Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

ΕΥΧΕΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ(NTR)

Ευχή μου για την κάθε ψυχή
να Νοιώθει να Δίνει να Παίρνει
πραγματική Αγάπη
!








Καινούριος χρόνος, νέες μέρες, ολόφρεσκες, καιρός και για καινούρια πράγματα. Δεν μπορεί να κινείται ο χρόνος κι εμείς να μένουμε στατικοί, τί λέτε;
 Μια νέα αρχή, άραγε, είναι εύκολη και πόσο; Ας ξεκινήσουμε τον χρόνο μας με χιούμορ, Κάντε, λοιπόν, μια νέα αρχή στη ζωή σας, μ΄ένα χαμόγελο.. διαρκείας.....

1. Εστιασθείτε στα όποια καλά έχει η ζωή σας. Δεν μπορεί, κάτι θα βρείτε , και με λίγη ακόμα προσπάθεια, αρκετά για να αντιληφθείτε ότι η ζωή είναι πάντα ωραία.
2. Αν μερικά στοιχεία της ζωής σας, κάποιες καταστάσεις δε σας αρέσουν, δείτε ποιες μπορούν να αλλάξουν και ποιές όχι. Είναι πασίγνωστη η προτροπή «μη στενοχωριέστε για πράγματα που αλλάζουν και επίσης μη στενοχωριέστε για πράγματα που δεν αλλάζουν». Αυτούς που χαρακτηρίζουμε ¨καντέμηδες’ είναι μόνο και μόνο γιατί εστιάζονται στα αρνητικά συμβάντα και όχι στα θετικά ή ζουν στο παρελθόν « ξέρεις τί έχω περάσει εγώ;» Η τους ακούμε να λένε « είμαι καλά τώρα αλλά για πόσο καιρό;» Προσοχή!! Μήπως είσθε ένας από αυτούς και δεν… το ξέρετε;
3. Γράψτε σε ένα καθαρό χαρτί, κατά προτίμηση στην πρώτη μέρα του νέου σας ημερολογίου «τα θέλω» σας, αυτά που θέλετε να σας συνοδεύσουν όλο τον χρόνο .Εχετε μπροστά σας 12 ολόκληρους μήνες για να τα προγραμματίσετε και να τα πραγματοποιήσετε.
4. Πάρτε την απόφαση να αλλάξετε κάτι από αυτά που μπορούν να αλλάξουν. Πώς σας φαίνεται να πάρετε και λίγο ρίσκο , να διακινδυνεύσετε κάποιες απώλειες στο δρόμο της αλλαγής;
5. Σταματήστε κάθε επίκριση προς κάθε κατεύθυνση. Χαλάει τη μέρα και το κέφι σας. Σκεφθείτε πως κατά βάθος είμαστε όλοι καλοί και μερικοί από μας τα καταφέρνουν καλύτερα ή χειρότερα .
6. Κάνετε το προσωπικό σας τεστ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας. Δεν χρειάζεται να καταφύγετε σε έτοιμα ερωτήματα, όλοι ξέρουμε πολύ καλά να διαπιστώνουμε αν και πόσο είμαστε αισιόδοξοι ή απαισιόδοξοι. Ολα θα πάνε καλά κι αν δεν πάνε ε!! Τι να κάνουμε;
7. Προσπαθήστε με τον καινούριο χρόνο να λέτε εύκολα ευχαριστώ ή συγγνώμη για κάθε λάθος, μικρό ή μεγάλο Δεν είναι εύκολο αλλά είναι γενναίο.
8. Μην αναβάλλετε σαν τα μικρά παιδιά που λένε « όταν μεγαλώσω θα!!!) Είμαστε αρκετά μεγάλοι και η… οξεία δικαιολογίτις δεν αντιμετωπίζεται φαρμακευτικά από την επιστήμη . Αλλά κι όταν καταφεύγετε στην αναβολή , μη μεμψιμοιρείτε εκ των υστέρων για τον χαμένο χρόνο, απλά δεχθείτε με το ..κεφάλι ψηλά τις συνέπειες.
9. Προσπαθήστε να ακούτε με προσοχή τους άλλους. Πιθανά να σας λένε διαφορετικά πράγματα από αυτά που νομίζετε. Τα συχνά και επαναλαμβανόμενα « ξέρω, ξέρω» κάνανε τους ..ξερόλες. Μακριά από αυτή την… ίωση, θεραπεύεται πολύ δύσκολα.
10. Επιλέξτε κάποια πνευματική δραστηριότητα, που να μπορεί να σας παρέχει την δια βίου εκπαίδευση. Να εξηγούμαστε όχι την υψηλής εκπαίδευσης μετά πολλών πτυχίων βαρβαρότητα, την κινητή και άκαμπτη εγκυκλοπαίδεια, αλλά εκείνη την δια βίου ανάπτυξη της καρδιάς , αυτήν, που μας μαθαίνει πώς να πλησιάζουμε τους άλλους με καλοσύνη , αποδοχή και κατανόηση, αυτήν που μας διδάσκει, πώς να πέφτομε και πώς να σηκωνόμαστε χωρίς μεμψιμοιρίες.
11. Οργανώστε την αυτοεκτίμησή σας, δηλαδή την δυνατότητα να μπορείς να κάνεις κάτι καλό για τους άλλους, όταν ξέρεις με βεβαιότητα ότι δεν πρόκειται να σου το ανταποδώσουν.
12. Να έχετε προσδοκίες, όνειρα και οράματα. Κρατήστε , αν θέλετε ένα μικρό παραμύθι για όλο τον χρόνο:

 Κάποτε τοποθέτησαν ένα αυγό αετού στη φωλιά μιας κότας. Αν και γεννήθηκε ένας μικρός αετός , το μόνο που έμαθε ήταν να ζήσει τη ζωή του σαν κοτόπουλο, γιατί ποτέ δεν κατάλαβε ότι ήταν αετός.

13.Και προσοχή!! Μην τα βάλετε σε πράξη όλα μαζί. Θα απογοητευθείτε και ίσως δεν καταφέρετε να αλλάξετε τίποτα!


Χαρούμενη χρονιά, γεμάτη υγεία και προσδοκίες!!!!!!!!!!!

Πρωτοχρονιά - Νέο Έτος(NTR)

Πρωτοχρονιά - Νέο Έτος
Έθιμα και Παράδοση


 Η πρώτη μέρα του μήνα Ιανουαρίου είναι η πρωτοχρονιά.
Αυτή η ημέρα καλύπτεται από ένα πλήθος λαϊκών εθίμων, με πράξεις και ενέργειες μαγικές, που έχουν την προέλευσή τους στα βάθη των αιώνων.
Οι ελληνικές λαϊκές παραδόσεις, θέλουν τον Άγιο Βασίλειο είτε ζευγολάτη που γυρίζει και ευλογεί τα χωράφια, είτε οδοιπόρο ή μάντη.
Τη μέρα αυτή γιορτάζεται η μνήμη του Αγίου Βασιλείου, που είναι ένας από τους μεγαλύτερους πατέρες της εκκλησίας. Ο Αγιος Βασίλης ενσαρκώνει για το λαό,
το πνεύμα του καινούργιου χρόνου.
Η καλοσυνάτη μορφή του με τη λευκή γενειάδα, τα κάτασπρα μαλλιά το γλυκό χαμόγελο, το μειλίχιο βλέμμα, δεσπόζει παντού, τριγύρω μας τις μέρες τις γιορτινές. Αυτή την εικόνα η λαϊκή φαντασία έπλασε και ριζώθηκε στην ψυχή μας. Και τον οραματιζόμαστε να έρχεται από τη μακρινή Καισάρεια, φορτωμένος δώρα και χίλια καλά.
Από το Βυζάντιο και συγκεκριμένα από το χειρόγραφο του δωδεκάτου αιώνα, έχουμε το επόμενο αλφαβητάριο, που θυμίζει παρόμοια νεοελληνικά που τα λένε σήμερα τα παιδιά.
Να ο ψυχωφελής βυζαντινός αλφάβητος του δωδεκάτου αιώνα.
Αλφα. Αρχηγός των απάντων.
Βήτα. Βασιλεύει κύριος.
Γάμμα. Γεννάται ο Χριστός.
Δέλτα. Δια λόγου Θεϊκού.
Εψιλον. Ερχεται επί γης.
Ζήτα. Ζωήν φέρει εν τω κόσμω.
Ητα. Ηλιος και σελήνη.
Θήτα. Θεόν προσκινούσιν.

Το περιεχόμενο του Βυζαντινού αλφαβήτου στη Γέννεση του Χριστού, δηλαδή στο κοσμοϊστορικό γεγονός που τα μικρά παιδιά μας αναγγέλουν με τα κάλαντα των Χριστουγέννων και με την Αλφα - Βήτα του μικρού Αη-Βασίλη, στα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς.
Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς στη Σιάτιστα και σε άλλα μέρη της Ελλάδας κάνουν τυρόπιτα ή κολοκυθόπιτα γλυκειά και μέσα βάζουν νόμισμα τον παρά που λένε. Πριν αρχίσει το φαγητό κόβουν την πίτα σε κομμάτια για κάθε άτομο στο σπίτι, χωράφια, αμπέλια και ζώα και κατόπιν ψάχνουν να βρουν το νόμισμα. Οποιος βρει το νόμισμα είναι τυχερός της χρονιάς και κάτι καλό θα του συμβεί.
Με την ημέρα της Πρωτοχρονιάς συνδέθηκαν διάφορες προλήψεις, όπως η επιλογή από την οικογένεια του ατόμου το οποίο θα περάσει πρώτο το κατώφλι του σπιτιού, το πρωί της πρώτης του έτους για το "ποδαρικό". Την ίδια μέρα αποφεύγουν να προσφέρουν ο,τιδήποτε, έξω από το σπίτι, ούτε να ρίξουν νερό έξω απ' αυτό.

 

°.˛*.˛.°★。˛°.★** *★* *˛.
˛ °_██_*。*./ ♥ \ .˛* .˛.*.★* *★ 。*
˛. (´• ̮•)*˛°*/.♫.♫\*˛.* ˛_Π_____. * ♥ ˛*
.°( . • . ) ˛°./• '♫ ' •\.˛*./______/~\*. ˛*.。˛* ˛. *。
*(...'•'.. ) *˛╬╬╬╬╬˛°.|田田 |門|╬╬╬╬

 

Αι-Βασίλης


Η μορφή του Αι-Βασίλη

Ο καθηγητής της Λαογραφίας Δημήτρης Λουκάτος στο βιβλίο του
«Χριστουγεννιάτικα και των γιορτών» γράφει:

Ο δικός μας άγιος Βασίλης

ήταν ένας καθαρά πρωτοχρονιάτικος άγιος, κάτι ανάμεσα στον πραγματικό Ιεράρχη της Καισαρείας και σ' ένα πρόσωπο συμβολικό του Ελληνισμού, που ξεκινούσε από τα βάθη της ελληνικής Ασίας, κι έφτανε την ίδια μέρα σ' όλα τα πλάτη, από τον Πόντο ως την Επτάνησο κι από την Ήπειρο ως την Κύπρο.
Ξεκινούσε σαν μεσαιωνικός πεζοπόρος, αμέσως ύστερ' από τα Χριστούγεννα,
με το ραβδί στο χέρι, και περνούσε απ' τους διάφορους τόπους,
καλόβολος πάντα και κουβεντιαστής με όσους συναντούσε.
Δεν κρατούσε κοφίνι στην πλάτη του ούτε σακί φορτωμένο με δώρα.
Εκείνο που έφερνε στους ανθρώπους ήταν περισσότερο συμβολικό:
η καλή τύχη ιδιαίτερα κι η ιερατική ευλογία του.
Το μόνο κάπως συγκεκριμένο ήταν το μαγικό ραβδί του, απ' όπου με θαυμαστό τρόπο βλάσταιναν ή ζωντάνευαν κλαδιά και πέρδικες, σύμβολα των αντίστοιχων δώρων, που θα μπορούσε να μοιράσει στους ευνοουμένους του.

Η πατρίδα του ανατολικού Αι-Βασίλη είναι η Μικρά Ασία, και είναι γραμματισμένος, κατάγεται από την Καισαρεία και «βαστάει κόλλα και χαρτί, χαρτί και καλαμάρι» και προσφέρει ως δώρο « τη σταθερή και διαχρονική χαρά της γνώσης» .

Στην Δύση υπήρχε άλλος τύπος του δικού μας Αι-Βασίλη.
Στην Ευρώπη και ιδίως στην Ολλανδία ήταν ο Sinter Klaas, ο οποίος ήταν ο προστάτης των ναυτικών, των εμπόρων και των παιδιών, έτσι όπως αυτός λατρεύτηκε στις κάτω Χώρες, κυρίως από τον 12ο αιώνα και μετά.
Τον 17ο αιώνα Ολλανδοί Καλβινιστές μεταναστεύοντας στην Αμερική έπαιρναν μαζί τους και την εικόνα του Αγίου Νικολάου και έγινε ο Saint Nick και ο Santa Claus. Μετακινήθηκε όμως μερικές εβδομάδες αργότερα για να επισκεφθεί τα παιδιά την παραμονή των Χριστουγέννων.
Ο τύπος αυτός ταξίδευσε και σε άλλες Χώρες. Γύρω στα 1870 η γλυκιά και γενναιόδωρη μορφή του ταξίδεψε και στην Βρεταννία, όπου και συγχωνεύτηκε με τον σκανδιναβικής προέλευσης, πατέρα των Χριστουγέννων και γέννησε μύθους, θρύλους, τραγουδάκια και αξεπέραστες συνήθειες.

Ταυτιζόμενος ο Saint Nick, με τον Santa Claus και τον Father Christmas μεταφέρθηκε στην Αμερική
από τους Ευρωπαίους μετανάστες και όπως ήταν επόμενο εκεί αλλάζει μορφή, αποκτά την μορφή του καλοθρεμμένου και ολοπόρφυρου αγίου, που επειδή δεν μπορεί να ζει στις χιονισμένες πλαγιές του Άσπεν ή του Βερμόντ για λόγους παραδοσιακής αλλά και εμπορικής αποστασιοποίησης μένει κάπου στον Βόρειο Πόλο» .
Βεβαίως, εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι αυτός ο "τύπος", που στην Ευρώπη και την Αμερική ονομάσθηκε Saint Nick, Santa Claus και Father Cristmas,

από μας ονομάζεται Αι-Βασίλης.

Οι δυτικοί δεν τον ονομάζουν Αι-Βασίλη, αλλά Saint Nick, Santa Claus και Father Cristmas.
Εμείς ταυτίσαμε τον δυτικό αυτόν "τύπο" με τον Αι-Βασίλη, αφού εξοβελίσαμε τον δικό μας Άγιο Βασίλειο.

Ο σημερινός Αι-Βασίλης




Ο σημερινός Αι-Βασίλης είναι δημιούργημα του αγγλοσαξωνικού κόσμου και απηχεί την νοοτροπία του. Ο Αι-Βασίλης αυτός γεννήθηκε αρχές του 19ου αιώνα από έναν αστό προτεστάντη καθηγητή, τον Κλημέντιο Κλάρκ Μούρ πού έγραψε για τα παιδιά του μια ιστορία με ήρωα έναν Αι-Βασίλη, την The Night Before Christmas και δημοσιεύθηκε την 23 Δεκεμβρίου του έτους 1823 στην εφημερίδα « Sentinel» .

Η ιστορία αυτή εικονογραφήθηκε από τον πατέρα του χιουμοριστικού αμερικανικού σχεδίου Τόμας Νάστ, ο οποίος ήταν γερμανικής καταγωγής και δανείστηκε στοιχεία από την γερμανική λαϊκή παράδοση των Χριστουγέννων αλλά και την παραδομένη μορφή του πλανόδιου γερμανού εμπόρου .
Υπάρχουν αναλύσεις σύμφωνα με τις οποίες « ο Άγιος Βασίλης γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του αμερικανικού Εμφυλίου, όταν ο Νάστ εργαζόταν στο Harper's Weekly, στο μεγαλύτερο περιοδικό της εποχής, και του είχε ανατεθεί να απεικονίζει με αλληγορικές εικόνες τα δρώμενα του πολέμου. Μία από αυτές ήταν "ο Άγιος Βασίλης στο στρατόπεδο", όπου παρουσιάζεται για πρώτη φορά ο Άγιος με τα χαρακτηριστικά ενός ευτραφούς άνδρα, ολοστρόγγυλου και ροδαλού, καλυμμένου από άστρα, ο οποίος μοίραζε δώρα σε ένα στρατόπεδο των Βορείων. Ο Άγιος Βασίλης του Νάστ δεν εξελίχθηκε, παρέμεινε ο ίδιος με το κόκκινο κουστούμι με τα λευκά γουνάκια, την άσπρη γενιάδα και τα παιχνίδια του.
Με αυτό το σκίτσο, τα Χριστούγεννα έγιναν ημέρα αργίας και ο Άγιος Βασίλης αναγορεύτηκε σε τοπική θεότητα - καλόκαρδο πνεύμα που αντιπροσώπευε την ευημερία και την οικογενειακή ζωή των Βορείων, σε αντίθεση με το μύθο της ιπποτικής παράδοσης και της βαθύτατα ιθαγενούς κολτούρας του Νότου.
Βασισμένος στην επιτυχία που γνώρισε το έργο του το 1862, ο Νάστ συνέχισε να παράγει σχέδια του Άγιου Βασίλη κάθε Χριστούγεννα κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου.
Και η σύλληψή του έγινε αποδεκτή, διότι έδωσε στην παραδοσιακή ασκητική αυστηρή και αποστεωμένη εικόνα του Father Christmas του Pelze - Nicol και του Pere Noel, μια άλλη διάσταση που αντικατόπτριζε την αφθονία και την ευμάρεια.




Στις αρχές του αιώνα μας
ο αι-Βασίλης άλλαξε κάπως μορφή, και έγινε όπως ακριβώς τον γνωρίζουμε σήμερα. Σε αυτό συνετέλεσε η Κόκα-Κόλα. Κι αν ήταν ο σκιτσογράφος Τόμας Νάστ που τον φαντάστηκε πρώτος, περίπου όπως είναι σήμερα, η Κόκα-Κόλα αποτέλεσε την αφορμή για να γίνει η μορφή του τόσο δημοφιλής. Στα 1931, που η Κόκα Κόλα αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον Σάντα Κλάους στη χειμωνιάτικη διαφημιστική της εκστρατεία και ανέθεσε σε έναν άλλο Αμερικανό καλλιτέχνη, τον Χάντον Σάνμπλομ, να τον σχεδιάσει. Εκείνος διάλεξε για τον Άγιο τα χρώματα της Κόκα Κόλα καί... να τος, με τις μαύρες μπότες του, το μακρύ σκουφί του, το κόκκινο κοστούμι του και την άσπρη του γούνα, όπως τον γνωρίσαμε και τον αγαπήσαμε.

Αι-Βασίλης και καμινάδες


Η παράδοση σύμφωνα με την οποία ο Αι-Βασίλης περνά μέσα από καμινάδες για να δώσει δώρα στα παιδιά προέρχεται από το ποίημα του Κλέμεντ Μούρ με τίτλο « μιά επίσκεψη του Αγίου Νικόλα», ο οποίος « δανείστηκε την ιδέα της καμινάδας, μαζί με την ιδέα του έλκηθρου και των οκτώ ελαφιών που το σέρνουν, από ένα φινλανδικό παραμύθι» .

Επομένως
ο αι-Βασίλης της Μικράς Ασίας που είναι εγγράμματος και δίδει ως δώρο την γνώση, μετατρέπεται στον Σάντα Κλάους που δίδει την εφήμερη ηδονή της κατανάλωσης και έρχεται σε μας μετονομαζόμενος σε Αι-Βασίλη.

Άγιος Νικόλαος ή Σάντα Κλάους

Για τις χώρες της Δύσης αυτός που φέρνει τα δώρα στους φτωχούς και τα παιδιά είναι ο Άγιος Νικόλαος ή Santa Clause, τον οποίο στην Ελλάδα γιορτάζουμε στις
6 Δεκεμβρίου και τον θεωρούμε προστάτη των Ναυτικών.

Στην Ιστορία του Αγίου Νικολάου, ως προστάτη των φτωχών και των παιδιών, οι λαοί του βορρά ανάμιξαν και στοιχεία από αρχαιότερους μύθους, όπως τα ξωτικά, το άστρο του βορρά, το έλκηθρο. Έτσι δημιουργήθηκε ο μύθος του Σάντα Κλάους, ενός ευτραφούς τύπου με στρογγυλά γυαλιά λευκά γένια, κόκκινη στολή και μαγικές ικανότητες, ο οποίος κατοικεί στο Βόρειο Πόλο και περιστοιχίζεται από νεράιδες του χιονιού και ξωτικά.

Ο Άγιος Νικόλαος εικονογραφείται στην ορθόδοξη παράδοση, ως γέροντας, ασπρογένης επίσκοπος και επειδή την πρώτη του Γενάρη γιορτάζει ο Άγιος Βασίλειος και συνηθίζουμε να προσφέρουμε δώρα την Πρωτοχρονιά, συνδυάστηκε το όνομα του εορτάζοντος Αγίου Βασιλείου με τη μορφή του άλλου Αγίου, του Αγίου Νικολάου, ο οποίος θεωρείται στη Δύση ως ο καλός παππούς Άγιος, που μοιράζει τα δώρα.

Το ποδαρικό

Η πρόληψη ορίζει και λέειέτσι:
«Ό,τι είναι αυτός πού θα πατήσει πρώτος στο σπίτι σου
την πρωτοχρονιά τέτοια θα έχεις όλο το χρόνο».
Δηλαδή, εξηγούμενο και ερμηνευμένο το πράμα από τη γιαγιά Ελπινίκη, λέει:
- Φτωχός μπήκε; Φτώχεια θα 'χεις όλο το χρόνο.
- Αδύνατος και χλωμός; θα αρρωστήσεις και θα χλομιάσεις.
- Ο οδοκαθαριστής για να πάρει τον μπουναμά του;  Σκουπίδια θα 'ναι γεμάτο το σπίτι σου.
-Ο υπάλληλος του ΟΤΕ; Όλο βλάβες θα έχεις.
- Ο μετρητής της ΔΕΗ; Σκοτάδια κάθε τόσο. Και νέες αυξήσεις στο ρεύμα.
- Μια χήρα μάνα; Χτύπα ξύλο...
-Ο γιατρός; αχρείαστος να είναι. Μακριά.
Έτσι τα ερμήνεψε μέσα της ή γιαγιά, και είπε η εξυπνούλα:
- Θα στείλω την εγγονούλα μου ως τη γωνία πρωί -πρωί,
για να έρθει και να μπει πρώτη αυτή στο σπίτι,
και τότες ο χρόνος θα είναι γεμάτος τρυφεράδες και ομορφιές.
Αμ' έπος, αμ' έργον.
Πήγε στο κρεββάτι της μικρής.
- Ξύπνα, χαρά μου.
- Νυστάζω, γιαγιά.
- Ξύπνα και να δεις τι θα σου δώσω άμα γυρίσεις.
- Από πού, γιαγιά;
-Ως εκεί, στη γωνία, θα πας.
- Τι θα μου δώσεις, γιαγιά;
- Μια κούκλα που ανοιγοκλείνει τα μάτια της.
- Και γιατί να πάω ως τη γωνία;
- Αυτό το ξέρουμε εμείς οι μεγάλοι και πολύξεροι.
Δεν είναι για σας τα παιδιά ακόμα. Έλα. Σήκω.
Σηκώθηκε η μικρή. Την έπλυνε, την έντυσε με τα γιορτινά της η γιαγιά, της έβαλε μια άσπρη κορδέλλα στα μαλλιά, της φόρεσε τα λουστρίνια παπουτσάκια της, της έδωσε και λουλούδια στο δεξί χεράκι της (για να ευωδιάζει το σπίτι όλο το χρόνο, είπε μέσα της), την πήγε στην πόρτα, άνοιξε,
- Ως εκεί στη γωνία θα πας, Ευτυχία μου, και θα γυρίσεις και η κούκλα θα είναι δική σου, της είπε και την έσπρωξε απαλά με την ανοιχτή παλάμη της στην πλατούλα της.
Κίνησε το κοριτσάκι.
Έκλεισε την πόρτα η γιαγιά (πρέπει να χτυπήσει και να ανοίξω για να πιάσει, μονολόγησε).
Πήγε και γύρισε το κοριτσάκι, βρήκε κλειστή την πόρτα.
- Γιαγιά, γιαγιά, γύρισα, άνοιξε μου. Γιατί έκλεισες; φώναξε.
Άνοιξε εκείνη.
- Μπες, Ευτυχία μου, είπε αγαλλόμενη και έβαλε την κούκλα στα χέρια της μικρής.
Τώρα θα ευτυχεί το σπίτι όλη τη χρονιά, είπε και έσκυψε και φίλησε την εγγονή της.
Ωραίος και εύκολος τρόπος για ευτυχία τούτη η πρόληψη.
Να 'ταν όμως αληθινός...

Η ιστορία της Βασιλόπιτας


Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβηκε πριν από εκατοντάδες χρόνια, πριν από 1500 χρόνια περίπου, στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία. Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.
Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός - τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.
Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία.
Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη. Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό.
Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει.
Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν , ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.
Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.
Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε ο Μέγας Βασίλειος βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο. Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας.
Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της.
Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι , η βασιλόπιτα που έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί. Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.


Στη Μάνη συνηθίζουνε και λένε
«Του Χριστού χριστόψωμα,
τα Φώτα τηγανίδες
και τη Λαμπρή τυρόπιτες
τ' Άγιου Πετριού κουλούρες»


Η βασιλόπιτα έχει έχει πάντα την πρώτη θέση στο Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι,
πλάι στους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, τις δίπλες και τα άλλα γλυκά
.


Πρωτοχρονιά(NTR)


Η Πρωτοχρονιά αντιπροσωπεύει το ξεκίνημα του νέου έτους και μαζί μ' αυτό την αρχή για μία νέα ζωή. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι φεύγοντας ο παλιός χρόνος παίρνει μαζί του κι ό,τι κακό είχε και περιμένουν να έρθει ο νέος με τα δώρα του. «Γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα, με τραγούδια, με χαρά»...

Ο καινούργιος χρόνος φορτωμένος με όνειρα, ελπίδες και υποσχέσεις για τη ζωή, κάνει την εμφάνισή του χαμογελαστός, χαρούμενος γεμάτος αισιοδοξία και οι άνθρωποι τον υποδέχονται με πυροτεχνήματα, γιορτάζοντας και ελπίζοντας σε κάποια αλλαγή, σε μία καλύτερη και πιο ευτυχισμένη ζωή.

Ο εορτασμός του νέου έτους είναι μία από τις αρχαιότερες γιορτές. Πολλοί πιστεύουν ότι ξεκίνησε στην αρχαία Βαβυλώνα περίπου 4.000 χρόνια πριν, την Άνοιξη, κατά το πρώτο νέο φεγγάρι μετά την.......εαρινή ισημερία.

Για πολλά χρόνια, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν ως Πρωτοχρονιά, την πρώτη Μαρτίου. Το 46 π.Χ., όμως, ο Ιούλιος Καίσαρας εφάρμοσε ένα νέο ημερολόγιο, αυτό που ισχύει και σήμερα, με αποτέλεσμα να μετρά ως πρώτη του χρόνου, η πρώτη Ιανουαρίου. Ο μήνας αυτός έχει πάρει το όνομά του από τον Θεό των Ρωμαίων Ιανό, o οποίος πάντα απεικονίζεται με δύο πρόσωπα, με το ένα να κοιτάζει πίσω στον παλιό χρόνο και το άλλο, μπροστά, στο νέο έτος.

Οι γιορτές των Ρωμαίων ονομάζονταν Calends (calendar=καλεντάρι=ημερολόγιο) και οι άνθρωποι στόλιζαν τα σπίτια τους και αντάλλασσαν δώρα.

Η ορθόδοξη εκκλησία της εποχής κυρίως του Μεγάλου Κωνσταντίνου, επειδή ήθελε να χωρίσει τους χριστιανούς από τους ειδωλολάτρες, απαγόρευε στους πρώτους να γιορτάζουν την Πρωτοχρονιά, όπως οι δεύτεροι. Τα αποτελέσματα της απαγόρευσης αυτής ήταν πολύ μικρά. Απαλείφθηκαν μόνο τα στοιχεία εκείνα που έρχονταν σε ευθεία αντίθεση προς τη χριστιανική ηθική.

Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς

Η Πρωτοχρονιά, όπως αυτή διαμορφώθηκε κάτω από την επίδραση της εκκλησίας και τη σύνδεσή της με τη γιορτή του Αγίου Βασιλείου, διαιωνίστηκε έως σήμερα ως λαϊκή γιορτή με έθιμα στις περιοχές όλης της Ελλάδας. Έθιμα, όμως, της Πρωτοχρονιάς υπάρχουν και στον υπόλοιπο κόσμο. Πολλά δε από αυτά έχουν καθιερωθεί και στη χώρα μας.

Τα έθιμα της Πρωτοχρονιάς σχετίζονται κυρίως με το καλότυχο της χρονιάς που έρχεται. Όπως για παράδειγμα, το σπάσιμο του ροδιού, που λόγω των πολλών σπόρων του παραπέμπει στην ευχή για πολλαπλασιασμό των αγαθών ή το κρέμασμα της αγριοκρεμμύδας, φυτό μεγάλης αντοχής.

Από φόβο για τα μελλούμενα γίνεται και το ποδαρικό, η υποδοχή του πρώτου προσώπου που θα μπει στο σπίτι μας όταν αλλάξει ο χρόνος. Μικρά παιδιά και γενικά καλορίζικοι άνθρωποι προσκαλούνταν να κάνουν ποδαρικό, ώστε η οικογένεια να απαλλαχτεί από οτιδήποτε κακό.

Την καλοτυχία τη χρονιά που έρχεται επιδιώκουν και όσοι παίζουν χαρτιά ή τυχερά παιχνίδια, έθιμο που σχετίζεται με την ανάγκη της πρόγνωσης του μέλλοντος, όπως και άλλες, λιγότερο γνωστές, συνήθειες.

Όπως για παράδειγμα η τοποθέτηση φύλλων ελιάς στο τζάκι ή κόκκων σιταριού στη στάχτη. Το κάψιμό τους έδινε στοιχεία μαντέματος για την κατάσταση της υγείας των παρευρισκομένων κατά τη διάρκεια του νέου έτους κλπ.

Η γαλοπούλα, ως βασικό φαγητό την ημέρα της Πρωτοχρονιάς, ήρθε στην Ελλάδα από τη Βόρεια Ευρώπη. Οι κάτοικοι εκεί αρχικά μαγείρευαν μεγάλα πουλιά για το γιορτινό γεύμα. Προτιμούσαν τους φασιανούς, τις χήνες και τα παγόνια. Όταν όμως δοκίμασαν τη γαλοπούλα, την καθιέρωσαν ως το κατεξοχήν πρωτοχρονιάτικο γεύμα. Το έθιμο της γαλοπούλας έφτασε στην Ευρώπη από το Μεξικό το 1824 μ.Χ. Στην Ελλάδα παραδοσιακό φαγητό για την Πρωτοχρονιά ήταν το χοιρινό κρέας, όπως και για τα Χριστούγεννα.

Ο Αη-Βασίλης

Ανήμερα την Πρωτοχρονιά οι ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουν τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου από την Καισάρεια. Βεβαίως, στις βιτρίνες των καταστημάτων επικρατεί ένας άλλος Άγιος, ο οποίος έρχεται από την παγωμένη Λαπωνία, γνωστός ως Santa Claus. Ο άγιος αυτός δεν έχει καμιά σχέση με τον δικό μας. Πρόκειται για τον Άγιο Νικόλαο.

Ο δικός μας Άγιος Βασίλειος έρχεται την ημέρα της Πρωτοχρονιάς από την Καισάρεια και είναι ο φιλάνθρωπος επίσκοπος, ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, ενώ ο Santa Claus ήρθε από την Αμερική και ο σκοπός της ύπαρξής του ήταν να διαφημίσει γνωστό αναψυκτικό. Δημιουργός του, δε, υπήρξε ο Αμερικανός σκιτσογράφος Τόμας Ναστ, το 1862.

Η βασιλόπιτα

Η πίτα, που φτιάχνουμε την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και κόβεται παρουσία όλων των μελών της οικογένειας, ή και άλλων συγγενών και φίλων, έχει τις ρίζες της στα αρχαία ελληνορωμαϊκά έθιμα. Στα Κρόνια (εορτή του θεού Κ(Χ)ρόνου, που λατρευόταν στην Ελλάδα) και στα Σατουρνάλια (saturnalia) της Ρώμης έφτιαχναν γλυκά και πίτες, μέσα στα οποία έβαζαν νομίσματα και σε όποιον τύχαινε το κομμάτι ήταν ο τυχερός της παρέας.

Η ορθόδοξη παράδοση συνέδεσε το έθιμο με τη βασιλόπιτα και την ιστορία του Άγιου Βασιλείου, ο οποίος για να προστατεύσει την περιφέρειά του, την Καισάρεια της Καππαδοκίας, από επιδρομή αλλοφύλων, έκανε έρανο και μάζεψε χρυσά νομίσματα και άλλα τιμαλφή για να τα δώσει στους εχθρούς, ώστε να τους δελεάσει και να μη λεηλατήσουν την περιοχή του. Ο εχθρός, όμως, τελικά δεν κατόρθωσε να εισβάλει στην Καισάρεια και τα τιμαλφή έμειναν. Τότε, ο Μέγας Βασίλειος είπε να φτιάξουν μικρές πίτες - ψωμάκια, μέσα στις οποίες έβαζαν και ένα χρυσό νόμισμα, ή κάτι άλλο από όλα τα πολύτιμα πράγματα, που είχαν συγκεντρωθεί. Οι πίτες αυτές μοιράστηκαν σε όλους και ο καθένας κρατούσε ό,τι του τύχαινε.

Το έθιμο της βασιλόπιτας είναι πανελλαδικό και η καταγωγή της έχει ρίζες στην αρχαιότητα. Εορταστικούς άρτους για καλοτυχία παρασκευάζονταν κατά τη διάρκεια αρχαίων γιορτών. Επίσης, είναι γνωστές οι εξευμενιστικές προσφορές προς τους νεκρούς και τα πνεύματα.

Βασιλόπιτα παρασκευαζόταν σε όλη τη χώρα, με παραλλαγές. Στη Θεσσαλία, για παράδειγμα, έφτιαχναν πίτα με φύλλα. Μέσα έβαζαν λίγο κλήμα, τριφύλλι, καλαμπόκι, φασόλι, άχυρο.

«Κάθε κομμάτι είχε και από κάτι και αυτό που τύχαινε στον καθένα σήμαινε ότι θα έπρεπε να τον απασχολήσει ως καλλιέργεια το επόμενο έτος ή απλά ότι θα πήγαινε καλά η συγκεκριμένη σοδειά τη χρονιά αυτή» σημειώνει ο κ. Ευάγγελος Καραμανές, ερευνητής του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, και συνεχίζει:

«Στη Μικρά Ασία, όπου το πλαίσιο ήταν πιο αστικό, συνηθιζόταν το γλύκισμα ή το γλυκό ψωμί ζυμωμένο με διάφορα ζυμαρικά. Στη Μακεδονία και τη Θεσσαλία, όπου ο πληθυσμός ήταν πιο αγροτικός, έφτιαχναν τυρόπιτα ή κρεατόπιτα. Η πίτα ήταν το πιο συνηθισμένο φαγητό για τους ανθρώπους της περιοχής. Απλώς, στις γιορτές ήταν πιο πλούσιο γιατί έβαζαν μέσα κρέας κότας».

Με το κόψιμο της πίτας το μεσημέρι της Πρωτοχρονιάς, συνήθως από τον μεγαλύτερο της οικογένειας, η παράδοση της βασιλόπιτας ολοκληρωνόταν. Σήμερα συνεχίζει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του πολιτισμού μας, ενώ η τελετή κοπή της μπορεί να συνεχιστεί καθ' όλη τη διάρκεια των πρώτων μηνών του χρόνου από σωματεία, ιδρύματα και οργανισμούς.
 


Η ιστορία της βασιλόπιτας(NTR)







Η ιστορία της βασιλόπιτας, είναι μια ιστορία που συνέβει πριν από 1500 χρόνια περίπου στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας, στη Μικρά Ασία.
Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του με αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια. Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός - τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να την λεηλατήσει.


Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη.

Ο Μέγας Βασίλειος απάντησε ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχια, δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό.

Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει. Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός κόντευε να σκάσει από το κακό του. Διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.

Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι. Τη στιγμή όμως που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά έγινε το θαύμα! Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι δικοί του αφανίστηκαν. Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι.


Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. Τότε όμως, ο δεσπότης της, ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση! Θα έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ό,τι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο.


Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά.

Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της.

 Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, η βασιλόπιτα
 Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί.
 Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.

H πρώτη Πρωτοχρονιά στην Ιστορία(NTR)


Το 45 π.Χ., γιορτάστηκε για πρώτη φορά στην παγκόσμια Ιστορία η 1η Ιανουαρίου σαν η πρώτη ημέρα του νέου έτους, καθώς το ιουλιανό ημερολόγιο άρχισε να εφαρμόζεται.
Λίγο αφότου έγινε ρωμαικός αυτοκράτορας, ο Ιούλιος Καίσαρας αποφάσισε ότι το παραδοσιακό ρωμαϊκό ημερολόγιο χρειαζόταν άμεσα ριζικές αλλαγές. Εισαγμένο γύρω στον έβδομο αιώνα π.Χ., το ρωμαϊκό ημερολόγιο προσπαθούσε να ακολουθήσει το σεληνιακό κύκλο, αλλά συχνά δεν κατάφερνε και τόσο καλά.
Επιπλέον, το ρωμαϊκό σώμα υπεύθυνο για την επιτήρηση του ημερολογίου (pontifex), συχνά έκαναν δεν έκαναν καλή χρήση της εξουσίας τους, προσθέτοντας μέρες στην αρχή του έτους προκειμένου να επεκτείνουν πολιτικούς όρους ή να παρεμποδίσουν εκλογές. Στο σχεδιασμό του νέου ημερολογίου, ο Καίσαρας ζήτησε την ενίσχυση ενός Αστρονόμου από την Αλεξάνδρεια, του Sosigenes.
Αυτός τον συμβούλεψε να απομακρυνθεί εξ ολοκλήρου από την ιδέα της παρακολούθησης του σεληνιακού κύκλου και να ακολουθήσει το ηλιακό έτος, όπως οι Αιγύπτιοι. Μ' αυτό τον τρόπο, το έτος υπολογίστηκε ότι αποτελείται από 365 και 1/4 ημέρες. Από την πλευρά του, ο Καίσαρας πρόσθεσε 67 ημέρες στο 45 π.Χ., κάνοντας έτσι το 46 π.Χ. να αρχίσεί την 1η Ιανουαρίου και όχι το Μάρτιο. Επίσης, καθιέρωσε την επιπλέον μέρα στο τέλος του Φεβρουαρίου κάθε τέσσερα χρόνια, κρατώντας έτσι θεωρητικά το ημερολόγιό του από να πέσει έξω. Λίγο πριν η δολοφονία του το 44 π.Χ., άλλαξε το όνομα του μήνα Quintilis σε Julius (Ιούλιος) από το όνομά του. Αργότερα, ο μήνας Sextilis μετονομάστηκε Augustus (Αύγουστος) από το όνομα του διαδόχου του.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, ο εορτασμός της Πρωτοχρονιάς την 1/1 δεν συνηθιζόταν (στην πράξη), ούτε καν από αυτούς που έμειναν αυστηρά πιστοί στο Ιουλιανό ημερολόγιο. Ο λόγος για αυτό είναι ότι ο Καίσαρας και ο Sosigenes απέτυχαν να υπολογίσουν σωστά το ηλιακό έτος ως 365.242199 ημέρες, όχι 365.25 ημέρες.
Το αποτέλεσμα ήταν να προστίθενται 11 λεπτά σε κάθε έτος, ποσό που συγκεντρωμένο το έτος 1000 μ.Χ. έφτασε τις 7 μέρες και μέχρι το μεσαίωνα είχε αγγίξει τις 10 (15ος αιώνας). Η ρωμαϊκή εκκλησία ενημερώθηκε για αυτό το πρόβλημα, και το 1570 ο παπάς Γρηγόριος ΧΙΙΙ ανάθεσε στον Ιησουΐτη αστρονόμο Christopher Clavius να κατασκευάσει ένα νέο ημερολόγιο.
Το 1582, το Γρηγοριανό ημερολόγιο εφαρμόστηκε, παραλείποντας 10 ημέρες για εκείνο το έτος.

 Από τότε, οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν επιλέξει την 1η Ιανουαρίου για να γιορτάσουν την ακριβή άφιξη του νέου έτους.....

Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Καλή χρονιά (NTR)

















Το 2011 φεύγει και μας στέλνει το 2012...μια καινούρια χρονιά ξεκινάει...ας είναι ευτυχισμένη και χαρούμενη για όλους...με υγεία και πολλή αγάπη στη ζωή μας...

Ας πάνε όλα καλύτερα...προβλήματα και άγχος ας φύγουν μαζί μ' αυτή τη χρονιά και το νέο έτος ας μας φέρει μόνο χαρές...όμορφες, μαγικές στιγμές...και πολλά πολλά χαμόγελα!!!!

Επιθυμίες και όνειρα να πραγματοποιηθούν...
Αυτό το βράδυ...όταν θα αλλάζει ο χρόνος...ας κάνουμε ο καθένας από μια ευχή...αυτό που θα ήθελε πιο πολύ για το 2012...ας το ευχηθεί με όλη του τη καρδιά και ... θα γίνει πραγματικότητα!!!

Καλή χρονιά σε όλους/ες  και Ευτυχισμένος ο Νεος... χρόνος...!!!

Ας περάσουμε όλοι ένα υπέροχο...μαγεμένο βράδυ!!!

Το 2011 σε λίγο θα φύγει...και το 2012 θα πάρει τη θέση του...
Άλλη μια χρονιά που ζήσαμε όμορφες, χαρούμενες αλλά και άσχημες στιγμές...
Ο καθένας έχει κάτι δικό του να θυμηθεί...ένα γεγονός...έναν άνθρωπο κάτι που ήταν σημαντικό γι'αυτόν αυτή τη χρονιά...


... Τελικά είναι στο χέρι μας να το αλλάξουμε; .....
Μόνο με το «εμείς» και με άλλη προοπτική... με χαμόγελο.... να πάρουμε δύναμη να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο αύριο!


Φλόγα κόκκινη είναι το χαμόγελο, κι αν δεν το μοιραστείς σβήνει, ποτήρι με εύγευστο κρασί, που όσο το αδειάζεις γεμίζει περισσότερο………


Καλή χρονιά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 












Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΕΥΧΕΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ-ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ (NTR)







Με θερμοκρασία υπό του μηδενός
παραμονή Χριστουγέννων...
Προσπαθώ για σκέψεις αισιόδοξες
και ευχές ανάλογες
Δυσκολεύομαι, γιατί το βλέμμα μου
σκοντάφτει
σε εικόνες γκριζόμαυρων αποχρώσεων:
Παιδικά μάτια με αναπάντητα "γιατί"
ζωγραφισμένα μέσα τους
Εφηβικά βλέμματα θολά από αδιέξοδα...
Ενήλικες ματιές προδομένων προσδοκιών...
Ένας πλανήτης που καταστρέφεται
και καταστρέφει...
Αναρωτιέμαι πως είναι δυνατόν
να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα γύρω μας,
αν... δεν μπορούμε να γίνουμε καλύτεροι
άνθρωποι εμείς!!!!!!!!!.....
Αυτές λοιπόν θα είναι οι ευχές μου...

"Να τολμούμε να μείνουμε πιστοί στα
οράματα της ψυχής μας...
Να έχουμε το θάρρος να κάνουμε
τα όνειρά μας ζωή μας...
Να υπερασπιστούμε όσα πιστέψαμε
και αγαπήσαμε
έχοντας την δύναμη να πληρώσουμε όποιο
τίμημα μας ζητηθεί...
Να μην υποχωρούμε στις Σειρήνες των
αμφίβολων και απατηλών πλεύσεων
αλλά να περνάμε τις Συμπληγάδες των
αναζητήσεών μας...
Να πούμε τα μεγάλα * Ναι *  και τα ακόμη
μεγαλύτερα * Οχι * μας
για να δώσουμε*** ελπίδες*** στις γενιές
που βρίσκονται
στο μεταίχμιο του μέλλοντός τους...
Να συγχωρήσουμε τις ανθρώπινες
αδυναμίες μας,....
να αποδεχτούμε και να αγαπήσουμε
τον εαυτό μας....
για να μπορέσουμε να αγαπήσουμε
και να αγαπηθούμε "

Ας γίνουμε λοιπόν,αληθινά,συνάνθρωποι
και συνοδοιπόροι σ' έναν καλύτερο κόσμο,
με φάρο τα όνειρά μας...~~~~~~~~~...
Ευχομαι περισοτερη ΑΝΘΡΩΠΙΑ!!!!!!!!!

Καλη Χρονια!!!!!!
Από καρδιάς...(NTR)

Παραμονη ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (NTR)





Κάποιος φίλος  που ονομαζόταν Π...., πήρε ένα αυτοκίνητο σαν χριστουγεννιάτικο δώρο από τον αδερφό του.
 Την παραμονή των Χριστουγέννων, βγαίνοντας από το γραφείο του είδε ένα αλητάκι να κάνει βόλτες γύρω από αυτό... και να το θαυμάζει.....

"Δικό σας είναι αυτό το αυτοκίνητο, κύριε;" ρώτησε.

Ο Π... έγνεψε καταφατικά. "Μου το έκανε δώρο ο αδερφός μου για τα Χριστούγεννα".

 Το παιδί έμεινε με το στόμα ανοικτό.
 "Δηλαδή, σας το έδωσε ο αδερφό σας και δεν πληρώσατε τίποτα; ----Μπράβο! Μακάρι να.....δίστασε.

Ο Π... βέβαια ήξερε τι ήθελε να πει:

 μακάρι να'χα και γω έναν τέτοιο αδερφό. Ωστόσο, αυτό που είπε το παιδί συγκλόνισε τον Π... μέχρι το βαθος της ψυχής του.

"Μακάρι", συνέχισε ο μικρός, "να μπορούσα να γίνω και γω τέτοιος αδερφός".

Ο Π... κοίταξε το παιδί κατάπληκτος και μετά είπε αυθόρμητα:

 "Θέλεις να κάνεις μια βόλτα με το αυτοκίνητο μου;"

"Ω, ναι, πάρα πολύ".

Αφού έκαναν μια σύντομη βόλτα, ο μικρός γύρισε και με μάτια που έλαμπαν είπε:

"Κύριε, μπορείτε να περάσετε έξω από το σπίτι μου;"

Ο Π... χαμογέλασε αχνά . Υποψιαζόταν τι ήθελε ο νεαρός: Να δείξει στους γείτονες ότι πήγαινε σπίτι του με αυτοκίνητο. Αλλά ο Π... γελάστηκε για δεύτερη φορά. «Σταματάτε εκεί, σ'αυτά τα δύο
σκαλιά;» παρακάλεσε το παιδί.

Βγήκε από το αυτοκίνητο και ανέβηκε τρέχοντας τα σκαλιά.

 Σε λίγο ο Π... τον άκουσε να γυρίζει, αλλά όχι τρέχοντας τώρα.
 Έφερνε μαζί του τον μικρό ανάπηρο αδερφό του.
 Τον έβαλε να καθίσει στο κάτω σκαλί και μετά στριμώχτηκε δίπλα του  και του έδειξε το αυτοκίνητο.

Να! Βλέπεις αδερφάκι, αυτό σου έλεγα πριν επάνω. Του το χάρισε ο αδερφός του για τα Χριστούγεννα και ο ίδιος δεν πλήρωσε δεκάρα. Μια μέρα θα σου δωρίσω και εγώ ένα τέτοιο... και τότε θα δεις όλα εκείνα τα όμορφα πράγματα που σου έλεγα ότι βρίσκονται στις Χριστουγεννιάτικες βιτρίνες.

Ο Π... βγήκε από το αυτοκίνητο, πήρε το ανάπηρο αγόρι και το έβαλε στο μπροστινό κάθισμα του αυτοκινήτου. Ο μεγάλος αδερφός, με τα μάτια του να αστράφτουν, μπήκε μέσα και κάθισε δίπλα του. Οι τρεις τους ξεκίνησαν μια αξέχαστη εορταστική βόλτα με το αυτοκίνητο.

Εκείνη την παραμονή των Χριστουγέννων, ο Π... έμαθε τι εννοούσε ο Χριστός, όταν έλεγε ότι .....


 Η Μεγαλύτερη Ευλογία είναι Να Δίνεις.....

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Ένα διαφορετικό τριαντάφυλλο...(NTR)








Ένα διαφορετικό τριαντάφυλλο...

Μια φορά και έναν καιρό,μέσα σ'ένα μεγάλο κήπο με κατακόκκινα τριαντάφυλλα,υπήρχε ένα που ήταν διαφορετικό απ'όλα τα άλλα.Αυτό που το έκανε διαφορετικό ήταν πως δεν είχε καθόλου αγκάθια.Έτσι τα υπόλοιπα τριαντάφυλλα του κήπου το κορόιδευαν.

-Χα,χα,οι κάμπιες θα σου φάνε όλα τα φύλλα σου αφού δεν έχεις αγκάθια να προστατευτείς.

Ακόμα και τα μπουμπούκια που δεν είχαν γίνει ακόμα μεγάλα τριαντάφυλλα του φώναζαν:

-Πόσο αδύναμο μοιάζεις.Τα αγκάθια είναι κάτι σαν την πανοπλία μας και εσύ μοιάζεις τόσο ανυπεράσπιστο.

Το τριαντάφυλλο έμοιαζε τόσο μόνο και θλιμμένο που δεν ήταν σαν τους άλλους.

Η αλήθεια είναι όμως πως ο κάθε κίνδυνος που θα μπορούσε να υπάρξει για το τριαντάφυλλο,εξαφανιζόταν με μιας.Δηλαδή η καλύτερη του φίλη ήταν μια κάμπια που φυσικά δεν του έτρωγε τα φύλλα,γιατί την άφηνε να ανεβαίνει μέχρι την κορυφή του και να μπορεί κι αυτή να βλέπει τον κήπο από ψηλά.

Γενικά το τριαντάφυλλλο είχε κάνει πολλούς φίλους.Οι δροσοσταλίδες έκαναν τσουλίθρα πάνω του χωρίς να φοβούνται μήπως πέσουν πάνω σε κανένα αγκάθι.Όλοι το λάτρευαν το τριαντάφυλλο μέσα στον κήπο,εκτός από τα άλλα τριαντάφυλλα του κήπου,που μάλλον το ζήλευαν.

Ένα βράδυ,λοιπόν,πριν κοιμηθεί το τριαντάφυλλο επειδή δεν άντεχε πια την περιφρόνυση των άλλων λουλουδιών,ευχήθηκε να ξυπνήσει με αγκάθια.Το ευχήθηκε με τόση δύναμη που το επόμενο πρωί,ξύπνησε με αγκάθια σε όλο του τον κορμό.

Χάρηκε τόσο πολύ γι αυτό!Μα δυστυχώς η χαρά του δεν κράτησε για πολύ.

-Καλημέρα,ομορφό μου τριαντάφυλλο,λέει η κάμπια.Άσε με να ανέβω πάνω σου!

-Ανέβα,λέει το τριαντάφυλλο ,μόνο που έβγαλα αγκάθια.

-Έβγαλες αγκάθια;Μα γιατί;Κρίμα γιατί τότε δεν θα μπορέσω ποτέ ξανά να δώ τον κήπο από ψηλά.

Έτσι σιγά σιγά έχασε όλους τους παλιούς του φίλους.

Και τα άλλα τριαντάφυλλα σταμάτησαν να το κοροϊδεύουν,όχι γιατί ήταν πιο όμορφο με τα αγκάθια αλλά γιατί τώρα πια έμοιαζε με όλα τα άλλα τριαντάφυλλα του κήπου και δεν μπορούσαν να καταλάβουν ποιο είναι το τριαντάφυλλο που κορόιδευαν πριν.

Μια μέρα λέει ένα τριαντάφυλλο σε ένα άλλο:

-Τελικά το τριαντάφυλλο που δεν είχε αγκάθια το έβαλε στα πόδια,δεν άντεξε άλλο εδώ,έφυγε.

Μα το τριαντάφυλλο μας ήταν εκεί,δεν έφυγε ποτέ...

Είχε μετανιώσει που ευχήθηκε να αλλάξει.Δεν είχε καταλάβει πως του είχε δοθεί ένα δώρο.Νόμιζε πως το σημαντικό είναι να μην ξεχωρίζει.

Ο χειμώνας ήρθε και τα ροδοπέταλα του τριαντάφυλλου χάθηκαν όλα.

Ας ευχηθούμε πως την άνοιξη που θα ξυπνήσει ξανά και θα ανθίσει,να μην έχει αγκάθια.....

Μα κι αν έχει,.......να βρει αυτό που το κάνει διαφορετικό....... για να μπορούν να το ξεχωρίζουν...!!!!!!!!!!!!!!...... τα άλλα τριαντάφυλλα του κήπου.











Το έξυπνο υποσυνείδητο(NTR)


Το έξυπνο υποσυνείδητο: Τι χρειάζεται πριν από μια σημαντική απόφαση;



Κοιμήσου και άσε το υποσυνείδητό σου να δουλεύει. Πριν ένας άνθρωπος πάρει μια σημαντική απόφαση, θα ήταν χρήσιμο να πάρει έναν καλό υπνάκο, γιατί αυτό θα βελτιώσει την υποσυνείδητη ικανότητά του να παίρνει σωστές αποφάσεις, σύμφωνα με μια νέα ολλανδική επιστημονική έρευνα.
Η λαϊκή σοφία γνωρίζει..... ότι ο ύπνος μπορεί να καθαρίσει το μυαλό κάποιου και να τον απαλλάξει από το άγχος.... πριν πάρει την απόφασή του.
 Ο ύπνος μπορεί ακόμα να βοηθήσει στην οργάνωση της μνήμης και στην επεξεργασία των πληροφοριών της ημέρας, κάτι που μπορεί να συμβάλει στην επίλυση των προβλημάτων (γι’ αυτό άλλωστε συνιστάται στους μαθητές και φοιτητές πριν τις εξετάσεις).
"Το έξυπνο υποσυνείδητο"πάει ένα βήμα παραπέρα και υποστηρίζει ότι υπάρχει κάτι άλλο επίσης που "δουλεύει" την ώρα του ύπνου: το υποσυνείδητο. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι μερικές φορές όσο πιο συνειδητά σκεπτόμαστε και προβληματιζόμαστε ποια απόφαση να πάρουμε, τόσο τα…μουσκεύουμε και παίρνουμε λάθος αποφάσεις. Στην πραγματικότητα, όπως δείχνει και η νέα έρευνα, αυτό που χρειάζεται, είναι μια περίοδος υποσυνείδητης σκέψης, την οποία ακριβώς προσφέρει ο ύπνος.
Σε μια σειρά πειραμάτων που αφορούσαν μια απόφαση (π.χ. την αγορά ενός διαμερίσματος), αποδείχτηκε ότι όσοι εθελοντές έπαιρναν τις αποφάσεις τους μετά από μια περίοδο συνειδητής σκέψης  ξύπνιοι, έπαιρναν χειρότερες αποφάσεις σε σχέση με όσους αποφάσιζαν μετά από ασυνείδητη σκέψη και ύπνο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αντίθετα με ό,τι είναι ευρέως αποδεκτό, η υποσυνείδητη σκέψη είναι μια ενεργή και στοχο-προσηλωμένη διαδικασία σκέψης, που είναι όμως απαλλαγμένη από τις συνήθεις προκαταλήψεις που περιορίζουν και κατευθύνουν τη συνειδητή σκέψη. Στην ασυνείδητη σκέψη, οι άνθρωποι μπορούν να ζυγίσουν πιο ανεπηρέαστα και ισότιμα τη σημασία των επί μέρους παραγόντων που θα καθορίσουν την λήψη μιας απόφασης.
Οι ολλανδοί ερευνητές, κάνοντας τα σχετικά πειράματα, διαπίστωσαν ότι οι εθελοντές μπορούσαν να προβλέψουν καλύτερα τα αποτελέσματα των επόμενων ποδοσφαιρικών αγώνων μετά από υποσυνείδητη παρά συνειδητή σκέψη. Όσο κι αν φαίνεται περίεργο, η ασυνείδητη σκέψη, κατά τους επιστήμονες, επιτρέπει στους ανθρώπους να αξιοποιήσουν καλύτερα τις διαθέσιμες πληροφορίες τους και να καταλήξουν σε κάποιο συμπέρασμα.
Έτσι, αν ένας ειδικός σε έναν τομέα έχει λίγο χρόνο να σκεφτεί ποια απόφαση θα πάρει στον τομέα της ειδικότητάς του (συνειδητή σκέψη), πιθανότατα θα πάρει χειρότερη απόφαση από το αν προτιμήσει μια αστραπιαία (υποσυνείδητη) απόφαση. Αυτό συμβαίνει, επειδή όσο πιο πολύ κανείς σκέπτεται κάτι, τόσο περισσότερο επιτρέπει στις διάφορες προκαταλήψεις του να "τρυπώσουν" στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Αντίθετα, η στιγμιαία (υποσυνείδητη) σκέψη δεν έχει τέτοια "βάρη" και επιτρέπει καλύτερες αποφάσεις.




Πάντως, χρειάζονται και άλλες έρευνες για να επιβεβαιωθεί η ανωτερότητα της υποσυνείδητης σκέψης και σε ποιό βαθμό ισχύει. 'Αλλες έρευνες δεν έχουν βρει μια αντίστοιχη υπεροχή για την υποσυνείδητη σκέψη έναντι της συνειδητής, ενώ υπάρχουν πολλές πολύπλοκές περιπτώσεις όπου η συνειδητή σκέψη, μετά από πολλή περισυλλογή μάλιστα, είναι αναγκαία. Σε κάθε περίπτωση πάντως, λίγος υπνάκος δεν θα έβλαπτε…