Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είμαστε, σε μεγάλο βαθμό, προϊόντα των αναμνήσεών μας. Χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε πλήρως, περασμένες εμπειρίες βρίσκουν τρόπο να παρεισφρέουν σε ένα διαρκώς επεκτεινόμενο ιστό, που παγιδεύει το παρόν και επιδρά στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τώρα τη ζωή. Προτού να είμαστε, ήμασταν, έτσι οι νέες ιδέες περνάνε μέσα από το φίλτρο παλιών αντιλήψεων. Όταν επιχειρούμε να εδραιώσουμε το σήμερα, πέφτουμε άθελά μας στο τέλμα του χτες.
Αλλά υπάρχει ελπίδα. Κανείς δεν είναι μονίμως προγραμματισμένος από πριν. Όλοι έχουμε τη δυνατότητα να αφομοιώσουμε νέες εμπειρίες. Αλλά για να το κάνουμε, πρέπει να δώσουμε μάχη με τις αναμνήσεις μας και να μειώσουμε τη δύναμή τους. Αν δεν θέλουμε να είναι το μέλλον μας μια απλή επανάληψη του παρελθόντος μας, πρέπει να έχουμε επίγνωση της δυνατότητας του παρελθόντος να επηρεάζει τη συμπεριφορά μας. Μόνο τότε θα είμαστε ελεύθεροι να δημιουργήσουμε το μέλλον μας.
Η μνήμη μας είναι ένα τέρας, εσείς ξεχνάτε…αυτή όχι. Απλώς αρχειοθετεί τα πράγματα. Τα φυλάει για σας ή τα κρύβει από σας…και ανακαλεί ό,τι θέλει, όποτε το θέλει....
Νομίζετε πως εσείς έχετε μνήμη, αλλά στην πραγματικότητα εκείνη.... έχει εσάς!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου