Πόσο δύσκολο είναι να µοιραστείτε το άγχος και τις ανησυχίες, ακόµα και την κατάθλιψή σας, µε τους συναδέλφους σας; Πολύ, θα απαντήσετε, αλλά µήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσετε;
Σύµφωνα µε τη βρετανική οργάνωση για την ψυχική υγεία Mind, το 17% των Βρετανών πάσχουν από κάποιου είδους κατάθλιψη ή άγχος. Το ερώτηµα που προκύπτει είναι γιατί τα περισσότερα άτοµα που υποφέρουν κατά αυτό τον τρόπο δεν µοιράζονται το πρόβληµά τους µε φίλους ή συναδέλφους.
Το «γιατί»
• Λόγω ταµπού.
• Κάποια άτοµα είναι κρυψίνοες από τη φύση τους.
• Κάποια άτοµα δυσκολεύονται να εµπιστευτούν.
• Κάποιοι θεωρούν ότι οι άλλοι δεν µπορούν να λύσουν το πρόβληµά τους.
• Κάποιοι πιστεύουν απλά ότι οι άλλοι δεν µπορούν να τους καταλάβουν, θα τους περιγελάσουν και θα έχουν εκτεθεί χωρίς αποτέλεσµα.
Τι µπορούµε να κάνουµε
Καταρχάς, ούτε µπορούµε να µοιραζόµαστε το πρόβληµά µας µε όλους, ούτε όµως µπορούµε να το κρατάµε µόνο για τον εαυτό µας. Γιατί έτσι κουβαλάµε ένα φορτίο µόνοι µας, µε αποτέλεσµα συχνά να µην παίρνουµε τις σωστές αποφάσεις. Γι’ αυτό:
• Καλό είναι να συζητήσουµε µε τους ανθρώπους που εµπιστευόµαστε, µας αγαπάνε και τους αγαπάµε, π.χ. τους φίλους µας για να «ξαλαφρώσουµε» και για να µας, δώσουν κάποιες κατευθύνσεις ή να µας προτείνουν λύσεις.
• Αν στο εργασιακό µας περιβάλλον υπάρχουν δύο-τρεις άνθρωποι µε τους οποίους έχουµε σχέσεις εµπιστοσύνης και κρίνουµε ότι µπορούν να µας βοηθήσουν, είναι επίσης καλό να συζητήσουµε µαζί τους. Συχνά στον εργασιακό χώρο το να µοιραζόµαστε πράγµατα µπορεί να βοηθήσει να δηµιουργηθεί ένα κλίµα ασφάλειας και πιο στενές προσωπικές σχέσεις ή ακόµα και φιλίες.
Γενικά καλό είναι να ρωτάει κανείς τον εαυτό του τι τον βοηθάει πιο πολύ: να µιλήσει ή όχι; Να έχει, δηλαδή, από πριν προετοιµάσει την προσωπική του λύση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου