράλληλα, υπήρξαν και σημαντικές διαφορές.
 Μεγάλο μέρος του εγκεφαλικού φλοιού, περιοχής που συνδέεται με την κρίση και την αιτιολογία, απενεργοποιείται με το αίσθημα της αγάπης σε σχέση με το μίσος, ενώ οι επιστήμονες τόνισαν ότι οι ερωτευμένοι άνθρωποι συχνά είναι λιγότερο κριτικοί προς τον σύντροφό τους σε σχέση με κάποιον που μισούν.
τελικά το μίσος είναι αγάπη ; Και η αγάπη μίσος ;
Έντονα συναισθήματα γεμάτα πάθος και τα δυο………..
Πάντως αν έχει αγαπήσει κάποιος δυνατά, δεν νομίζω ότι μπορεί να τον μισήσει μετά, δεν γίνετε μπορεί να θυμώσεις….. αλλά κατά βάθος θα τον αγαπά για πάντα !!

Αγαπη...Πλουτος...Ευτυχια...(NTR)


...
ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ
μια γυναίκα φρόντιζε τον κήπο του σπιτιού της, .... όταν ξαφνικά βλέπει 
τρεις γέροντες, φορτωμένους με τις εμπειρίες της ζωής, να την πλησιάζουν στην είσοδο του σπιτιού. 
Παρόλο που δεν τους γνώριζε, τους είπε:
~~ Δεν σας γνωρίζω, όμως πρέπει να πεινάτε....
 Περάστε, αν θέλετε, να φάτε κάτι....

Αυτοί την ρωτάνε:
~~ Ο άντρας σου είναι στο σπίτι;
~~ Όχι δεν είναι εδώ, απάντησε εκείνη. 
~~Τότε δεν μπορούμε να έρθουμε, της λένε οι γέροντες.

 Όταν επέστρεψε ο σύζυγος, η γυναίκα του περίγραψε το περιστατικό.
~*~ Ας έρθουν, τώρα που επέστρεψα!.. !!!(της λεει ...ο συζυγος της...)

Η γυναίκα βγαίνει έξω να προσκαλέσει ξανά τους γέροντες στο τραπέζι, μιας και ήταν ακόμη εκεί.

~~~ Δεν μπορούμε να έρθουμε όλοι, της λένε οι τρεις γέροντες. 

Η γυναίκα, έκπληκτη, τους ρωτά γιατί!??? 

Ο πρώτος, λοιπόν, από τους τρεις της εξηγει  ξεκινώντας να της συστήνεται: 

Είμαι ο Πλούτος, της λέει. 

Της συστήνει, μετά, τον δεύτερο που είναι η Ευτυχία.

Και, τέλος, τον τρίτο που είναι η Αγάπη.

~~Τώρα, της λένε, πήγαινε στον άνδρα σου και διαλέξτε ποιος από τους τρεις μας θα έρθει να φάει μαζί σας. ....

Η γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι και διηγείται στον άντρα της αυτά που της είπαν οι γέροντες....

Ο άνδρας ενθουσιάζεται και λέει: 

~*~ Τι τυχεροί που είμαστε!!!! Να έρθει ο Πλούτος!
 Έτσι θα έχουμε όλα όσα επιθυμούμε!

 Η σύζυγος του όμως δεν συμφωνούσε:
~~Και γιατί να μην έχουμε τη χαρά της Ευτυχίας; 
Η κόρη τους που άκουγε από μια γωνιά, τότε, τους λέει: 

***Δε θα ταν καλύτερα να καλούσαμε την Αγάπη; 
Το σπίτι μας θα είναι πάντα γεμάτο αγάπη!!!!

*~* Ας ακούσουμε αυτό που λέει η κόρη μας, λέει ο σύζυγος στη γυναίκα του....
~*~Πήγαινε έξω και πες στην Αγάπη να περάσει στο σπιτικό μας....

Η γυναίκα βγαίνει έξω και ρωτά:

~~ Ποιος από εσάς είναι η Αγάπη;??? Ας έρθει να δειπνήσει μαζί μας....

 Η Αγάπη τότε ξεκινά να προχωρά προς το σπίτι και οι δύο άλλοι να τον ακολουθούν!!!!

Έκπληκτη η γυναίκα, ρωτά τον Πλούτο και την Ευτυχία:

~~Εγώ κάλεσα μόνο την Αγάπη. Γιατί έρχεστε κι εσείς;???

Και απαντούν κι οι τρεις γέροντες μαζί: 

Αν είχες καλέσει τον Πλούτο ή την Ευτυχία, οι άλλοι δύο θα έμεναν απέξω. Τώρα όμως που κάλεσες την Αγάπη, όπου πάει η Αγάπη, πάμε κι εμείς μαζί της!!!!
Φοβερο Διδαγμα...με την ΑΓΑΠΗ...κερδιζεις και τον Πλουτο και την Ευτυχια!!!!!!!

ΜΗΤΕΡΑ + ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!!(NTR)



ΜΗΤΕΡΑ + ΚΟΡΗ



Πόσο σημαντική είναι η παρουσία της μητέρας για την ανάπτυξη του παιδιού και τι σημαίνει μια μάνα να είναι παρούσα; Γιατί στη σχέση μητέρας και κόρης αναπτύσσονται πολλές φορές συναισθήματα αντιφατικά και συμπεριφορές και τι σημαίνουν; Ποια είναι τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζει μια μητέρα με την κόρη της;


Μπορούμε να μιλήσουμε για είδη μητρότητας; Και πώς μια μητέρα καταφέρνει να είναι ουσιαστικά παρούσα στη ζωή του παιδιού της; 

Υπάρχουν πολλών ειδών σχέσεις μητέρας κόρης, υπάρχουν πολλοί όροι για να περιγράψει κανείς τη σχέση μιας μάνας με το παιδί της. Υπάρχει η στερητική μητέρα, υπάρχει η καταβροχθιστική μητέρα, η απειλητική, η υπεροπροστατευτική, η μητέρα-παιδί.  Οι όροι όμως  πάντα υστερούν, οι ετικέτες είναι φτωχές, δεν μπορούν να αποδώσουν την πολυπλοκότητα του ψυχισμού. Η παρουσία της μητέρας δε δηλώνεται μόνο σωματικά. Και μια σταθερά παρούσα μητέρα μπορεί να βιώνεται από την κόρη της σαν απούσα. Και αυτού του είδους η απουσία μπορεί να πληγώνει ακόμα πιο πολύ ένα παιδί. Η μητρική απουσία έχει πάντα να κάνει και με το πώς τη βιώνει το παιδί.

-Πότε λέμε ότι μια μητέρα είναι απούσα; Τι σημαίνει για το παιδί η μητρική απουσία; 

Μητρική απουσία για το παιδί δηλώνει τις ρωγμές, τα ραγίσματα που τραυματίζουν τη σχέση με το πρώτο αντικείμενο αγάπης στη ζωή μας, τη μητέρα μας.  Μητρική απουσία είναι όταν η μητέρα δεν μπόρεσε να εκπέμψει  στο παιδί της την αίσθηση της αποδοχής. Να κάνει σαφές το «Είμαι εγώ εδώ για σένα» σταθερά για σένα. Και αυτή η αίσθηση δεν έχει να κάνει  με τη σωματική παρουσία. «Είμαι εδώ για σένα για να σε φροντίσω. Για να σε προστατεύσω από τις εδώ- μέσα κι εκεί- έξω απειλές.  Όπως ένα μωρό δεν υπάρχει από μόνο του, δηλαδή δεν μπορεί να υπάρξει δίχως τις μητρικές φροντίδες (‘’there is no such  a thing as a baby’’ , έλεγε ο Βίνικοτ) το ίδιο αδύνατο είναι στην αρχική τουλάχιστον φάση της ζωής να υπάρξει μητρική φροντίδα χωρίς το μωρό. Πως θα μεγαλώσει ένα τραυματισμένο από μητρική αγάπη παιδί; Τα εύκολα που μπορούμε να πούμε είναι το ότι στην ενήλικη ζωή το παιδί μπορεί να ζητά συνέχεια την ασφάλεια μιας αγάπης και να μην τη βρίσκει ποτέ. Να έχει μια βουλιμία στην αναζήτηση της αγάπης, να μην ικανοποιείται. Ίσως ακόμα να έχει και την αίσθηση ότι εκείνο φταίει για όλα όσα συμβαίνουν,  να νιώθει δηλαδή ενοχή. Να κάνει ερωτικές επιλογές που να επιβεβαιώνουν την ενοχή του.  Τίποτα όμως, δεν είναι αυστηρά προδιαγεγραμμένο. Ευτυχώς, ο άνθρωπος διαθέτει τη δυνατότητα υπέρβασης του πεπρωμένου. Δεν είμαστε όμηροι των αρχικών τραυμάτων μας.

-Τα πιο βασικά προβλήματα στη σχέση μητέρας και κόρης ποια είναι;

Είναι τα προβλήματα της ομοιότητας και της διαφοροποίησης. Πόσο η μία μπορεί να διαφοροποιηθεί από την άλλη πώς η κόρη δε θα νιώσει να καταβροχθίζεται από την μητέρα της, πώς δε θα νιώσει η μητέρα ότι απειλείται από την κόρη της. Μη ξεχνάμε ότι μπορεί να τις χωρίζουν 20 και 30 χρόνια ηλικιακής διαφοράς. Υπάρχει λοιπόν, από την πλευρά της μητέρας η αγωνία της νεότητας που φεύγει.  Από τη μεριά της κόρης υπάρχει η ανάγκη αναζήτησης  της δικής της ταυτότητας που ποτέ δεν τελειώνει. Μητέρα και κόρη είναι κάπου μαζί και κάπου χώρια σε αυτά τα πράγματα.

-Όταν η κόρη γίνει μητέρα αλλάζουν τα πράγματα στη σχέση τους;

Εκεί αναβιώνονται, αναζωπυρώνονται οι παλαιές καταστάσεις. Εκεί μπορεί να υπάρχει μια διορθωτική εμπειρία για να μην επαναλάβει πράγματα που η ίδια έζησε. Ξέρετε, υπάρχει μια δύναμη που σε ωθεί να επαναλαμβάνεις αλλοτινές, οδυνηρές συνθήκες ζωής , μια παρόρμηση στην επανάληψη. Αλλά υπάρχει και η  δύναμη της διορθωτικής εμπειρίας. Όσο τραυματισμένοι και αν είμαστε μπορούμε να ξεφύγουμε από τα δεσμά ενός αρχικού τραύματος στο διάβα της ζωής. Ακόμα και όταν δεν ζει κάποιος, ένας γονιός για παράδειγμα μπορούμε εκ των υστέρων  να αποκαταστήσουμε, να διορθώσουμε τα κομμάτια   μιας τραυματισμένης  μαζί του σχέσης. Το παρελθόν είναι κάτι που δεν μένει αμετακίνητο μέσα μας. Διαπλάθεται συνεχώς. Το αναπλάθουμε, το ανακατασκευάζουμε. Είναι κάτι όμως που  είτε μόνος σου, είτε και με  τη στήριξη  του ψυχοθεραπευτή απαιτεί μια δύσκολη νοητική και συναισθηματική μαζί επεξεργασία. Αυτή όμως η εκ των υστέρων απόπειρα αποκατάστασης  ενός τραυματικού παρελθόντος είναι μια συναρπαστική εμπειρία…..Και μόνο αυτό δηλώνει πως κατά βάση είμαστε προνομιούχα πλάσματα… έχουμε τη δυνατότητα να μην είμαστε θύματα ενός αμετακίνητου παρελθόντος.


Πόση…μητέρα χρειαζόμαστε προκειμένου να αναπτυχθούμε σωστά, πόσο και πώς επηρεάζει η σχέση μας με τη μητέρα μας τις αποφάσεις που παίρνουμε για το μέλλον, τη σχέση μας με το σύζυγο και τα παιδιά μας, την εικόνα της θηλυκής μας ταυτότητας, τις αντιλήψεις μας. Οι έρευνες ισχυρίζονται πώς η σχέση μας με τον ομόφυλο γονέα είναι καθοριστική στο μεγάλωμα μας.

Το κορίτσι προσχολικής ηλικίας δεν συνηθίζει να επικρίνει τη μητέρα του. Συνήθως ταυτίζεται μαζί της και την έχει ως πρότυπο, στο οποίο επιθυμεί να μοιάσει. Υιοθετεί τη συμπεριφορά της, τη μιμείται και την εξιδανικεύει. Στην προεφηβική περίοδο έρευνες δείχνουν πώς έμμεσα οι παροτρύνσεις της μητέρας στην κόρη της διαμορφώνουν αντιλήψεις γύρω από θέματα ταυτότητας φύλου. Στην εφηβεία, ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν. Συχνά η κόρη «ανακαλύπτει» τα ελαττώματα της μητέρας της και της τα επισημαίνει -αρκετές φορές με καυστικό και επιθετικό τρόπο-, εξαπολύει κατηγορίες και είναι έτοιμη να τσακωθεί μαζί της με την παραμικρή αφορμή. Η αίσθηση της ταύτισης και της «συγχώνευσης» δημιουργεί πολλές εντάσεις στη σχέση μητέρας και κόρης, ιδιαίτερα στο στάδιο της εφηβείας, κατά το οποίο η νεαρή γυναίκα προσπαθεί να αυτονομηθεί και να ενηλικιωθεί.

Οι διαπληκτισμοί είναι έντονοι και αφορούν και τις πιο ασήμαντες αφορμές, συγκρίσεις, αντιζηλίες και, προπαντός, μια ζωτική ανάγκη προσδιορισμού των προσωπικών ορίων. Η «αποκοπή» όμως από τη μητέρα δεν είναι εύκολη, το διαφορετικό μοιάζει πάντα και «μη αποδεκτό». Αν και η αλλαγή αυτή γεννά εντάσεις στη σχέση των δύο γυναικών, πρόκειται για μια αναγκαία συνθήκη που θα οδηγήσει στην ωρίμανση της κόρης, στην αυτονόμησή της από τη μητέρα της και στη διαμόρφωση της δικής της ταυτότητας. Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, η στάση της μητέρας θεωρείται καθοριστική. Αν και η συμβίωση με μια «εξεγερμένη» έφηβη δεν είναι εύκολη, εντούτοις είναι απαραίτητο οι γονείς να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται για μια αναμενόμενη μεταβατική περίοδο προς την αυτονόμηση του παιδιού τους.

Η διαδικασία απαλλαγής από τις ταυτίσεις με τη μητέρα οδηγεί στην ατομοποίηση, ένα στάδιο καθοριστικό που προσφέρει τη δυνατότητα ανακάλυψης και πραγμάτωσης αυτού που πραγματικά επιθυμούμε να είμαστε στη ζωή. Το πρώτο σημαντικό βήμα σε αυτήν τη μεγάλη πρόκληση είναι η δυνατότητα επαφής με τα συναισθήματά μας και απελευθέρωσης αυτού που έχει καταπιεστεί μέσα μας επί πολλά χρόνια. Με τη μητρότητα της κόρης -ιδιαίτερα όταν εκείνη φέρει στον κόσμο ένα κορίτσι- ξεκινά ένας καινούργιος κύκλος ταύτισης με τη μητέρα της και ο μεταξύ τους δεσμός αλλάζει και πάλι μορφή. Η σχέση των δύο γυναικών αποκτά καινούργιο νόημα.

Πρόκειται για μια αρχετυπική σχέση όπου μεταβιβάζονται, από γενιά σε γενιά, οι γνώσεις και οι εμπειρίες των γυναικών για τη μητρότητα και το ρόλο της γυναίκας στην οικογένεια. Η μητέρα, για μία ακόμη φορά, βλέπει στην κόρη της τον εαυτό της και προσπαθεί να της μεταφέρει τις αξίες της για το μεγάλωμα των παιδιών. Η ψυχολογική στήριξη που θα προσφέρει στην κόρη της σε αυτή τη νέα φάση της ζωής της είναι εξαιρετικής σημασίας. Η κόρη, από την άλλη μεριά, μέσα από το ρόλο της νέας μητέρας, ενδέχεται να αρχίσει πλέον να βλέπει με διαφορετική ματιά -ίσως και με μεγαλύτερη κατανόηση- τη δική της μητέρα. Παράλληλα, όμως, μέσα από την ανατροφή της δικής της κόρης, αναβιώνει το δικό της μεγάλωμα, μια διαδικασία που ενδέχεται να φέρει στην επιφάνεια θαμμένες πίκρες και απογοητεύσεις.

Καθώς οι δύο γυναίκες μεγαλώνουν, οι μεταξύ τους ρόλοι είναι πιθανόν να αλλάξουν και πάλι. Βέβαια, η μορφή που θα πάρουν εξαρτάται από την προηγούμενη ποιότητα της σχέσης τους, εξηγούν οι ειδικοί. Συχνά πρόκειται για το κλείσιμο ενός κύκλου όπου οι ρόλοι μητέρας και κόρης αντιστρέφονται. Ενδέχεται τότε να παρουσιαστεί μια αντίστροφη αναπαραγωγή του μοτίβου της σχέσης μητέρας-κόρης. Η κόρη, δηλαδή, μπορεί να αρχίσει να συμπεριφέρεται στη μητέρα της όπως εκείνη της φερόταν όταν ήταν παιδί (π.χ. να γίνει παρεμβατική, επικριτική), ενώ η μητέρα παίρνει το ρόλο του παιδιού - ιδιαίτερα όταν υπάρχουν προβλήματα υγείας που απαιτούν η κόρη να αναλάβει τη φροντίδα της μητέρας της.

Ωστόσο επισημαίνεται, ότι η περίοδος αυτή ταυτόχρονα αποτελεί μια ευκαιρία που, αν αξιοποιηθεί κατάλληλα, μπορεί να επουλώσει τα τραύματα στη σχέση των δύο γυναικών. Οι πίκρες και οι απογοητεύσεις που κουβαλούν, μπορούν πια να ειπωθούν χωρίς θυμό. Η κόρη έχει επιτέλους την ευκαιρία να δει τη μητέρα της ως μια γυναίκα έξω από το ρόλο της μητέρας. Αυτή η νέα οπτική γωνία βοηθά και την ίδια να απελευθερωθεί από το ρόλο της κόρης και να εξελιχθεί ως γυναίκα. 



Καμία σχέση δεν είναι τόσο πρωταρχική και σημαντική όσο αυτή της μητέρας με την κόρη. Είναι η πρώτη σχέση αγάπης και ο πρώτος ασφαλής δεσμός που δημιουργείται. Πρόκειται για μια σχέση έντονη, πλημμυρισμένη από συναισθήματα που είναι καταλυτική για την ψυχική υγεία και των δύο και συμβάλλει σημαντικά στην οικοδόμηση της προσωπικότητας της κόρης, άλλοτε θετικά και άλλοτε αρνητικά. 

Η εικόνα της μητέρας μας, ιδιαίτερα όταν είμαστε μικρά παιδιά, είναι ταυτόσημη με τη φροντίδα, τη σταθερότητα, την αγάπη, την αποδοχή, την κατανόηση και τη στοργή. 

Ο δεσμός που αναπτύσσεται ανάμεσά μας είναι ισχυρός και θεωρείται η σχέση με τη μεγαλύτερη επιρροή στη ζωή μας. Η μητέρα είναι το θηλυκό μας πρότυπο. Μέσα από εκείνη, συνειδητά ή ασυνείδητα, γνωρίζουμε τη γυναικεία μας φύση. Είναι ένας δεσμός που μας καθορίζει από τα πρώτα βήματά μας, αλλά και σε όλη την πορεία της ζωής μας. Είναι ένας δεσμός που περνάει από διάφορες φάσεις, προσκόλλησης, ανταγωνισμού, συγκρούσεων, αλλάζει μορφή και φτάνει να οριστικοποιηθεί στην ενηλικίωση, χωρίς όμως να σταματήσει να είναι ισχυρός. Η σχέση μητέρας και κόρης μπορεί να είναι τρυφερή και υποστηρικτική, ταυτόχρονα όμως χαρακτηρίζεται από εντάσεις, συγκρούσεις και ανταγωνισμό, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της εφηβείας της κόρης, αλλά ακόμη και στην ενήλικη ζωή της.
Το μικρό κορίτσι σπανίως επικρίνει τη μητέρα του. Συνήθως ταυτίζεται μαζί της και την έχει ως πρότυπο στο οποίο επιθυμεί να μοιάσει. Υιοθετεί τη συμπεριφορά της, τη μιμείται και την εξιδανικεύει. 

Στην εφηβεία, ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν. Συχνά η κόρη ανακαλύπτει τα ελαττώματα της μητέρας της και της τα επισημαίνει, εξαπολύει κατηγορίες και είναι έτοιμη να τσακωθεί μαζί της με την παραμικρή αφορμή. Αν και η αλλαγή αυτή γεννά εντάσεις στη σχέση των δύο γυναικών, πρόκειται για μια αναγκαία συνθήκη που θα οδηγήσει στην ωρίμαση της κόρης, στην αυτονόμησή της από τη μητέρα της και στη διαμόρφωση της δικής της ταυτότητας. 

Κατά την διάρκεια της παιδικής ηλικίας, η κόρη χρειάζεται μια μητέρα που έχει συναίσθηση της προσωπικής της μοναδικότητας και συναισθηματικής ταυτότητας, που νιώθει άνετα να βάζει όρια στο περιβάλλον της, που επωφελείται από τον προσωπικό της κύκλο φίλων για υποστήριξη, που νιώθει κυρία του εαυτού και της ζωής της, που νιώθει άνετα με την έκφραση όλων των συναισθημάτων τόσο από την ίδια όσο και από την κόρη της.
Κατά την διάρκεια της εφηβείας, η κόρη χρειάζεται να ενθαρρύνεται να νιώθει ότι έχει τον έλεγχο του σώματος και των σκέψεων της, να κάνει τις κατάλληλες επιλογές για την ίδια, να εκφράζει τον θυμό της με ασφάλεια (χωρίς συνέπειες όπως τη διάλυση της σχέσης ή η δημιουργία ενοχών), να βλέπει τον εαυτό της να δοκιμάζει και να επιτυγχάνει σε μια σειρά ρόλων και να αναπτύξει κριτική ματιά απέναντι σε πιθανά κοινωνικά μηνύματα σχετικά με τον ρόλο της και την εικόνα του σώματος της.

Κατά την περίοδο της μητρότητας της κόρης ξεκινά ένας καινούργιος κύκλος ταύτισης με τη μητέρα της και ο μεταξύ τους δεσμός αλλάζει και πάλι μορφή. Η σχέση των δύο γυναικών αποκτά καινούργιο νόημα. Η μητέρα, για μία ακόμη φορά, βλέπει στην κόρη της τον εαυτό της και προσπαθεί να της μεταφέρει τις αξίες της για το μεγάλωμα των παιδιών. Η ψυχολογική στήριξη που θα προσφέρει στην κόρη της σε αυτή τη νέα φάση της ζωής της είναι εξαιρετικής σημασίας. Η κόρη, από την άλλη μεριά, μέσα από το ρόλο της νέας μητέρας, ενδέχεται να αρχίσει πλέον να βλέπει με διαφορετική ματιά τη δική της μητέρα. Παράλληλα, όμως, μέσα από την ανατροφή της δικής της κόρης, αναβιώνει το δικό της μεγάλωμα, μια διαδικασία που ενδέχεται να φέρει στην επιφάνεια θαμμένες πίκρες και απογοητεύσεις. 

Καθώς οι δύο γυναίκες μεγαλώνουν, οι μεταξύ τους ρόλοι είναι πιθανό να αλλάξουν και πάλι. Συχνά πρόκειται για το κλείσιμο ενός κύκλου όπου οι ρόλοι μητέρας και κόρης αντιστρέφονται. Ενδέχεται τότε να παρουσιαστεί μια αντίστροφη αναπαραγωγή του μοτίβου της σχέσης μητέρας-κόρης. Η κόρη, δηλαδή, μπορεί να αρχίσει να συμπεριφέρεται στη μητέρα της όπως εκείνη της φερόταν όταν ήταν παιδί (να γίνει παρεμβατική και επικριτική), ενώ η μητέρα παίρνει το ρόλο του παιδιού, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν προβλήματα υγείας που απαιτούν η κόρη να αναλάβει τη φροντίδα της. Ωστόσο, η περίοδος αυτή αποτελεί μια ευκαιρία που, αν αξιοποιηθεί κατάλληλα, μπορεί να επουλώσει τα τραύματα στη σχέση των δύο γυναικών. Οι πίκρες και οι απογοητεύσεις που κουβαλούν, μπορούν πια να ειπωθούν χωρίς θυμό. Η κόρη έχει επιτέλους την ευκαιρία να δει τη μητέρα της ως μια γυναίκα έξω από το ρόλο της μητέρας. Αυτή η νέα οπτική γωνία βοηθά και την ίδια να απελευθερωθεί από το ρόλο της κόρης και να εξελιχθεί ως γυναίκα. 

Έχω πραγματικά την πεποίθηση ότι οι προθέσεις όλων των μητέρων για τα παιδιά τους είναι στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, οι καλύτερες. Θέλουν τα παιδιά τους να είναι ευτυχισμένα και επιτυχημένα. Κάποιες φορές όμως οι προθέσεις τους μπορεί να φέρουν αντιπαραθέσεις όταν γίνονται πιεστικές και υπερπροστατευτικές πράξεις. Πολλές φορές, υπάρχει ο κίνδυνος η μητέρα να σκέφτεται για την κόρη, λες και πρόκειται για την ίδια. Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο οι κόρες να φέρουν το βαρύ φορτίο να πετύχουν ότι δεν κατάφερε η μητέρα. Αυτό μπορεί να έχει ως συνέπεια να αισθάνονται οι κόρες καταπιεσμένες και ταυτόχρονα ανήμπορες να ικανοποιήσουν τη μητέρα.

Μην ξεχνάτε λοιπόν ότι η κόρη σας θα γίνει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα μόνο αν της φέρεστε σαν αυτόνομο άτομο και όχι σαν προέκταση του εαυτού σας!!!!!!
Τα μηνύματα που λαμβάνουν οι κόρες θα εκδηλωθούν όταν μεγαλώσουν …..
Τα επίπεδα της εκτίμησης, όπως κι άλλες πτυχές της σχέσης αυτής, μεταβάλλονται με το πέρασμα του χρόνου και την πείρα της ζωής, γεγονός που σημαίνει πως το παιδί τα εκφράζει όσο ωριμάζει
ΕΡΕΥΝΑ ΔΕΙΧΝΕΙ πως το 92% των ενήλικων κοριτσιών δηλώνουν ότι η σχέση που διατηρούν με τη μαμά τους ήταν και είναι ουσιαστική…..

Ένα από τα πιο αγαπημένα θέματα των ψυχολόγων ανά τον κόσμο είναι αυτή η ανεξήγητα αλληλοεξαρτώμενη σχέση ζωής που αναπτύσσεται ανάμεσα στη γυναίκα που φέρνει στον κόσμο μια άλλη γυναίκα. Πολλές φορές, τα στατιστικά στοιχεία σχετικά με τον δεσμό τους επιβεβαιώνουν κάποια πράγματα που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε, όπως πόσο πολύ τη μία στιγμή λατρεύουμε τη μαμά μας και την άλλη στιγμή δεν μπορούμε καν να τη βλέπουμε μπροστά μας. Όμως, υπάρχουν και ορισμένες άλλες παράμετροι σχετικά με τη συμπεριφορά μας, που μπορούν να τον ενδυναμώσουν ακόμα περισσότερο και να τον καταστήσουν έναν από τους πιο καθοριστικούς δεσμούς της ζωής μας.

Θετική επιρροή….


 Το 88% των ενήλικων κοριτσιών δηλώνουν ότι η μητέρα τους επιδρά θετικά στη ζωή τους - γι’ αυτό, όταν επαναλαμβάνετε στη μικρή σας για χιλιοστή φορά να μαζέψει τα παιχνίδια της, μπορείτε να είστε ήσυχες ότι το έχει πάρει το μήνυμα. Ενδέχεται να μη θέλει να σας υπακούσει άμεσα, και στην εφηβεία της να θυμώνει μαζί σας όταν της ζητάτε πιεστικά να καθαρίσει το δωμάτιό της. Ωστόσο, κάπου στην πορεία της ζωής της, τα πολύτιμα μαθήματα που της δώσατε, είναι βέβαιο ότι θα τα φέρει στην επιφάνεια και θα τα χρησιμοποιήσει την πιο κατάλληλη στιγμή!

Εκτίμηση….

Ως μαμά με κόρη στα νήπια, μπορεί να πιάσετε τον εαυτό σας να αισθάνεται λίγο υποτιμημένη, ιδιαίτερα όταν διαβάζετε κάθε βράδυ για ένα μήνα το ίδιο παραμύθι και δεν ακούτε ούτε ένα τόσο δα μικρό «Ευχαριστώ, μανούλα!»….
 Να ξέρετε ότι δεν είστε η μόνη.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 88% των μαμάδων δηλώνει ότι εισπράττει την απαιτούμενη εκτίμηση από την οικογένεια.
 Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει κι ένα 12% περίπου που νιώθει τον περισσότερο καιρό σαν μια δοξασμένη «υπηρέτρια» του σπιτιού.
Τα επίπεδα της εκτίμησης, όπως κι άλλες πτυχές της σχέσης μάνας-κόρης, μεταβάλλονται με το πέρασμα του χρόνου και την πείρα της ζωής.
Πράγμα που σημαίνει ότι η εκτίμηση της κόρης σας θα αναπτυχθεί και θα εκφραστεί ουσιαστικά καθώς εκείνη θα μεγαλώνει και θα ωριμάζει!!!!!

Μητέρα …. Πατέρας

Τα νέα είναι καλά για τις μαμάδες με κόρες σε αυτόν τον τομέα. Όπως αποκαλύπτει σχετική έρευνα, το 60% των γυναικών δηλώνουν ότι η συμβολή της μαμά τους στη ζωή τους υπήρξε πιο καθοριστική από εκείνην του μπαμπά τους. Βέβαια, δεν ισχυρίζεται κανείς ότι ο ρόλος του πατέρα στην ανατροφή της κόρης του δεν είναι σημαντικός, αλλά όσον αφορά τις μαμάδες που αγωνίζονται καθημερινά να κάνουν τη διαφορά στον τρόπο που μεγαλώνουν τις κόρες τους, είναι καλό να το γνωρίζουν αυτό!

Μελλοντική ευτυχία

Για όσο διάστημα η κόρη σας ασχολείται μόνο με τις κούκλες της και τα κουζινικά της, φαίνεται πως η σχέση σας θα είναι πάντα «θετική». Από τη στιγμή, όμως, που αρχίζει να διαπραγματεύεται μαζί σας, προκειμένου π.χ. να κάνει πραγματικότητα την έντονη επιθυμία της να αποκτήσει ένα MP3 player ή επειδή θέλει να περνάει περισσότερο χρόνο με τις φίλες της απ' ό,τι μαζί σας, τότε είναι αναμενόμενο να αρχίσετε κι εσείς με τη σειρά σας να αναρωτιέστε αν θα συνεχίσετε να αποτελείτε για εκείνην τον πιο σημαντικό άνθρωπο της ζωής της. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 92% των ενήλικων κοριτσιών δηλώνουν ότι η σχέση που διατηρούν με τη μαμά τους ήταν και είναι ουσιαστική. Οπότε, να θυμάστε ότι ο δεσμός σας με το μικρό σας κοριτσάκι -ακόμα κι αν κάποια στιγμή στην πορεία αισθανθείτε ότι απειλείται- το πιο πιθανό είναι να εξελιχθεί (συνειδητά πλέον και από τις δύο πλευρές) σε όλο αυτό το μεγαλειώδες που νιώθετε ότι σας δένει μαζί του!




ΜΗΤΕΡΑ+ΓΙΟΣ


Η μητέρα είναι πολύ σημαντική μορφή για το γιό της. Η σχέση τους είναι πολύ ξεχωριστή, κάτι σαν τη σχέση πατέρα-κόρης. Μπορεί ένα αγοράκι να θαυμάζει και να μιμήται τον πατέρα στους τρόπους του που επικοινωνεί με άλλους, πώς
δείχνει τα αισθήματα του, πώς αντιδρά σε καταστάσεις, αλλά η μητέρα είναι αυτή που θα του μάθει πώς να είναι στοργικός και στοχαστικός άντρας.

Toυ δείχνει πώς πρέπει να συμπεριφέρεται στο άλλο φύλλο και τί να ζητά και να περιμένει και αυτός απο τις γυναίκες. Η μητρική αυτή αγάπη κάνει το γιό να νιώθει δυνατός, να έχει αυτοπεποίθηση και να έχει σε ισορροπία τη ζωή του. Είναι το ίδαλμα του, και γι αυτό ίσως πολλές φορές να συγκρίνει την κοπέλα του με τη μαμά του (ασυνείδητα αλλά και συνειδητά).
Ισορροπία
Όταν η αγάπη αυτή μετατραπεί σε κτητικότητα, τότε αρχίζουνε τα δύσκολα.. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν μία γυναίκα μπεί στη ζωή του γιού της σαν σύντροφος του. Η μητέρα αρχίζει να νιώθει ανασφάλεια και πως κάποιος παίρνει τη θέση της. Κυριαρχεί το πιστεύω πως 'Καμία γυναίκα δεν μπορεί να φροντίσει τον γιό μου όπως εγώ ξέρω'. Αρχίζει και παρατηρεί πώς γίνονται οι δουλειές του σπιτιού, τα γεύματα, και ανησυχεί για την ευτυχία του γιού της. Το ιδεώδες υποτίθεται είναι πως μεγαλώνεις τα παιδιά σου, γίνονται ενήλικες και ανεξάρτητα άτομα και μετακομίζουν κι αυτοί σε δικό τους μέρος όπου μπορούνε να φροντίσουν τους εαυτούς τους. Πολύ συχνά βλέπουμε άντρες να είναι εξαρτημένοι πάνω στη μαμά τους, και μητέρες που το επιτρέπουν αυτό. Απλά δεν λένε να κόψουνε τον ομφάλιο λώρο. Τότε είναι που χρειάζεται τον γιό της να τη καθησυχάσει πως κανείς δεν μπορεί να πάρει τη θέση της και πόσο ξεχωριστή του είναι και θα είναι. Για να υπάρχει αρμονία στη σχέση τους και οι δύο πρέπει να κάνουνε προσπάθεια. Η μητέρα πρέπει να σταματήσει να τον 'κρατά' και να καταλάβει πως δεν μπορεί να επεμβαίνει στη ζωή του, αλλά να είναι εκεί για εκείνον άμα τη χρειαστεί. Ο γιός απο την άλλη, δεν πρέπει να την έχει σαν δεδομένο και να εκμεταλλεύεται την αγάπη της. Να μην ξεχνά να της συμπεριφέρεται με σεβασμό και εκτίμηση, ανκαι ξέρει πως ότι και να της πεί ή κάνει αυτή θα τον συγχωρήσει. Σε μία ισορροπημένη σχέση μητέρας γιού, υπάρχει επικοινωνία, εμπιστοσύνη και σεβασμός και όχι εκμετάλλευση και επιβολή των προσωπικών μας αισθημάτων για ικανοποίηση των δικών μας αναγκών.
Δυσκολίες στη σχέση:
Επικοινωνία
Σεβαστείτε την ανάγκη του γιού σας να είναι απόμακρος και να αποφεύγει συζητήσεις που έχουν να κάνουν με το πώς νιώθει για κάτι.
Τα αγόρια επικοινωνούν πολύ διαφορετικά απο τα κορίτσια. Μη τον προσεγγίσετε με τον ίδιο τρόπο που θα προσεγγίζατε τη κόρη σας. Ξεκινήστε μια συζήτηση αργά και προσεκτικά και προσέξτε αν με τον τρόπο του θέλει να μιλήσει. Μην αντιδράσετε υπερβολικά. Δείξτε υπομονή και κατανόηση αν παίρνει ώρα να τον προσεγγίσετε. Εκείνος πρέπει να διαλέξει το πότε θα μιλήσει.
Eμπιστοσύνη
Δώστε του τη πλήρη προσοχή σας και κάντε τον να καταλάβει πως σας ενδιαφέρει αυτό που λέει. Να είστε έτοιμη να απαντήσετε σε οποιαδήποτε απορία του, όσο χαζή και να είναι, και να θυμάστε ότι είναι νεαρώτερος, και ότι τώρα αρχίζει να έχει εμπειρίες. Μη τον κάνετε να νιώθει ασήμαντος.

Συμπεριφορα….

Σημαντικό ρόλο για μία υγιεινή σχέση
μητέρας-γιού παίζει
το καλό παράδειγμα που εσείς του δείχνετε.
Οι πράξεις πάντα μιλάνε περισσότερο απο τα λόγια.
 Δεν μπορείτε για παράδειγμα να του λέτε να φάει τα λαχανικά του τη στιγμή που εσείς τρώτε σοκολάτα.
Αν θέλετε τον Γιό σας... να συμπεριφέρεται σε άλλους με σεβασμό, να παίρνει ευθύνη για τις πράξεις του και να είναι αξιόπιστος, τότε θα πρέπει και εσείς να κάνετε κάποια πράγματα που θα τον καθοδηγήσουν σε αυτή την πορεία…

 ***Ο καλύτερος τρόπος για να μάθει να σέβεται άλλες γυναίκες είναι με το να απαιτεί η μαμά σεβασμό για τον εαυτό της.
*** Ζητήστε του να σας βοηθήσει με τα ψώνια, να σας ανοίξει την πόρτα όταν δυσκολεύεστε, να μην βρίζει και να μην σας συμπεριφέρεται με ασέβεια.
*** Δώστε του περισσότερες ευθύνες μέσα στο σπίτι, και όχι μόνο να βγάζει έξω τα σκουπίδια' που είναι μια φορά την εβδομάδα…

Συμβουλες... για Μητερες....

***Μη προσπαθείσετε να αντικαταστήσετε τον πρώην σύντροφο/σύζυγο με τον γιό σας. Μη του πείτε 'Είσαι ο άντρας του σπιτιού τώρα'. Εκτός ότι είναι άδικο για αυτόν να έχει τέτοια ευθύνη, κάποια αγόρια το πιστεύουν, και μπορεί να φανούν εμπόδιο σε μια μελλοντική ερωτική σχέση της μαμάς αφού 'είμαι ο άντρας του σπιτιού και δεν μου αρέσει να υπάρχει άλλος στο σπίτι αυτό….

***Μη τον δείτε σαν τον κολλητό σας έμπιστο φίλο. Του μαθαίνετε πως πρέπει να παίρνει ευθύνη για τις ανάγκες μιας γυναίκας, πως αυτός πρέπει να κάνει κάτι για τον πόνο της και πως όλες οι γυναίκες χρειάζονται πάντα κάποιον να τις βοηθά. Αργότερα στις σχέσεις του δεν θα τους συμπεριφέρεται με σεβασμό και θα φεύγει όταν παρουσιάζονται προβλήματα.



~~~!!!~~~Ετσι θα εχετε κερδισει τα παιδια σας που είναι το ΠΑΝ για εσας!!!!!!~~~

Καλη… <<ΜΗΤΡΕΜητρια…




Καλη… Μητρια…


Ερωτηση μιας( μητερας-μητριας)
~~Πώς μπορώ να χειριστώ καλύτερα την κατάσταση ώστε να μην πληγωθεί το μωρό;
 Πώς μπορώ να τον κάνω να δεχθεί την παρουσία μου αναίμακτα, χωρίς να σπάσω τον δεσμό πατέρα-παιδιού;
Θέλω να γίνω καλή μητριά (ή μητέρα, καλύτερα, γι'αυτην), αλλά θέλω να το κάνω σωστά….

Απαντηση

Βασική προϋπόθεση είναι η στέρεη σχέση με τον σύντροφό σας και ο χρόνος που θα επιτρέψει να δομηθεί μια οικογενειακή συνθήκη.
Το συγκεκριμένο παιδί χρειάζεται μια μητέρα και θα θέλει πολύ την παρουσία σας στη ζωή του αρκεί κι εσείς να είστε βέβαιη για το αν θέλετε να παίξετε αυτό τον ρόλο.
Το παιδί χρειάζεται σταθερότητα και ασφάλεια, αγάπη και σεβασμό στις ανάγκες του.
Εφόσον δεν υπάρχει μητέρα θα θελήσει πολύ να γίνετε εσείς η δική του, έχει λαχτάρα για αυτό.
Βεβαιωθείτε εσείς με τον εαυτό σας ότι μπορείτε και θέλετε να δεσμευτείτε μαζί του διότι να θυμάστε πάντα ότι τον έχουν εγκαταλείψει ήδη μια φορά.
Αν λοιπόν είστε σίγουρη για τον εαυτό σας και για την σχέση σας με τον σύντροφό σας φερθείτε του με όλη την αγάπη σας και την τρυφερότητα σας καθώς και με όρια για να νοιώθει ασφαλής.

Φερθείτε του με ευγένεια και χαρά.
Δείτε και αφουγκραστείτε τις ανάγκες του, μπείτε στην θέση του και από εκεί θα καταλάβετε πώς χρειάζεται να φερθείτε.
H σχέση του παιδιού με τον πατέρα δεν κινδυνεύει από την παρουσία σας, αντιθέτως, θα συμπληρώσει ο ρόλος σας κενά στην ψυχή του παιδιού.
Επίσης αν μετά από κάποιο καιρό θέλει να σας λέει "μαμά", να το επιτρέψετε εφόσον η μητέρα του απουσιάζει εντελώς από την ζωή του….
~~~Και λιγες Συμβουλες για τις μητερες-μητριες!!!!!!~~~
~~~Μερικές φορές οι φυσικές μαμάδες δημιουργούν σοβαρά προβλήματα οταν νιώσουν ότι η θέση και η κυριαρχία τους απειλείται. Τότε ο δικός μας ρόλος γίνεται πιο δύσκολος.
Πρέπει να λειτουργείς και λίγο σαν κομάντο, να κινείσαι αθόρυβα και να δίνεις την αγάπη σου όσο πιο προσεκτικά μπορείς.
Αν όμως κρίνεις ότι το συμφέρον  *** του παιδιού ***  κινδυνεύει πρέπει να συγκρουστείς και να δώσεις μάχη όποια επίπτωση αυτό κι αν έχει σε σένα.
~~~Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι ένα παιδί σπάνια ρωτάται για τις επιλογές του γονιου του.
Είναι μια κατάσταση που του επιβάλλεται.
Ανοίγουμε την πόρτα και εισβάλλουμε στη ζωή του.
Αν είμαστε τυχεροί, θα μάς κρατήσει μέσα.
Αν είμαστε ακόμα πιο τυχεροί, θα μάς βάλει και στην καρδιά του… !!!~~~

Κυριακή 9 Φεβρουαρίου 2014

ΕΡΩΤΑΣ=ΧΗΜΕΙΑ??????(NTR)



***Έρωτας είναι να έχεις όλα τα αστέρια και εσύ να θέλεις μόνο ένα, να έχεις τον ωκεανό και συ να θέλεις μια σταγόνα, να έχεις όλο το κόσμο και εσύ να θέλεις μόνο εκείνη/ ον ….***

Ερωτας = Χημεια ;

Ένας φίλος μου είπε, ότι ο έρωτας είναι ένας τύπος από την χημεία…
…που αν περάσει το πρώτο 18μηνο, αυτός ο τύπος χάνεται!
Σκέπτομαι… Ναι, ωραία, είναι χημεία…, συμφωνώ απόλυτα!
Και μάλιστα μια χημεία που όταν βρεις το άλλο μισό του τύπου, μπορεί να προκαλέσει μια τρομερή έκρηξη από συναισθήματα .


Δεν θα συμφωνήσω όμως ότι μετά από 18 μήνες (βάζουν και χρονικό περιθώριο οι επιστήμονες) αυτός εξαντλείται!
Έτσι του έδωσα την εξής απάντηση
- Μπορεί να εξαντληθεί, μπορεί και να χαθεί, όπως επίσης μπορεί καν να μην φτάσει εκεί που λένε, αλλά όμως δεν μπορεί να τελειώνει πάντα στο 18μηνο.
- Με κοιτά,.... δηλαδή;
- Κοίτα. Ας το δούμε σαν να είναι ένας μαθηματικός τύπος χημείας:

Έρωτας = Έλξη + πόθος (ερωτική επιθυμία)
 Χ  διάρκεια.

Ας το αναλύσουμε....

Αν κάποιο από αυτά τα στοιχεία φύγει, τότε ναι, ο έρωτας μπορεί να διαλυθεί. 
Αν όμως κάποιο από αυτά τα στοιχεία ενδυναμωθεί, τότε συνεπάγεται .....ότι θα προκληθεί αγάπη!

- Εσύ λες ότι τελειώνει.... Ωραία, εγώ παίρνω τον τύπο και τον αλλάζω 

Έρωτας = έλξη + πάθος Χ διάρκεια/θέληση Χ (αντοχή + επιθυμία)...

Αν ο έρωτας έχει όλα αυτά τα συστατικά θα εξελιχτεί σε αγάπη.

Από την άλλη, αν πούμε ότι κάποιο από αυτά τα στοιχεία εξαφανιστεί
 - στο χέρι μας είναι - τότε πρέπει εμείς οι ίδιοι να βάλουμε μέσα στο τύπο αυτό, ένα άλλο στοιχείο που μπορεί να μας δώσει πίσω αυτό που πάει να χαθεί!!!!!

Ο έρωτας λοιπόν αποτελείτε από : 

Το άλλο κομμάτι του εαυτού μας που ερωτευόμαστε +
Το alter ego+
Το άλλο μου εγώ+
Η ανάγκη μας να θέλουμε κάποιον  πολύ.
 Τόσο πολύ που να μην μπορούμε να κάνουμε χωρίς αυτόν. +
Να είμαστε μαζί του και να γεμίζουμε χαρά και δύναμη, ηρεμία και γαλήνη.+
Αν αυτό το άτομο είναι μακριά να θέλουμε απεγνωσμένα να είμαστε κοντά του. +
Να περνάμε τόσο όμορφα στην αγκαλιά κάποιου και να νοιώθουμε πως όλος ο κόσμος βρίσκεται στα πόδια μας.+
Νιώθουμε να λειτουργούν και 5 αισθήσεις μας, νιώθουμε να πλησιάζουμε το Θεό αλλά και τον θάνατο.+
Νιώθουμε ότι όλα τα προβλήματα είναι λυμένα ή μπορούν να ξεπεραστούν με την παρουσία του άλλου. +
Να φαίνονται  όλα μικρά μπροστά σε αυτή την συνεύρεση την ερωτική, την σωματική, την επαφή με όποιον τρόπο. Ακόμα και στην πλατωνική μορφή της σχέσης. +
Αν δεν έχει γίνει ο άλλος δικός μας, μόνο και μόνο η παρουσία του να μας γεμίζει την ψυχή.......

Αυτά λοιπόν τα στοιχεία είναι που κάνουν τον έρωτα να εξελίσσεται και να περνά στο ανώτερο στάδιο της χημείας που λέγετε αγάπη!



θα σας δώσω ένα αποτέλεσμα που βγήκε από μια ομάδα επιστημόνων που ερεύνησε τον έρωτα και έβγαλε το εξής συμπέρασμα:


Οι ειδικοί εξηγούν τον  έρωτα, ως ένα παιχνίδι των ορμονών που ξεκινάει σαν ένας διάλογος εξ αποστάσεως μεταξύ δύο ανθρώπων χάρη στις φερομόνες. 

Αυτές εκκρίνονται από αδένες, που βρίσκονται κοντά στα γεννητικά όργανα και χωρίς να το συνειδητοποιούμε εισχωρούν στο οσφρητικό μας σύστημα, στη συνέχεια στον εγκέφαλό μας και... ο  έρωτας
«χτυπάει κατακούτελα».

Στη συνέχεια, ένα χαμόγελο, μια ματιά, μια κουβέντα κινητοποιούν μέσα μας ευχάριστα συναισθήματα που κι αυτά με τη σειρά τους προκαλούν έκκριση αδρεναλίνης και ντοπαμίνης, κάτι που μας κάνει να χρειαζόμαστε και να επιθυμούμε σφοδρά την παρουσία του άλλου... 

Ένας έρωτας γεννιέται.

 O έρωτας αυτός μπορεί να είναι πράγματι πολύ δυνατός και να οδηγήσει σε μια έντονη και βαθιά ερωτική σχέση.

Τελικά είναι ένα μυστήριο ο έρωτας…
 Ένα μυστήριο, που ποτέ και κάνεις μας δεν θα μπορέσει να το εξηγήσει ακριβώς, αλλά ούτε και να δώσει την χρονική διάρκεια του, ούτε την εξέλιξή του….
Ένα μυστήριο που λέγεται “έρωτας”, δεν ξέρεις που ,πως κι από πού θα σου έρθει στο κεφάλι - εύχομαι να μην έρθει κατακούτελα - ένα άγνωστο μυστήριο που έχει μείνει ανεξιχνίαστο στο πέρασμα του χρόνου!


Είναι ένα μυστήριο, που ο καθένας μας αν κάθησει και  ασχοληθει - γιατί το θέλει πραγματικά - και το λύσει, τότε ένα είναι σίγουρο....

 Θα είναι πιο δυνατός στην ζωή έχοντας μαζί του το άλλο του μισό!

ΕΡΩΤΑΣ Η ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ….(NTR)




Ερωτομανία (ή αλλιώς σύνδρομο του rambault από τον Γάλλο ψυχίατρο που το 1921 δημοσίευσε ένα πολύ καλό review πάνω στο θέμα)
 είναι μία αυταπάτη, 
στην οποία ένα άτομο έχει την πεποίθηση ότι, ένα άλλο άτομο -συνήθως μεγαλύτερο σε ηλικία υψηλού κοινωνικού status και μακριά από το περιβάλλον του ασθενή- είναι ερωτευμένο μαζί του....

Η ασθένεια εμφανίζεται συχνά κατά την διάρκεια της ψύχωσης ιδιαίτερα σε ασθενείς με σχιζοφρένεια, χρόνια παραληρητική διαταραχή ή και διπολική διαταραχή σε μανιακή φάση.

Κατά την διάρκεια της ασθένειας, ο/η ερωτομανής, πιστεύει ότι ένας κρυφός θαυμαστής εκφράζει τον έρωτα του μέσα από τηλεπάθεια, σήματα, ειδικές ματιές ή μέσω των ΜΜΕ. Συνήθως τότε ο ασθενής στέλνει κάρτες, δώρα ή μηνύματα....
Η ερωτομανία συνδέεται συχνά με τη βασανιστική αγάπη ή την έμμονη αγάπη ή τον παθολογικό έρωτα....

Το πυρηνικό σύμπτωμα της διαταραχής είναι ότι, ο πάσχων έχει μια ακλόνητη πεποίθηση πως ένας κρυφός θαυμαστής είναι ερωτευμένος μαζί του.

 Σε ορισμένες περιπτώσεις ο πάσχων μπορεί να πιστεύει ότι πολλοί θαυμαστές είναι ερωτευμένοι μαζί του. 

Υπάρχουν τρία στάδια της ασθένειας:

-Το στάδιο της αναμονής (που μπορεί να διαρκέσει έως και χρόνια), όπου ο ασθενής περιμένει το είδωλο του να εκδηλωθεί.

-Το στάδιο όπου αρχίζει να βλέπει ότι το είδωλο του δεν ανταποκρίνεται στον έρωτα του, με αποτέλεσμα να έχει τάσεις αυτοκτονίας και να πέφτει σε κατάθλιψη.

-Το τελικό στάδιο, όπου ο ασθενής αρχίζει και γίνεται επιθετικός ακόμα και σε τρίτα πρόσωπα, τα οποία νομίζει ότι στέκονται εμπόδιο στην επιτυχία τους.

Στα αίτια της ασθένειας περιλαμβάνονται:

-Η έλλειψη αγάπης από την ζωή του ασθενή

-Η ανυπαρξία του σωστού ανδρικού/γυναικείου προτύπου, για την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας του ατόμου

-Η απειρία στον έρωτα από την πλευρά του ασθενή, με αποτέλεσμα να παρεξηγεί αθώες κινήσεις όπως η στάση του σώματος

Η θεραπεία μπορεί να γίνει με τα αντιψυχωσικά και ενδεχομένως να διαρκέσει από μήνες έως και χρόνια.

Παραδείγματα ερωτομανίας εντοπίζουμε, για παράδειγμα, στη γαλλική ταινία 

«Μ' αγαπά, δεν μ' αγαπά», όπου πρωταγωνιστεί η Ωντρέ Τοτού, γνωστή από την ταινία «Αμελί». 

Στην ταινία «Enduring Love» επίσης έχει γραφτεί τραγούδι από το συγκρότημα Dream Theater με τίτλο Ερωτομανία.