Animated - Angels Pictures, Images and Photos

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

ΦΙΛΙΑ…..ΤΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΠΡΑΓΜΑ..!!!!!(NTR)

Ένα ρητό λέει ότι 'πραγματικός φίλος είναι αυτός που κατανοεί το παρελθόν σου, πιστεύει στο μέλλον σου και σε αποδέχεται για αυτό που είσαι'.
Η φιλία είναι μια σχέση μαγική που επιβεβαιώνει την ανάγκη της ανθρώπινης φύσης για συντροφιά και κοινωνικότητα. Μια σχέση που μπορεί να μας εξελίξει και να μας ολοκληρώσει. Η γυναικεία φιλία όμως έχει πολλές φορές χαρακτηριστεί αδύναμη, προβληματική, ακόμα και ανύπαρκτη.
Πολλά έχουν ειπωθεί για τη γυναικεία φιλία. Κάποιοι πιστεύουν ότι είναι χίμαιρα κι ότι δύο γυναίκες δεν μπορούν να είναι πραγματικές φίλες. Ο ανταγωνισμός, η ζήλια και η ανασφάλεια θα εκδηλωθούν αργά ή γρήγορα και η φιλία θα διαλυθεί. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι η φιλία μεταξύ γυναικών, όχι μόνο υπάρχει αλλά μπορεί να είναι μακροχρόνια και ποιοτική. Ο κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικές εμπερίες που διαψεύδουν ή επαληθεύουν τις παραπάνω θεωρίες. Ίσως κι εσείς να είχατε φίλες που χάσατε και φίλες παιδικές που είναι ακόμα μαζί σας. Ίσως να αναρωτιέστε τι είναι αυτό που τελικά κάνει τη διαφορά και μια φιλία αντέχει τις δοκιμασίες και το χρόνο. Είναι οι άνθρωποι, το φύλο ή οι περιστάσεις; Τελικά η αλήθεια ίσως να μην είναι τόσο αρνητική όσο νομίζουμε.

Αλήθεια 1η
Οι αντρικές και γυναικείες φιλίες είναι όντως διαφορετικές

Οι ερευνητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως υπάρχει μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους άντρες φίλους και τις γυναίκες φίλες η οποία όμως δεν καθορίζει απαραίτητα την ποιότητα της σχέσης. Συγκεκριμένα, έχει βρεθεί, ότι τα δύο φύλα εκφράζουν την οικειότητά τους, με διαφορετικούς τρόπους. Οι άντρες φίλοι τείνουν να εκφράζουν την οικειότητά τους κάνοντας πράγματα μαζί, για παράδειγμα παρακουλουθώντας έναν αγώνα ποδοσφαίρου. Επίσης, τα θέματα συζήτησης μεταξύ αντρών είναι συνήθως γενικής φύσης και λιγότερο προσωπικά. Οι γυναίκες αντίθετα, εκφράζουν την οικειότητά τους αποκαλύπτοντας πληροφορίες για τις σκέψεις τους, τα συναισθήματά τους και τις σχέσεις τους. Οι άντρες λοιπόν μπορούν να διατηρήσουν μακροχρόνιες φιλίες μιλώντας για πράγματα όπως τα αθλητικά, αυτοκίνητα, computer games και άλλα θέματα ίδιου τύπου χωρίς να θεωρούν απαραίτητο να μοιραστούν πληροφορίες για τον εσωτερικό τους κόσμο, την προσωπική ζωή ή την ψυχική τους κατάσταση. Οι γυναίκες έχουν την ανάγκη να μοιράζονται τα συναισθήματά τους με τις φίλες τους και αυτό είναι κάτι που θεωρούν απαραίτητο για μια στενή φιλική σχέση.

Αλήθεια 2η
Δυνατές φιλίες υπάρχουν ανάμεσα και σε άντρες και σε γυναίκες

Έχοντας λοιπόν υπόψη ότι οι γυναίκες επιθυμούν ένα βαθύτερο και πιο συναισθηματικό δέσιμο με τις φίλες τους, ενώ οι άντρες αρκούνται στο να κάνουν πράγματα μαζί χωρίς απαραίτητα να καταθέτουν τον εσωτερικό τους κόσμο, υπάρχει τελικά διαφορά στην ποιότητα μεταξύ γυναικείας και αντρικής φιλίας; Οι ειδικοί διαφωνούν σε αυτό: άλλοι υποστηρίζουν ότι οι αντρικές φιλίες είναι λιγότερο υποστηρικτικές και πιο επιφανειακές απ’ ότι οι γυναικείες. Για μια ουσιαστική φιλία λένε, πρέπει οι φίλοι να μοιράζονται προσωπικά δεδομένα, διότι αυτό φέρνει τους ανθρώπους κοντά. Κάποιοι βέβαια διαφωνούν απόλυτα με αυτήν την αντίληψη υποστηρίζοντας ότι η αντρική εκδοχή της οικειότητας είναι επίσης πολύ δυνατή. Οι άντρες εκφράζουν την εγγύτητά τους με φίλους συμμετέχοντας σε κοινές δραστηριότητες όπως το να φτιάξουν ένα χαλασμένο αυτοκίνητο, να πάνε για ποτό, να δανείσουν τα εργαλεία τους ο ένας στον άλλο. Αυτό το είδος στοργής είναι 'καμουφλαρισμένο' αλλά δεν παύει να δείχνει δυνατά συναισθήματα φιλίας μεταξύ αντρών. Το συμπέρασμα ουσιαστικά είναι ότι παρόλο που οι άντρες και οι γυναίκες εκφράζουν τη φιλία τους διαφορετικά, μπορούν και οι δύο ομάδες να δημιουργούν δυνατές, ουσιαστικές και υγιείς φιλίες.

Αλήθεια 3η
Οι γυναίκες είναι λιγότερο ανεκτικές με τα λάθη των φίλων τους

Ενώ οι παραδοσιακές θεωρίες θέλουν τις γυναίκες πιο κοινωνικά ευέλικτες, έρευνες από το Πανεπιστήμιο του Montreal στο Quebec, το Harvard και το Emanuel College στη Βοστώνη, αποκάλυψαν ότι οι γυναικείες φιλίες είναι λιγότερο ανεκτικές, πιο ευμετάβλητες και πιο πιθανό να κλονιστούν από ένα μεμονωμένο αρνητικό γεγονός σε σύγκριση με τις αντρικές φιλίες. Ο λόγος για αυτό το εύρημα ίσως είναι ότι οι γυναίκες έχοντας επενδύσει συναισθηματικά στις φίλες τους, αποκαλύπτοντας προσωπικές πληροφορίες και εξομολογούμενες τα 'μυστικά' τους, έχουν μεγαλύτερες αξιώσεις και υψηλότερα standards για τις φίλες τους. Πρακτικά λοιπόν, οι γυναίκες φίλες είναι πιο ευαίσθητες στα λάθη των φίλων τους και συνδέουν τα μεμονωμένα αυτά λάθη με γενικότερη έλλειψη αξιοπιστίας.

Αλήθεια 4η
Οι γυναίκες βιώνουν τον ανταγωνισμό διαφορετικά στις φιλίες τους

Ένας άγραφος νόμος που διέπει τις γυναικείες φιλίες είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει ανταγωνιστικότητα. Για τις περισσότερες γυναίκες, εάν οι φιλίες είναι σχέσεις συμπάθειας και γνήσιου ενδιαφέροντος, τότε η ύπαρξη ανταγωνισμού οδηγεί σε αμφιβολίες και απογοήτευση. Ο ανταγωνισμός στις φιλίες απασχολεί πολλές γυναίκες και επικεντρώνεται κυρίως σε θέματα καριέρας, κοινωνικής θέσης, ακαδημαϊκής απόδοσης και εξωτερικής εμφάνισης. Οι περισσότερες έρευνες στο θέμα πάντως δείχνουν ότι οι γυναίκες βιώνουν τον ανταγωνισμό αυτό αρνητικά. Μέρος της δυσκολίας που μπορεί να έχουν οι γυναίκες με τον ανταγωνισμό έχει να κάνει με τα πρώτα στάδια κοινωνικοποίησης. Οι γυναίκες δεν κοινωνικοποιούνται έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίζουν τον ανταγωνισμό ευθέως. Ως μικρά κορίτσια, παίζουν παιχνίδια τα οποία μπορεί να συνεπάγονται την έννοια της καλής απόδοσης αλλά όχι απαραίτητα τον ανταγωνισμό (π.χ σχοινάκι). Τα παιχνίδια των αγοριών, αντίθετα, είναι πιο ανταγωνιστικά κι έτσι μαθαίνουν να διαπραγματεύονται τον ανταγωνισμό αυτό έτσι ώστε να συνεχιστεί το παιχνίδι. Τα παιχνίδια των αγοριών διέπονται επίσης περισσότερο από κανόνες παρά από τις ίδιες τους τις σχέσεις. Για αυτόν τον λόγο, οι διαφωνίες μεταξύ κοριτσιών είναι πιθανότερο να διαλύσουν το παιχνίδι τους. Αυτές οι διαφορές στην κοινωνικοποίηση των παιδιών μπορεί να διαμορφώνουν τη μετέπειτα συμπεριφορά και να επηρεάζουν τον τρόπο που οι γυναίκες βιώνουν τον ανταγωνισμό.

Αλήθεια 5η
Ζήλεια; Και βέβαια υπάρχει!

Συχνά μπορεί να παρατηρήσουμε ότι υπάρχει ζήλεια μεταξύ γυναικών που έχουν μια φιλική σχέση. Είτε είναι η καινούρια ακριβή τσάντα της φίλης που θα θέλαμε να έχουμε, το μεγαλύτερο σπίτι ή η ωραία της εμφάνιση, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι μερικές φορές, αρκετές γυναίκες εύχονταν να έχουν όλα τα καλά της φίλης τους για να νιώθουν πιο σίγουρες για τον εαυτό τους και πιο ελκυστικές. Αυτή η συμπεριφορά βέβαια δεν απορρέει μόνο από ανασφάλεια, αλλά και από τα κοινωνικά και πολιτισμικά δεδομένα που σκιαγραφούν ποια θα πρέπει να είναι η εικόνα της ‘τέλειας γυναίκας’. Έχει επίσης συχνά αναφερθεί ότι η αντιπαλότητα μεταξύ γυναικών σχετίζεται με την επιθυμία τους να προκαλέσουν την προσοχή του άλλου φύλου. Όπως και να έχει, η ζήλεια δεν μπορεί να καταργηθεί εντελώς, είναι ένα συναίσθημα όπως όλα τα άλλα. Αυτό που μπορεί να αλλάξει είναι ο τρόπος που επεξεργαζόμαστε τη ζήλεια.

Αλήθεια 6η
Η δυνατή φιλία μπορεί να χτιστεί αρκεί να το θέλουμε...

Εάν πραγματικά θέλετε μια δυνατή φιλία που να αντέχει στο χρόνο, πρέπει να δουλέψετε για αυτή και να κατανοήσετε το δικό σας μερίδιο ευθύνης.

Για να ενισχύσετε τη φιλία σας, προσπαθήστε..

Να βρίσκετε χρόνο για να έχετε ουσιαστικές συζητήσεις με την φίλη σας, καθώς και να κάνετε πράγματα μαζί.
Ακούστε την με προσοχή κι όσο ακούτε αποφύγετε τον πειρασμό να διακόψετε για να πείτε για τον εαυτό σας.
Ρωτήστε την αν υπάρχει κάτι το οποίο μπορείτε να κάνετε για να βελτιώσετε τη φιλία σας.
Μοιραστείτε τα δικά σας συναισθήματα και σκέψεις.
Κάνετε στη φίλη σας τονωτικά, θετικά σχόλια και κομπλιμέντα τα οποία είναι ειλικρινή.
Δείξτε της ότι νοιάζεστε.
Αποφύγετε να της λέτε ότι δεν μπορείτε να τη δείτε ή ότι είστε απασχολημένη κάθε φορά που σας τηλεφωνεί.
Μην την αγνοείτε κάθε φορά που βρίσκετε ένα καινούριο σύντροφο ή έχετε κάποιο πρόβλημα στη δουλειά.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ…ΤΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ…(NTR)




Ετοιμαζόμαστε να περάσουμε το καλοκαίρι, στη θάλασσα ή στο βουνό. Για να χαρούμε, πραγματικά, τις διακοπές, ας ακολουθήσουμε μερικές απλές, αλλά βασικές συμβουλές.
Ταξίδι με Ι.Χ.Ε
· Πριν από οποιαδήποτε ταξίδι μας, με αυτοκίνητο πρέπει να ελέγξουμε το αυτοκίνητό μας (υγρά, ελαστικά, ηλεκτρολογικά).
· Φοράμε, πάντοτε. τη ζώνη ασφαλείας, όταν οδηγούμε και εμείς και οι συνεπιβάτες μας.
· Εφαρμόζουμε, πιστά, τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (Κ.Ο.Κ.).
· Τα παιδιά είναι, πάντα, στο πίσω κάθισμα, στο ειδικό καθισματάκι, δεμένα με τις ζώνες ασφαλείας.
· Όταν ταξιδεύουμε, με το αυτοκίνητό μας, σε περιοχές, που δε γνωρίζουμε, ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και ας μην αναπτύσσουμε μεγάλες ταχύτητες. Ας μην ξεχνάμε τον κίνδυνο των τροχαίων ατυχημάτων.
· Αν οδηγούμε πολλές ώρες, πρέπει να κάνουμε συχνές στάσεις (τουλάχιστον κάθε δύο ώρες) και να καταναλώνουμε άφθονα υγρά.
· Οι στάσεις πρέπει να γίνονται, σε Σταθμούς Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) ή στους ειδικούς χώρους στάθμευσης, που υπάρχουν, στο οδικό δίκτυο.
Αν σταματήσουμε, σε κάποιο κατάστημα, για να «τσιμπήσουμε» κάτι, πρέπει να προσέξουμε:
· Οι σαλάτες πρέπει να διατηρούνται, σε ειδικές βιτρίνες - ψυγεία.
· Τα κρύα σάντουιτς να διατηρούνται, στο ψυγείο.
· Τα ψυγεία δεν πρέπει να είναι εκτεθειμένα, στον ήλιο.
· Τα ζεστά σάντουιτς ή μικρογεύματα (τυρόπιτες κ.λπ.) διατηρούνται, σε θερμοκρασίες, πάνω από 60o C.
· Τα κρέατα πρέπει να είναι καλοψημένα.
· Πρέπει να υπάρχουν τιμοκατάλογοι, στο χώρο του καταστήματος.
Ο κλιματισμός μας βοηθάει να κάνουμε πιο ξεκούραστο ταξίδι. Προσοχή, όμως, στις μεγάλες διαφορές θερμοκρασίας εσωτερικού χώρου του αυτοκινήτου, με το περιβάλλον. Πριν το τέλος του ταξιδιού ή πριν κάνουμε κάποια «στάση», προσαρμόζουμε τη θερμοκρασία του εσωτερικού του αυτοκινήτου με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος.
Εάν επιλέξουμε να ενοικιάσουμε αυτοκίνητο, πρέπει, πρώτα, να κάνουμε μια έρευνα αγοράς, για να μάθουμε τιμές, όρους και τυχόν προσφορές. Όταν υπογράφουμε τη σύμβαση ενοικίασης, προσέχουμε:
· Τι υποχρεώσεις αναλαμβάνουμε, σε περίπτωση ατυχήματος.
· Τι θα καλύψει η ασφαλιστική εταιρία, σε περίπτωση ατυχήματος και τι θα πληρώσουμε εμείς.
· Πως παραλαμβάνουμε και πως παραδίδουμε το όχημα.
· Πως χρεωνόμαστε (με τη μέρα, με τα χιλιόμετρα κ.λπ.).
· Αν μπορούμε να ταξιδέψουμε, εκτός συνόρων.
· Αν πρέπει να επιστρέψουμε το αυτοκίνητο, με γεμάτο τεπόζιτο.
Ατυχήματα και ασθένειες σε διακοπές:
· Σε περίπτωση τραυματισμού, δεν είναι απαραίτητος ο αντιτετανικός ορός, εφόσον έχουμε κάνει το αντιτετανικό εμβόλιο και η τελευταία δόση έχει γίνει τα τελευταία 5 χρόνια.
· Ένα μικρό ταξιδιωτικό φαρμακείο είναι απαραίτητο.
o Ας περιέχει: Φυτικό εντομοαπωθητικό,
o Κρέμα, τζελ ή stick για τσιμπήματα από κουνούπια, μέλισσες ή επαφή με μέδουσες και φυτά,
o Αντηλιακό γαλάκτωμα σώματος,
o Καταπραϋντική κρέμα για τα ηλιακά εγκαύματα,
o Βαμβάκι,
o Οξυζενέ,
o Ιώδιο,
o Αποστειρωμένες γάζες,
o Υποαλλεργικούς αυτοκόλλητους μικροεπιδέσμους,
o Υποαλλεργικές αυτοκόλλητες ταινίες,
o Αντιβιοτική σκόνη και αλοιφή, Κάποιο σκεύασμα για την ναυτία.
· Αποφεύγουμε τα ενοχλητικά κουνούπια, χρησιμοποιώντας τις γνωστές συσκευές, με τις ταμπλέτες. Πριν τη χρήση τους, όμως, πρέπει να διαβάζουμε με προσοχή τις οδηγίες του κατασκευαστή.
· Για ενοχλήματα, όπως διάρροια, δυσκοιλιότητα, εμετό, δυσπεψία, αλλεργία, πόνο και πυρετό, συμβουλευόμαστε τον γιατρό μας ή κάποιο ιατρικό κέντρο.
· Δε χαϊδεύουμε άγνωστα ζώα, για να αποφύγουμε σοβαρά νοσήματα (λύσσα, πανώλη) και δαγκώματα.
· Αποφεύγουμε τις σεξουαλικές σχέσεις, με αγνώστους, και σε αντίθετη περίπτωση, χρησιμοποιούμε, πάντοτε, προφυλακτικά, για ελάττωση του κινδύνου μετάδοσης του HIV και άλλων ασθενειών.
· Μεγάλη προσοχή απαιτείται, για τυχόν αλλεργίες. Ένα απλό τσίμπημα μέλισσας μπορεί να προκαλέσει ακόμα και θάνατο.
Διακοπές και κολύμπι:
· Είμαστε, πάντοτε, κοντά στα παιδιά, όταν κολυμπούν.
· Η καλύτερη προστασία, που μπορούμε να προσφέρουμε, στα παιδιά μας, είναι να τους μάθουμε να κολυμπάνε. Μέχρι τότε, όταν μπαίνουν, στο νερό, πρέπει να φορούν, απαραιτήτως, σωσίβιο.
· Πριν κάνουμε βουτιές, ελέγχουμε το βάθος του νερού.
· Δεν κολυμπάμε, σε περιοχές, που έχουν κίνηση (φουσκωτά, τζετ σκι κ.λπ.).
· Δεν κολυμπάμε, αν δεν έχουν περάσει 3-4 ώρες, από το προηγούμενο γεύμα.
· Δεν κολυμπάμε, σε θάλασσες, πού δε γνωρίζουμε και δεν απομακρυνόμαστε, από τις ακτές.
· Όταν βρισκόμαστε, σε πισίνα, προσέχουμε τα παιδιά, μη γλιστρήσουν και πέσουν, στο νερό.
· Δεν επιτρέπουμε, σε παιδιά, που δε ξέρουν κολύμπι, να παίζουν, σε νεροτσουλήθρες.
· Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε τις νεροτσουλήθρες, έχοντας, στην αγκαλιά μας, μικρά παιδιά.
· Για να κάνουμε σκι, πρέπει να έχουμε εκπαιδευτεί.
· Δεν αφήνουμε μικρά παιδιά να ανεβαίνουν, σε ρυμουλκούμενα φουσκωτά.
· Το windsurfing (ιστιοσανίδα) απαιτεί μεγάλη εξάσκηση. Δεν είναι μόνο επικίνδυνο, για ένα αναβάτη, χωρίς εμπειρία, αλλά και για τους λουόμενους.
· Δεν κάνουμε windsurfing, ούτε παίζουμε, με ρυμουλκούμενα φουσκωτά, ή με ιπτάμενες σανίδες, αν δε γνωρίζουμε καλό μπάνιο.
· Αν οδηγούμε μηχανοκίνητο πλοιάριο, τζετ σκι κ.λπ., φορούμε πάντοτε και εμείς και οι συνεπιβάτες μας σωσίβιο. Δεν οδηγούμε, υπό την επήρεια, αλκοόλ. Δεν αναπτύσσουμε ταχύτητα, σε σημεία, που υπάρχουν λουόμενοι.
· Η οδήγηση των τζετ σκι είναι δύσκολη. Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται, από παιδιά και νέους, κάτω των 18 ετών. Πρέπει να εκπαιδευτούμε, πριν οδηγήσουμε τζετ σκι.
· Όλα τα θαλάσσια αθλήματα (καταδύσεις, κολύμπι με αναπνευστήρα, κανό, υποβρύχιο ψάρεμα και όλα όσα αναφέρονται παραπάνω) απαιτούν εξάσκηση και τήρηση συγκεκριμένων κανόνων ασφαλείας.
Ας ενημερωθούμε, για να χαρούμε το καλοκαίρι.
· Δεν καθόμαστε, με τις ώρες, στον ήλιο.
· Όσοι σκοπεύουμε να οδηγήσουμε, μετά την επίσκεψη στη θάλασσα, αποφεύγουμε την υπερβολική έκθεση στον ήλιο, γιατί υπάρχει περίπτωση να μας προκαλέσει ζαλάδες.

ΧΩΡΙΣΜΟΣ ..(NTR)



Δεκα Τέσσερα χρόνια ήμουνα με τον Νίκο. Όταν χωρίσαμε, αναποδογύρισαν τα πάντα, η ζωή μου η ίδια, τα σχέδια, οι στόχοι. Ήθελε δύναμη να πω δεν σ’αγαπώ πια, χωρίζουμε. Αυτή η απόφαση άλλαξε την ζωή μου. Έπρεπε να τα κάνω όλα από την αρχή. Να μάθω να ζω μόνη μου, να φροντίζω τον εαυτό μου, να ξαναβρώ φίλους. Ν΄αφήσω την συναισθηματική ασφάλεια και να ζήσω χωρίς φόβους την πραγματική ζωή, αντιμετωπίζοντας με ειλικρίνεια τον εαυτό μου. Το πιο δύσκολο ήταν να μπαίνω σε ένα άδειο σπίτι και να κοιμάμαι μόνη μου τα βράδυα’.
Ο χωρισμός είναι μια κατάσταση πολύ λεπτή και δύσκολη και πολλές φορές την παρατείνουμε μέχρι να πάρουμε την τελική απόφαση να πούμε ‘Αντίο’. Τα μέσα που χρησιμοποιούμε είναι πολλά. Άλλοι για να φτάσουν σε αυτό το σημείο επιλέγουν να κάνουν την ζωή τους κόλαση στους καυγάδες, στην πλήξη ή την αδιαφορία, άλλοι επιλέγουν κάποιον άλλο ερωτικό σύντροφο ‘καλύτερο’, άλλοι κρατούν την συμπάθεια που κάποτε τους ένωνε, ενώ άλλοι προτιμούν να ξεχνούν τους/τις πρώην τους σαν να μην υπήρξαν ποτέ. Όπως και να είναι, ο χωρισμός έχει πάντα την γεύση του πικρού.

Ο χωρισμός είναι επίσης μια κατάσταση πένθους. Την βιώνουμε σαν μια απώλεια και σαν μειονεξία, όταν ο άλλος δεν είναι πια δίπλα μας.
Παρόλα αυτά ο χωρισμός μπορεί να είναι μια μεγάλη προσφορά στον εαυτό μας, ένα ταξίδι στην περιπέτεια που μας προσφέρεται για να γνωρίσουμε καινούργιους κόσμους.
‘Για μια στιγμή ένιωσα να χάνομαι, νάτο είπα, είμαι ολομόναχη στον κόσμο. Κατάλαβα ότι έκρυβα την ανασφάλειά μου και τους φόβους μου στις τσέπες του παντελονιού του Νίκου και βολευόμουν μια χαρά. Αλλά τώρα τι γίνεται; Πώς θα αντιμετώπιζα τους κινδύνους;’
Χωρισμός δεν είναι μόνο η διάλυση μιας σχέσης με κάποιον /α που κάποτε αγαπήσαμε και μέτραγε για μας, αλλά η ευκαιρία να κάνουμε ‘ειρήνη’ με τον εαυτό μας, να τον γνωρίσουμε καλύτερα, να επουλώσουμε τις ναρκισσιστικές πληγές μας, και να αρχίσουμε να μαθαίνουμε να ζούμε ολοκληρωμένα. Έτσι ωριμάζουμε, έτσι διορθώνουμε τις επιλογές μας, έτσι μαθαίνουμε να μην φοβόμαστε την ελευθερία μας. Άλλωστε ο θάνατος μιας σχέσης προετοιμάζει το κρεβάτι της επόμενης, λένε οι Γάλλοι γι’αυτό.........

Μερικές συμβουλές για να πάρετε μαζί σας Φεύγοντας!
· Μείνετε μόνοι για να θυμηθείτε τις καλές και τις κακές στιγμές της σχέσης,
μιλήστε για τη σχέση σας σε κάποιον που αγαπάτε
· Βιώστε το πένθος του χωρισμού. Μην προσπαθήσετε να αποφύγετε τα συναισθήματα θλίψης
· Αποφύγετε να καλύψετε το κενό με κάποια ‘συναισθηματική νταντά’, ρόλο που τον παίζουν οι φίλοι ή οι νέες ερωτικές γνωριμίες
· Γνωρίστε καλύτερα τον εαυτό σας σε αυτό το διάστημα, εκφράστε τις επιθυμίες σας, πραγματοποιήστε τα όνειρά σας
· Δείτε τον χωρισμό σαν μια εμπειρία και όχι σαν αποτυχία, σαν ένα στάδιο που μας οδηγεί σε νέους ορίζοντες και πιο κοντά στις προσδοκίες μας
· Κλείστε αυτό το κεφάλαιο και μην ξανασχοληθείτε και.....
· Όταν νιώσετε έτοιμοι ΖΗΣΤΕ τον καινούργιο έρωτα και μοιρασθείτε μαζί του ΄την αλήθεια σας’ μέσα από μια θετική σχέση.

Καλό ταξίδι!
Όταν ο κοινός δρόμος του ζευγαριού με το πέρασμα του χρόνου διαφοροποιείται και η σχέση ατονεί ή γίνεται ανταγωνιστική και καταπιεστική, οι παράλληλες πορείες απομακρύνονται η μια από την άλλη, η επικοινωνία κόβεται, εχθρότητα και ψυχρότητα εγκαθίσταται ανάμεσα σε αυτούς που κάποτε ήταν ερωτευμένοι και αγαπιόντουσαν και τότε παραμονεύει το διαζύγιο. Το διαζύγιο ακόμα και το πιο πολιτισμένο και συναινετικό είναι φορέας μεγάλου ψυχικού πόνου. Πόνου για το ζευγάρι που χωρίζει αλλά και για τα παιδιά του. Η οικογενειακή αναστάτωση που προκαλεί ένα διαζύγιο βιώνεται από κάθε παιδί τελείως διαφορετικά και αυτό εξαρτάται από την ηλικία του, την προσωπικότητα του, τη θέση που κατέχει στη σειρά των αδελφών (πρωτότοκος, δευτερότοκος, μοναχοπαίδι) Οι ψυχολογικές αντιδράσεις των παιδιών εξαρτάται από την ηλικία των παιδιών κατά το διαζύγιο. Τα παιδιά της προσχολικής ηλικίας αρχικά αντιδρούν με δάκρυα και θυμό, με στάδια έντονης σιωπής, σε σημείο αδιαφορίας. Κάποια από τα συνήθη συμπτώματα είναι διαταραχές στον ύπνο, στο φαγητό, επιθετικότητα, παλινδρόμηση σε προηγούμενες συμπεριφορές και αυξημένη προσκόλληση στον ένα γονέα. Τα παιδιά σχολικής ηλικίας παρουσιάζουν θλίψη και έντονο θυμό. Με μεγαλύτερη διάρκεια των συμπτωμάτων στα αγόρια. Αδυναμία συγκέντρωσης και παραμέληση των μαθημάτων τους.
Οι έφηβοι εμφανίζουν σημάδια κατάθλιψης και δίνουν την εντύπωση ότι απομακρύνονται από την οικογενειακή ζωή και καταφεύγουν σε φίλους. Πολλές φορές βέβαια παρουσιάζουν αντικοινωνική συμπεριφορά και άγχος για το μέλλον τους.
Σε αυτή την πορεία του χωρισμού υπάρχουν κάποια στάδια που περνάν οι άνθρωποι που εμπλέκονται:
Πριν από το διαζύγιο
· Έντονοι και συνεχείς καυγάδες, φθορά του αμοιβαίου σεβασμού και της εμπιστοσύνης.
· Αποτυχημένες προσπάθειες για βελτίωση της σχέσης.
· Προσπάθειες να αρνηθούμε την πραγματικότητα και να πείσουμε τον εαυτό μας ότι δεν θα χωρίσουμε
· Μόνιμη επικέντρωση στα αρνητικά χαρακτηριστικά.
· Αναζήτηση εξω-οικογενειακών στηριγμάτων.
· Αυξημένες πιθανότητες για εξωσυζυγική σχέση.
· Αποδοχή του χωρισμού.
Η διαδικασία του διαζυγίου
· Διαμονή σε χωριστά σπίτια.
· Επίσκεψη σε δικηγόρο. Διαμάχες για την επιμέλεια των παιδιών. Ανακοίνωση του διαζυγίου.
· Αρνητικές αντιδράσεις των παιδιών και προσπάθειες από μέρους τους να φέρουν σε επαφή τους γονείς.
· Ψυχολογική κρίση. Φόβος, θλίψη, άγχος.
Μετά από το διαζύγιο
· Ολοκλήρωση των διακανονισμών.
· Καλύτερη επικοινωνία με τον πρώην σύζυγο.
· Προσαρμογή στα νέα δεδομένα.
· Αποκατάσταση της ισορροπίας στις σχέσεις μας με περιβάλλον.
· Ελπίδα για μια νέα προοπτική ζωής.
· Στόχοι και σχέδια για το μέλλον.
Λίγα χρόνια μετά
· Συγχώρηση. Σεβασμός του άλλου, νέοι κοινωνικοί ρόλοι.
· Ωρίμανση.
· Δυνατότητα για νέα σχέση απαλλαγμένη από τα έντονα αρνητικά φορτία της προηγούμενης.
Οι αντιδράσεις των παιδιών εξαρτώνται κυρίως από την:
· Συγκρότηση και την ψυχοσυναισθηματική ωριμότητα του παιδιού.
· Ποιότητα της σχέσης που είχε το παιδί με τους γονείς του πριν το διαζύγιο.
· Ποιότητα των σχέσεων του παιδιού με παππούδες, φίλους, δάσκαλους και άλλα σημαντικά πρόσωπα με τα οποία έρχεται σε επαφή.
· Δυνατότητα ή όχι ψυχολογικής στήριξης του παιδιού από κάποιον ειδικό ιδιαίτερα στην εφηβική ηλικία.
· Ένταση και τη διάρκεια των γονικών συγκρούσεων.
· Ικανότητα των γονιών να ανταποκριθούν στις ανάγκες του παιδιού στη φάση του διαζυγίου.
Μερικές τέτοιες τυπικές αντιδράσεις των παιδιών στη φάση του διαζυγίου
-Άρνηση
Δεν θα χωρίσουν. Απλά ο μπαμπάς θα μένει στο διπλανό σπίτι. Σε λίγο θα είμαστε πάλι μαζί.
-Φόβος Εγκατάλειψης
Τα παιδιά αισθάνονται ότι όταν οι γονείς τους χωρίσουν δεν θα υπάρχει κανείς να τα φροντίζει και να τα νοιάζεται.
-Θυμός και επιθετικότητα
Τα παιδιά μπορεί να εκφράσουν επιθετικότητα και θυμό απέναντι στα αδέλφια, τους συνομήλικους, τους συγγενείς ή τους γονείς (ιδιαίτερα ενάντια στο γονιό στον οποίο το παιδί καταλογίζει το φταίξιμο. Ακόμη μπορεί να παρουσιάσουν πτώση στις σχολικές επιδόσεις ή να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν το διαζύγιο για να ασκήσουν εξουσία και να διεκδικήσουν δικαιώματα.
- Ενοχή
Συχνά αισθάνονται ότι φταίνε αυτά για τις συγκρούσεις των γονιών τους. Μπορεί να πιστεύουν ότι στη ρίζα των γονικών συγκρούσεων βρίσκονται κάποια δικά τους λάθη. Αυτή η πεποίθηση ενισχύεται ιδιαίτερα όταν οι γονείς συγκρούονται μπροστά στα παιδιά και μάλιστα με αφορμή την αντιμετώπιση των προκλητικών συμπεριφορών των παιδιών.
- Κατάθλιψη
Υπνηλία, διαταραχή του ύπνου ή της διατροφής, τάσεις απομόνωσης.
- Ανωριμότητα
Νυχτερινή ενούρηση, μωρουδίστικος τόνος φωνής) ή υπερωριμότητα (ντάντεμα του αδύνατου γονιού).
- Προσπάθειες συμφιλίωσης
Ακόμη μπορεί να αρνούνται να αλλάξουν σπίτι τις μέρες που ορίζει ο διακανονισμός ή να αρνούνται με κάθε τρόπο να μιλήσουν ή συναντήσουν τον ένα από τους δύο γονείς.
Να συμμαχήσουν με τον "αδύνατο" ή "αδικημένο" γονιό και να εναντιώνονται, να κακολογούν ή να απορρίπτουν τον άλλο.
-Ανάγκη για ενημέρωση
Τα παιδιά ρωτούν συχνά και απαιτούν να μαθαίνουν λεπτομέρειες για το τι συμβαίνει και για τις συνέπειες που θα έχουν επάνω τους οι εξελίξεις. Είναι σημαντικό οι πληροφορίες που παίρνουν από τους δύο γονείς να είναι εναρμονισμένες και όχι αλληλοσυγκρουόμενες.
Υπάρχουν Θετικές επιπτώσεις του διαζυγίου για τα παιδιά;
· Κατά κύριο λόγο τα παιδιά απαλλάσσονται από το αρνητικό κλίμα των συνεχών συγκρούσεων μέσα στην οικογένεια.
· Οι γονείς συνήθως έχουν πιο ποιοτική και στενή επαφή με τα παιδιά μετά το χωρισμό παρά πριν. Αφιερώνουν περισσότερο χρόνο και είναι πρόθυμοι να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των παιδιών. (δώρα, βόλτες, ταξίδια, τηλέφωνα κλπ)
Ποιες είναι οι επιπτώσεις της προσπάθειας εναντίωσης του παιδιού προς κάποιον γονέα για εκδίκηση;
Πολύ λάθος να χρησιμοποιούμε τα παιδιά για να εκδικηθούμε κάποιον γιατί τα πράγματα μπορεί να ξεφύγουν τελείως από τον έλεγχο μας με άσχημες και απρόβλεπτες συνέπειες. Έτσι μπορεί στην προσπάθεια μας να φέρουμε πίσω τον σύντροφο μας ή να τον τιμωρήσουμε στερώντας του την αγάπη του παιδιού μπορεί να δημιουργήσουμε στο παιδί μας ψυχολογικά προβλήματα και το παιδί τους κινδυνεύει να τραυματιστεί ψυχολογικά αν ο ένας σύζυγος το στρέφει εναντίον του άλλου.
Οδηγίες για τους γονείς που χωρίζουν
Τι να κάνετε:
· Μην κρύψετε την αλήθεια από το παιδί. Ανακοινώστε την και οι δύο μαζί
· Ενθαρρύνετε τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους
· Μην κρύψετε τα δικά σας αισθήματα
· Ενημερώστε το σχολείο του
· Μην κατηγορείτε τον άλλο γονέα
· Μην καταφεύγετε σε υλικά ανταλλάγματα
· Απευθυνθείτε στον ειδικό όταν αυτό είναι χρήσιμο για την καλύτερη ένταξη του παιδιού και του εαυτού σας
· Θυμηθείτε ότι τα παιδιά χρειάζονται να αγαπάνε και τους δύο γονείς τους
· Ενθαρρύνετέ τα παιδιά να ρωτάνε και δώστε τους ξεκάθαρες απαντήσεις
· Έχετε υπομονή μαζί τους
· Πείτε τους την αλήθεια σχετικά με το διαζύγιο όσο αυτό είναι δυνατόν
· Επιτρέψτε τους να εκφράζουν τα αισθήματα τους, όποια και αν είναι αυτά
· Δώστε τους παρηγοριά στοργή και υποστήριξη
· Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι το διαζύγιο είναι πρόβλημα των μεγάλων και ότι δεν το προκάλεσαν αυτά
· Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι θα είστε οι γονείς τους για πάντα
· Προσέξτε τον εαυτό σας
· Κρατήστε τις καθημερινές ρουτίνες και κάνετε όσο πιο λίγες αλλαγές γίνεται
· Προσπαθήστε να διατηρείτε παρόμοιους κανόνες και ρουτίνες και στα δύο νέα σπίτια
· Χρησιμοποιείστε την υποστήριξη που μπορεί να πάρετε από φίλους, συγγενείς, άλλους χωρισμένους γονείς
· Έχετε κατά νου τις φυσιολογικές αντιδράσεις των παιδιών σε σχέση με το διαζύγιο
· Ενημερώστε τους σημαντικούς άλλους (δάσκαλοι, γιατροί, οικιακές βοηθοί, φίλοι, συγγενείς κλπ) για το διαζύγιο. Κάποιες ερωτήσεις τους μπορεί να βάλουν τα παιδιά σας σε πολύ δύσκολη θέση.
Τι να μην κάνετε:
· Μην στέλνετε μηνύματα στην/στον πρώην σας διαμέσου των παιδιών
· Μη ζητάτε από τα παιδιά να κρατάνε μυστικά από τον/την πρώην σύντροφο / σύζυγο
· Μη χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως 'μοχλούς' σε 'παιχνίδια δύναμης' με την/τον πρώην
· Μην υποτιμάτε τον/την άλλο/η γονέα μπροστά στα παιδιά
· Μην λέτε στα παιδιά τι να αισθάνονται ή τι να σκέφτονται
· Μη ζητάτε από τα παιδιά να παίρνουνε το μέρος σας (ή αν σας αγαπάνε περισσότερο από τον/την πρώην σας
· Μην χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως έμπιστους ενήλικες ή ως υποκατάστατα της/του πρώην ή φίλων
· Μην συγκρίνετε τα συναισθήματά σας με αυτά των παιδιών σας
· Μην μπλοκάρετε την επιθυμία των παιδιών σας να μιλάνε και να ρωτάνε για το διαζύγιο και τις αλλαγές που φέρνει
· Μη βάζετε τα παιδιά εν μέσω συγκρούσεων που μπορεί να έχετε με την/τον πρώην σας.
Φυσιολογικές αντιδράσεις παιδιών στο διαζύγιο των γονιών τους
Οι παρακάτω είναι φυσιολογικές αντιδράσεις των παιδιών και εμφανίζονται στην περίοδο του χωρισμού και για περίπου ένα χρόνο κατά την προσαρμογή στο διαζύγιο. Μερικές από αυτές μπορεί να επιμένουν για περισσότερο.
- Θυμός: για τους δύο γονείς, για τον εαυτό τους, τα αδέρφια (μπορεί να είναι κρυμμένος θυμός ή να εκφράζεται με λέξεις ή με τη συμπεριφορά), και συχνές σκηνές αδερφικής αντιζηλίας ή καυγάδες.
- Άρνηση: Κάνουνε σαν να μην υπήρξε το διαζύγιο ή σαν να μην τα έχει επηρεάσει καθόλου ή προσπαθούνε να ενώσουν τους γονείς.
- Φόβος: Στενοχωριούνται για τη δική τους ή την ασφάλεια άλλων, εκφράζουν φόβους για την υγεία τους και για το ποιος θα τα προσέχει / φροντίζει στο μέλλον, είναι πολύ γκρινιάρικα, και αναζητούν συνεχώς προσοχή και διαβεβαίωση ότι όλα είναι εντάξει.
- Ενοχές και αυτοκατηγόριες: Πολλές αναφορές «αν όμως δεν χωρίζατε», ρωτάνε συνεχώς γιατί, ζητάνε διαβεβαίωση και ανακούφιση, κατηγορούν τον εαυτό τους με άμεσους ή καλυμμένους τρόπους, κάνουν σαν να επιζητούν (υποσυνείδητα ) κάποια τιμωρία.
- Αλλαγές ύπνου / υγείας: Μικροπαράπονα σχετικά με την υγεία τους, αλλαγές στην όρεξη, αλλαγές στον ύπνο, άσχημα όνειρα, φόβος να κοιμηθούνε μόνα τους.
- Ανασφάλεια: Κρέμονται συνεχώς από τον/την γονιό, αρνούνται να πάνε στο σχολείο, έχουν αυξημένα κτητικότητα για ανθρώπους, ζώα και αντικείμενα, τραβάνε τα πράγματα στα όριά τους και ελέγχουν τα όρια που θέτουν οι γονείς, ειδικά όταν πάνε από το σπίτι του/της ενός γονιού στο σπίτι του/της άλλης, αναζητούνε υποκατάστατα των γονιών (παππούς, γιαγιά κλπ) για ανακούφιση.
- Προστασία των γονιών: Φέρονται σαν να είναι ενήλικες, κρύβουν τη λύπη τους ώστε να ανακουφίσουν και να παρηγορήσουν τον/την γονιό.
- Παλινδρόμηση: Επιστρέφουν σε προηγούμενο στάδιο λειτουργικότητας: - ζητάνε κάποιο αγαπημένο αντικείμενο για να κοιμηθούν, πχ κουβέρτα, αρκουδάκι, πιπίλα κλπ μετά από κάποιο διάστημα που δεν το χρειαζότανε, 'βρέχονται' την νύχτα κλπ. Αυτά συνήθως υποχωρούν με αρκετή διαβεβαίωση, και χωρίς κατηγορίες και κριτική.
- Λύπη: Μπορεί να φαίνονται λυπημένα συνεχώς ή κατά διαστήματα, να κλαίνε, να είναι κουρασμένα ή υπερκινητικά ή αποσυρμένα.
Ανησυχητικά Σημάδια και Συμπτώματα παιδιών κατά την περίοδο του διαζυγίου
· Όταν τα παιδιά εκφράζουν απόγνωση: Ίσως θα έπρεπε απλά να σκοτωθώ, ώστε να μην μαλώνετε εξαιτίας μου
· Όταν τα παιδιά γίνονται περισσότερο επιρρεπή σε ατυχήματα από ότι συνήθως. Αν αρχίσουν να μοιράζουν τα πράγματά τους σε άλλους, σαν να πρόκειται να φύγουν
· Αν αρχίσουν να αποσύρονται σε σημείο απομόνωσης
· Αν εμφανίσουν εκτεταμένες αλλαγές στις συνήθειες του ύπνου (να κοιμούνται υπερβολικά πολύ ή σχεδόν καθόλου) και / ή στην διατροφή τους (να τρώνε υπερβολικά πολύ ή σχεδόν καθόλου)
· Σημαντική απώλεια ή αύξηση βάρους σώματος
· Συχνοί εφιάλτες
· Έντονη ενασχόληση με την πιθανότητα να αρρωστήσουν τα ίδια ή / και κάποιος άλλος. Προβλήματα στο σχολείο (με τους συμμαθητές, τα μαθήματα, τη συμπεριφορά τους επιθετικότητα, απόσυρση κλπ), ενώ πριν τα πηγαίνανε καλά
· Να λένε ψέματα ενώ πριν δεν το συνήθιζαν
· Να καταστρέφουν πράγματα δικά τους ή άλλων
· Σημαντική αλλαγή στον χαρακτήρα τους (πχ ένα πολύ ήσυχο παιδί γίνεται υπερκινητικό ή ένα πρόσχαρο γίνεται αποσυρμένο)
· Άρνηση να μείνουν με ενήλικες τους οποίους εμπιστεύονταν και τους άρεσε η συντροφιά τους
· Εκρηκτική συμπεριφορά (φωνές, καυγάδες, ασυγκράτητες εκρήξεις θυμού)
· Αν αρχίσουν να κάνουν κλοπές
· Αν αρχίσουν να φεύγουν από το σπίτι χωρίς την άδεια των γονιών τους
· Συχνές ενοχλήσεις σε σχέση με την υγεία τους (πονοκέφαλοι, στομαχόπονοι, διάρροιες, δυσκοιλιότητα κλπ)
· Έντονοι και μη βάσιμοι / μη ρεαλιστικοί φόβοι
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΧΩΡΙΖΟΥΝ

Τι να κάνετε:
· Μην κρύψετε την αλήθεια από το παιδί. Ανακοινώστε την και οι δύο μαζί
· Ενθαρρύνετε τα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους
· Μην κρύψετε τα δικά σας αισθήματα
· Ενημερώστε το σχολείο του
· Μην κατηγορείτε τον άλλο γονέα
· Μην καταφεύγετε σε υλικά ανταλλάγματα
· Απευθυνθείτε στον ειδικό όταν αυτό είναι χρήσιμο για την καλύτερη ένταξη του παιδιού και του εαυτού σας
· Θυμηθείτε ότι τα παιδιά χρειάζονται να αγαπάνε και τους δύο γονείς τους
· Ενθαρρύνετέ τα παιδιά να ρωτάνε και δώστε τους ξεκάθαρες απαντήσεις
· Έχετε υπομονή μαζί τους
· Πείτε τους την αλήθεια σχετικά με το διαζύγιο όσο αυτό είναι δυνατόν
· Επιτρέψτε τους να εκφράζουν τα αισθήματα τους, όποια και αν είναι αυτά
· Δώστε τους παρηγοριά στοργή και υποστήριξη
· Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι το διαζύγιο είναι πρόβλημα των μεγάλων και ότι δεν το προκάλεσαν αυτά
· Διαβεβαιώστε τα παιδιά ότι θα είστε οι γονείς τους για πάντα
· Προσέξτε τον εαυτό σας
· Κρατήστε τις καθημερινές ρουτίνες και κάνετε όσο πιο λίγες αλλαγές γίνεται
· Προσπαθήστε να διατηρείτε παρόμοιους κανόνες και ρουτίνες και στα δύο νέα σπίτια
· Χρησιμοποιείστε την υποστήριξη που μπορεί να πάρετε από φίλους, συγγενείς, άλλους χωρισμένους γονείς
· Έχετε κατά νου τις φυσιολογικές αντιδράσεις των παιδιών σε σχέση με το διαζύγιο
· Ενημερώστε τους σημαντικούς άλλους (δάσκαλοι, γιατροί, οικιακές βοηθοί, φίλοι, συγγενείς κλπ) για το διαζύγιο. Κάποιες ερωτήσεις τους μπορεί να βάλουν τα παιδιά σας σε πολύ δύσκολη θέση.
Τι να μην κάνετε:
· Μην στέλνετε μηνύματα στην/στον πρώην σας διαμέσου των παιδιών
· Μη ζητάτε από τα παιδιά να κρατάνε μυστικά από τον/την πρώην σύντροφο / σύζυγο
· Μη χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως 'μοχλούς' σε 'παιχνίδια δύναμης' με την/τον πρώην
· Μην υποτιμάτε τον/την άλλο/η γονέα μπροστά στα παιδιά
· Μην λέτε στα παιδιά τι να αισθάνονται ή τι να σκέφτονται
· Μη ζητάτε από τα παιδιά να παίρνουνε το μέρος σας (ή αν σας αγαπάνε περισσότερο από τον/την πρώην σας
· Μην χρησιμοποιείτε τα παιδιά ως έμπιστους ενήλικες ή ως υποκατάστατα της/του πρώην ή φίλων
· Μην συγκρίνετε τα συναισθήματά σας με αυτά των παιδιών σας
· Μην μπλοκάρετε την επιθυμία των παιδιών σας να μιλάνε και να ρωτάνε για το διαζύγιο και τις αλλαγές που φέρνει
· Μη βάζετε τα παιδιά εν μέσω συγκρούσεων που μπορεί να έχετε με την/τον πρώην σας.

Αυτοεκτίμηση (NTR)

Είναι ουσιαστικά η εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου. Έχοντας υψηλή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι έχεις σεβασμό και καλή άποψη για τον εαυτό σου. Χαμηλή αυτοεκτίμηση σημαίνει ότι δεν θεωρείς τον εαυτό σου ιδιαίτερα αξιόλογο. Οι άνθρωποι με υψηλή αυτοεκτίμηση είναι συνήθως άνθρωποι χαρούμενοι και με αυτοπεποίθηση. Δεν έχει να κάνει με





αυτά που έχεις ή για τα κατορθώματα σου, αλλά με το να εκτιμάς το ποιος είσαι..........
Αυτοεκτίμηση είναι η άποψη που έχεις ή το πώς κρίνεις τον εαυτό σου σχετικά με Την εργασία σου, Τα επιτεύγματα σου,Την σχέση σου με τον κοινωνικό κύκλο σου και την οικογένεια σου, Τη θέση σου στην κοινωνία.
Η αυτοεκτίμηση είναι ένα σημαντικό γνώρισμα κάθε ατόμου γιατί επηρεάζει και καμιά φορά καθορίζει την επιτυχία στην προσωπική ζωή και στην καριέρα. Το να έχεις υψηλή αυτοεκτίμηση σημαίνει να σέβεσαι τον εαυτό σου και είναι σχεδόν πάντα ο λόγος για τον οποίο σε σέβονται και οι άλλοι.
Ένας άνθρωπος με υψηλή αυτοεκτίμηση θα κάνει το σωστό ακόμα και αν βρεθεί με τους ακατάλληλους ανθρώπους. Ένας άνθρωπος που εκτιμάει τον εαυτό του δεν θα ακολουθήσει απλά, αυτό που οι άλλοι κάνουν, γιατί έχει δική του κρίση, του τι είναι σωστό και τι λάθος.
Η αυτοεκτίμηση αναπτύσσεται μέσα σου, ανάλογα με το πώς σου φέρθηκαν σαν παιδί. Αν η οικογένεια σου σε ενθάρρυνε και σε επαινούσε καθώς μεγάλωνες, τότε είναι πιθανόν να έχεις υψηλή αυτοεκτίμηση ως ενήλικας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να είχαν υψηλή αυτοεκτίμηση ενώ μεγάλωναν αλλά αργότερα να απέκτησαν μια κακή εικόνα για τον εαυτό τους λόγω συγκεκριμένων παραγόντων.

Παράγοντες Που Μειώνουν Την Αυτοεκτίμηση

1. Διαζύγιο ή χωρισμός.

Ένα παιδί που μεγάλωσε μέσα στο σωστό περιβάλλον, με τους σωστούς ανθρώπους να το στηρίζουν και να το ενθαρρύνουν θα έχει υψηλή αυτοεκτίμηση.
Ωστόσο, ένα περιστατικό όπως το διαζύγιο ή ο χωρισμός των γονιών μπορεί να καταστρέψει την καλή αυτο-εικόνα του παιδιού με αποτέλεσμα να καταλήξει να κατηγορεί τον εαυτό του για το χωρισμό. Μετά θα μπει σε έναν φαύλο κύκλο, θα περιφρονεί τον εαυτό του και θα φέρεται στους άλλους διαφορετικά.

2. Φυσικά χαρακτηριστικά.

Ένα παιδί το οποίο είναι στρουμπουλό ενώ μεγαλώνει μπορεί να θεωρηθεί γλυκό από την οικογένεια και τους φίλους, και η συχνή ενθάρρυνση και ο έπαινος να το βοηθήσουν να αναπτύξει υψηλή αυτοεκτίμηση.
Παρόλα αυτά, καθώς μεγαλώνει, το περιβάλλον του αλλάζει και εκτίθεται στο γεγονός ότι η κοινωνία γενικά αποδοκιμάζει τους ανθρώπους που έχουν παραπάνω κιλά. Αυτό θα του δημιουργήσει σύγχυση και κρίση ταυτότητας τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε μεμψιμοιρία και στην ανάπτυξη μια κακής αυτο-εικόνας.

3 Απόρριψη.

Ένα παιδί το οποίο μεγάλωσε με γονείς και αδέρφια που το υποστήριζαν, θα έχει πιθανότατα εξελιχτεί σε έναν ενήλικα με υψηλή αυτοεκτίμηση. Ωστόσο, η διαρκής έκθεση σε κριτικούς ανθρώπους οι οποίοι προσβάλλουν και επικρίνουν μπορεί να αφαιρέσει από την καλή αυτό-εικόνα. Έτσι, η θαλπωρή στην οποία ο ενήλικας είχε συνηθίσει ως παιδί θα πάψει να υπάρχει και είναι πιθανόν να απορριφθεί από άλλους ανθρώπους, όχι τόσο ευγενικούς ή με πολύ υψηλές απαιτήσεις.

Η αυτοεκτίμηση ενός ατόμου θα είναι η άμυνα και τα απαραίτητα για την επιβίωση του, εναντία στην ανταγωνιστική φύση της κοινωνίας. Το να μεγαλώνεις με υψηλή αυτοεκτίμηση είναι πλεονέκτημα γιατί έτσι ένας άνθρωπος γνωρίζει την πραγματική του αξία. Είναι απαραίτητο, όμως, να διατηρήσει την στενή επικοινωνία με τους ανθρώπους που πραγματικά έχουν σημασία στη ζωή του ώστε να συντηρήσει την πίστη στην αξία του και να αποφύγει ανθρώπους που θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν την αυτο-εικόνα του.

Από πού προέρχεται;

Πως αποκτά κανείς υψηλή αυτοεκτίμηση; Έχεις ποτέ επικρίνει, ή ακόμα καταραστεί, τον εαυτό σου για κάτι που έκανες λάθος; Έχεις προσπαθήσει να βασανίσεις τον εαυτό σου μονολογώντας για το πόσο χαζός και ηλίθιος είσαι, και για το πόσο άχρηστος στην κοινωνία; Αν κάνεις κάτι τέτοιο τακτικά, τότε ίσως να έχεις χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η αυτοεκτίμηση είναι η γενική εικόνα που έχεις για τον εαυτό σου. Είναι το πώς βλέπεις τον εαυτό σου όταν κοιτάς στον καθρέφτη. Αν κοιτάς στον καθρέφτη και βλέπεις έναν αποτυχημένο που δε μπορεί να κάνει τίποτα άλλο παρά λάθη, τότε ίσως να έχεις πολύ κακή εικόνα για τον εαυτό σου.
Η αυτοεκτίμηση ενός ατόμου δεν εμφανίζεται στα καλά καθούμενα. Δεν είναι κάτι με το οποίο γεννιέσαι, αν και καθορίζεται μερικώς από τις συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκες. Η αυτοεκτίμηση αποκτάται από τον άνθρωπο νωρίς, στα πρώτα στάδια της ζωής, όταν είναι ακόμα παιδί και αρχίζει να αναγνωρίζει πρόσωπα. Κερδίζει λίγο από αυτήν κάθε φορά που ενθαρρύνεται από τους γονείς. Κερδίζει ακόμα λίγη καθώς γίνεται νήπιο και οι γονείς το αγκαλιάζουν, το φιλάνε και του λένε ότι είναι ότι πιο πολύτιμο για αυτούς.
Όταν το παιδί φτάσει στην εφηβεία, έχει αναπτύξει λίγο ή πολύ κάποιο βαθμό αυτοεκτίμησης την οποία κατέκτησε κατά την παιδική ηλικία. Αυτός ο βαθμός αυτοεκτίμησης μπορεί να αναπτυχθεί αν ως έφηβος του αναγνωρίζονται τα μικρά του κατορθώματα, αν δέχεται ένα ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη και αν έχει έναν ώμο για παρηγοριά κάθε φορά που αποτυχαίνει.
Όταν το παιδί γίνει ενήλικας, η πίστη στην αξία του θα καθοριστεί από τις εμπειρίες που θα έχει μεγαλώνοντας και από τον τρόπο που του φέρθηκαν η οικογένεια και οι φίλοι του. Μια υψηλή αυτοεκτίμηση θα υπηρετήσει ως το οπλοστάσιο του κάθε φορά που θα αντιμετωπίσει επιβλαβή κριτική και αρνητική ανατροφοδότηση.

Επιπτώσεις της χαμηλής αυτοεκτίμησης

Άνθρωποι οι οποίοι μεγάλωσαν σε ένα πολύ επικριτικό περιβάλλον, οπού οι επιτυχίες επαινούνται σπάνια και όπου δίνεται περισσότερη έμφαση στα σφάλματα, θα έχουν πιθανότατα πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ανάμεσα στις επιπτώσεις της χαμηλής αυτοεκτίμησης είναι οι ακόλουθες:

1. Μπορεί να προκαλέσει άγχος και κατάθλιψη.
Ένας άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει πάντα στο μυαλό του το πώς θα ευχαριστήσει τους άλλους. Όσο περισσότερο προσπαθεί να ικανοποιήσει τους άλλους, τόσο περισσότερο γίνεται ο ίδιος θλιμμένος και αβέβαιος για τον εαυτό του. Και όταν δεν είναι σίγουρος για τον εαυτό του, θα εκλάβει το γεγονός αυτό ως ένα αρνητικό χαρακτηριστικό, το οποίο θα τον οδηγήσει να πιστέψει ότι δεν αξίζει ο ίδιος. Και αυτό συνεχίζεται ωσότου να μην έχει μια καθαρή εικόνα για τον εαυτό του ως άτομο.

2. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να μείνει κάποιος πίσω στην επίδοση στο σχολείο ή στους εργασιακούς στόχους. Ένας άνθρωπος που δεν έχει σε υπόληψη τον εαυτό του θα έχει πιθανότατα πολύ χαμηλούς βαθμούς. Αν ήδη δουλεύει, ένας άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση θα βιώσει δυσκολίες στην καριέρα του, καθώς δεν θα μπορεί να φέρει σε πέρας τα συνηθισμένα του καθήκοντα.

3. Η έλλειψη αυτοεκτίμησης μπορεί να προκαλέσει ένταση στις σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Επειδή κάποιος δεν εκτιμάει τον εαυτό του, δεν έχει τη δυνατότητα να διατηρήσει μία υγιή σχέση. Πιστεύει ότι είναι κατώτερος όλων και ανάξιος να αγαπηθεί.

4. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί επίσης να οδηγήσει σε προβλήματα εξάρτησης. Πολλοί άνθρωποι που έχουν σε πολύ χαμηλή υπόληψη τον εαυτό τους χρησιμοποιούν τα ναρκωτικά γιατί βλέπουν την κατάχρηση ουσιών ως τον μόνο τρόπο να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη τους. Άλλοι γίνονται αλκοολικοί προτιμώντας να είναι μεθυσμένοι παρά να αντιμετωπίσουν την δυσκολία του να αντικρίσουν τον εαυτό τους.

Οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση ή με χαμηλή πίστη στην αξία τους έχουν ελάχιστη ή καθόλου αυτοπεποίθηση. Σε ένα μόνο σφάλμα, ασχέτως πόσο μικρό ή ασήμαντο, δίνεται πάντα τεράστια σημασία. Ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση πάντα θα κατηγορήσει τον εαυτό του για οτιδήποτε συμβαίνει ανεξάρτητα από τους παράγοντες που εμπλέκονται στο περιστατικό. Ένας άνθρωπος με χαμηλή αυτοεκτίμηση είναι εύθραυστος και μπορεί πολύ εύκολα να επηρεαστεί από άλλους που εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες των συνανθρώπων τους. Παρόλο που η αυτοεκτίμηση έχει τις ρίζες της στην παιδική ηλικία ενός ατόμου, υπάρχει το ενδεχόμενο να αναπτυχθεί και στους ενήλικες που φέρονται στον εαυτό τους σαν κατώτερα όντα. Ωστόσο, θα χρειαστεί μια παραπάνω προσπάθεια και αποφασιστικότητα, καθώς και μια καλή ομάδα υποστήριξης.

Πέντε Χρυσοί Κανόνες για μία Ενισχυμένη Αυτοπεποίθηση

1. Τίποτα στον κόσμο δεν υπάρχει μόνο για τον εαυτό του. Τα πάντα υπηρετούν τους άλλους.
2. Δεν μπορείτε στην πραγματικότητα να έχετε τίποτα στην κατοχή σας. Απλώς μπορείτε να τα χρησιμοποιείτε.
3. Η απλή κατοχή υλικών αγαθών δεν οδηγεί στην ευτυχία.
4. Η τύχη και η ευτυχία εξαρτώνται από το συσσωρεμένο απόθεμα του καλού κάρμα.
5. Η ύλη είναι ένας καλός υπηρέτης αλλά ένας κακός αφέντης.

Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

Πως πραγματοποιώ τα όνειρα μου ; (NTR)


Όλοι ονειρευόμαστε! Όλοι έχουμε τα δικά μας 'θέλω', τις δικές μας φιλοδοξίες και προσδοκίες. Όλοι προσευχόμαστε σε κάποιο Θεό να μας βοηθήσει να γίνουμε αυτό που θέλουμε ή αυτό που πιστεύουμε ότι μας αξίζει. Το τραγικό όμως είναι ότι πολύ λίγοι από εμάς καταφέρνουμε αυτό που ονομάζουμε όνειρο να το βιώσουμε σαν πραγματικότητα. Τι φταίει που δεν πραγματοποιούνται τα όνειρα μας; Μήπως είμαστε άτυχοι; Μήπως δεν μας δίνονται ευκαιρίες; Μήπως η ζωή δε μας φέρθηκε σωστά; Μήπως τελικά τα όνειρα μας είναι γραμμένο να είναι καταδικασμένα και να σαπίζουν απραγματοποίητα και ανικανοποίητα μέσα μας;

Όνειρα απλά και όνειρα πιο πολύπλοκα! Όνειρα καθημερινότητας και όνειρα ζωής και επιτυχίας! Ο καθένας μας κρύβει μέσα στην ψυχή του τα δικά του μοναδικά όνειρα, με την πίστη πως όταν αυτά επιτέλους πραγματοποιηθούν θα γίνει ευτυχισμένος, ολοκληρωμένος και θα έχει τα πάντα. Τα πιο συνηθισμένα μας όνειρα; Να βρούμε το ταίρι μας έτσι όπως το θέλουμε. Να επιτύχουμε επαγγελματικά και να χαίρουμε αναγνώρισης. Να γίνουμε πλούσιοι. Να αποκτήσουμε το χ αυτοκίνητο και να έχουμε το τάδε σπίτι. Να κάνουμε τη δική μας δουλειά. Να μην χρειάζεται να δουλεύουμε. Να γίνονται όλες μας οι επιθυμίες πραγματικότητα.

Χιλιάδες όνειρα...που όταν φτάσουμε στο σημείο όπου θα κάνουμε ένα επαναπροσδιορισμό της ζωή μας το μόνο που ανακαλύπτουμε είναι πως τα περισσότερα έχουν μείνει απλά στη σφαίρα του φανταστικού και στο επίπεδο της επιθυμίας. Και εκεί γινόμαστε μίζεροι, χαιρέκακοι και ζηλιάρηδες. Βρίζουμε την κακή μας τύχη , γιατί πάντα φταίει αυτή ή οι άλλοι που δεν μας άφησαν να κάνουμε όλα αυτά που ονειρευτήκαμε ή που με κόλπα και με απάτες κατάφεραν να ανέβουν πιο ψηλά από εμάς χωρίς να το αξίζουν!

Ξέρω ότι η προσέγγιση αυτή πιθανό να ενοχλήσει αλλά δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα .

Ξέρετε ποιος φταίει όταν τα όνειρα μας μένουν στα αζήτητα ; EMEIΣ! Ναι , εμείς….

Το ξέρω πως είναι δύσκολο να το αποδεχτούμε γιατί ο εαυτός μας φέρνει χίλιες δικαιολογίες : Δεν φταίω εγώ φταίει που δεν είχα τα μέσα να σπουδάσω. Δεν φταίω εγώ φταίνε οι γονείς ..μου που δεν με βοήθησαν οικονομικά. Δεν φταίω εγώ φταίει η γυναίκα μου που είναι γκρινιάρα και με περιορίζει. Δεν φταίω εγώ , είχα τα παιδιά που έπρεπε να τα μεγαλώσω.Και όλα τα υπολοιπα…που λεγονται!!!!!!

ΣΚΕΨΕΙΣ...(NTR)




ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΟΙΤΑΣ ΠΙΣΩ ΤΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΝΑ ΜΗ ΛΥΠΑΣΑΙ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΛΛΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΓΙ'ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ...

ΟΤΙ ΦΕΥΓΕΙ ΧΑΝΕΤΑΙ, ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΝΕΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ, ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.!!!

Αν είχα μόνο μια ευχή θα ήταν να σε ξαναδώ...

πολλες φορες οτι εχει κατι ενας ανθρωπος στο παρελθον του μπορει να το επαναλαβει και στο μελλον του.ομως αυτος δεν ειναι λογος για να κριθει.να κοιτας πισω του και να μην τον αφηνεις να προχωρησει. εξαλλου ειπαμε μπορει να επαναλαβει το παρελθον!!!


κοιτα τις ευκαιριες που σου δινονται μπροστα σου αυτη την στιγμη και προσπαθησε να τις εκεμταλλευτεις οσο γινεται καλυτερα για πεις οτι εζησες.



ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΣΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΣΟΥ 86.400 ΕΥΡΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ,ΑΛΛΑ Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΞΟΔΕΨΕΣ ΤΑ ΣΒΗΝΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ?ΘΑ ΤΑ ΕΠΑΙΡΝΕΣ ΟΛΑ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΠΑΡΕ ΟΛΑ ΤΑ 86.400 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ...ΚΑΜΙΑ ΜΕΡΑ ΔΕ ΓΥΡΙΖΕΙ ΠΙΣΩ ΚΑΙ Ο,ΤΙ ΔΕΝ ΕΖΗΣΕΣ ΣΒΗΝΕΤΑΙ..!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!




Κοιταμε παντα μπροστα, το παρελθον απλα μας δινει αναγκαιες εμπειριες που μπορουμε ν αξιοποιησουμε...

Τα κρατάς και προχωράς...γιατι το αυριο δημιουργήθηκε απο το χθες..ο'τι είμαστε σήμερα είναι οι επιλογές που κάναμε στο χτές...



..θέλω να κρατάω όσο περισσότερο γίνεται το χρόνο που ζω, μέσα μου ... και δεν ξεχναω οτι το παρελθόν τρεφεται ...με το όσο το κοιτάς τόσο σε τραβάει προς τα πίσω ..






ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ..ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΣΩΠΑΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΙΟ ΒΑΡΙΑ ΠΟΙΝΗ..


Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός . . . Μόνοι μας φτιάχνουμε την μοίρα μας & μόνοι μας καθορίζουμε τις ποινές μας . . . Το παρελθόν είναι οι βάσεις για να χτίσεις ένα καλύτερο μέλλον & το παρόν δεν σωπάζει ποτέ, αν δεν το προκαλέσεις . . .

ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΠΟΥ ΧΑΝΟΜΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΠΟΥ ΚΑΝΩ.. ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΠΟΥ ΕΝΩ ΜΕΓΑΛΩΣΑ ΤΑ ΙΔΙΑ ΛΑΘΗ ΚΑΝΩ....



ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΛΛΑ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΙΣΩ ΣΟΥ.



ENA ΔΑΚΡΥ ΚΥΛΑ. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ



Δεν μπορούμε να ορίσουμε την ευτυχία. Μπορούμε μόνο να μιλήσουμε γι' αυτό που την καταστρέφει και γι' αυτό που τη δημιουργεί



ΑΓΑΠΩΝΤΑΣ ΕΣΕΝΑ ΑΞΙΖΕΙ Η ΖΩΗ !!!!



Πως ειναι δυνατον να καταλαβεις τα λογια μου, αφου δεν "ακους" τη σιωπη μου.......?????

ΑΔΕΛΦΙΑ......(NTR)





Στους μύθους και στα παραμύθια οι πρωτότοκοι είναι θαρραλέοι και αποφασιστικοί, ξέρουν να καθοδηγούν και είναι ικανοί να πάρουν επάξια τη θέση των γονιών τους, οι μεσαίοι είναι ήπιοι και ευπροσάρμοστοι, έτοιμοι να ακολουθήσουν τους μεγαλύτερους και οι μικροί έχουν το «κοκαλάκι της νυχτερίδας», είναι προικισμένοι με ιδιαίτερα χαρίσματα και έχουν ιδιαίτερη τύχη. Aπό την άλλη, οι μεγάλες αδερφές είναι οι πιο υπομονετικές και συνετές, ενώ οι μικρές είναι γλυκές, τρυφερές και αφοσιωμένες. Aπό πού προέρχονται όλα αυτά τα στερεότυπα; Yπάρχει καθόλου αλήθεια σε όλα αυτά ή εκφράζουν μόνο υπεραπλουστευμένες γενικεύσεις ορισμένων χαρακτηριστικών που στην πραγματικότητα είναι μεμονωμένα, παροδικά και όχι ιδιαίτερης σημασίας για την προσωπική ιστορία του καθενός μας;


«Έναν αδερφό για να παλεύω»

Tην οικογένειά μας, τους γονείς μας δεν μπορούμε να τους επιλέξουμε, ούτε βέβαια και τα αδέρφια μας. Όταν είμαστε παιδιά, συνήθως σκεπτόμαστε ως εξής: «Θέλω μια αδερφή για να παίζουμε μαζί κούκλες», «Θέλω αδερφό για να παλεύουμε» ή ακόμα «Θέλω μια αδελφούλα ή έναν αδερφό, αλλά θέλω να είμαι εγώ η μικρότερη». Tις πιο πολλές φορές, όμως, διαπιστώνουμε με απογοήτευση ότι άλλο φανταστήκαμε κι άλλο ήρθε, ακόμα κι αν «αποκτήσαμε» το φύλο που επιθυμούσαμε. Mόνο που αυτός ο αδερφός ή η αδερφή ούτε κούκλες παίζει ούτε παλεύει, είναι κλαψιάρης και βαρετός και το χειρότερο από όλα, μονοπωλεί την προσοχή και το ενδιαφέρον της μαμάς και του μπαμπά. Kάπως έτσι είναι τα πράγματα, ιδωμένα με τη ματιά του παιδιού που υποδέχεται στον κόσμο του ένα καινούργιο αδερφάκι. Kαι, φυσικά, υπάρχει και η ματιά του παιδιού που έρχεται στον κόσμο και βρίσκει άλλα αδέρφια, κι εκείνου που βρέθηκε «ανάμεσα» σε ένα προηγούμενο κι ένα επόμενο ή ακόμα του τελευταίου στη σειρά, που έμεινε για πάντα «το μικρό».


Σχέσεις που σημαδεύουν

Oι αδερφικές σχέσεις, είτε μας αρέσει είτε όχι, με τον τρόπο τους μας σημαδεύουν. Mας προσφέρουν πολλά και πολλές φορές μας κάνουν να πονάμε, να θυμώνουμε, να ζηλεύουμε, να μισούμε. Όμως, αυτή ακριβώς είναι η μεγάλη προσφορά των αδερφικών σχέσεων. Ίσως ποτέ άλλοτε στη ζωή μας δεν έχουμε την ευκαιρία να νιώσουμε -αν μας επιτραπεί- τόσο πολλά και αντιφατικά συναισθήματα, εστιασμένα όλα σε ένα πρόσωπο: αγάπη και μίσος, θαυμασμό και ζήλεια, εγγύτητα και αποξένωση, αφοσίωση και αδιαφορία, συντροφικότητα και ανταγωνισμό, αλληλεγγύη και αδιαφορία, τρυφερότητα και αποστροφή και πολλά άλλα ακόμη. H ύπαρξη αυτών των συναισθημάτων απέναντι στα αδέρφια μας μας δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και μας προετοιμάζει για τις κατοπινές μας σχέσεις. Mέσα στην οικογένειά μας και ανάμεσα στα αδέρφια μας έχουμε μια συγκεκριμένη θέση που την καθορίζει, μεταξύ άλλων, η ηλικία και το φύλο μας σε σχέση με την ηλικία και το φύλο των άλλων. H θέση αυτή μπορεί να έχει ορισμένες ιδιομορφίες που μας επηρεάζουν όχι μόνο στην παιδική, αλλά συχνά και στην ενήλικη ζωή μας.


Tο πρωτότοκο ....

Όλα τα παιδιά έχουν μια ιδιαίτερη θέση μέσα στην οικογένεια. Tο πρώτο παιδί έχει όμως μια «πιο» ιδιαίτερη, γιατί είναι αυτό που μπαίνει «ανάμεσα» στον άνδρα και τη γυναίκα, που κάνει το ζευγάρι οικογένεια. Για τη γυναίκα, η πρώτη γέννα, το πρώτο παιδί συμβολίζει την επιβεβαίωση της μητρότητάς της. Eίναι αυτό που την κάνει μητέρα, που της δίνει μια υπόσταση που κανείς και τίποτα δεν μπορεί πια να αλλάξει. Για τον άνδρα συμβολίζει κυρίως την επιβεβαίωση της αγάπης της γυναίκας του. H γέννηση του πρώτου παιδιού επισφραγίζει το ότι η γυναίκα αυτή τον επέλεξε για να είναι ο πατέρας των παιδιών της. O ερχομός των επόμενων παιδιών, όσο επιθυμητά ή ποθητά κι αν είναι, δεν θα έχει ποτέ την ίδια συγκινησιακή φόρτιση της πρώτης αυτής γέννας. Aυτό και μόνο μπορεί να είναι μια αιτία που κάνει πολλά πρωτότοκα να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητα και ίσως λίγο πιο ευάλωτα. Στη συνέχεια ακολουθεί ένα διάστημα, μήνες ή χρόνια, που το πρώτο παιδί έχει τους γονείς του κατ’ αποκλειστικότητα. Δεν τους μοιράζεται με κανέναν και δεν χρειάζεται να ανταγωνίζεται κανέναν για την αγάπη τους. Kι αυτή ακριβώς η σιγουριά, η ασφάλεια του μικρού πυρήνα των τριών ανθρώπων, διαταράσσεται τόσο βίαια από τον ερχομό ενός νέου μέλους, ενός δεύτερου παιδιού. Eίναι τότε που, λιγότερο ή περισσότερο ξαφνικά, το μικρό χαϊδεμένο πρέπει να γίνει μεγάλο, λογικό, ώριμο. Aυτή η μετάβαση από τη μια κατάσταση στην άλλη είναι το κύριο χαρακτηριστικό της θέσης του πρώτου παιδιού και μπορεί να γίνει, αν είναι σκληρή, μία πηγή δυσκολιών για τα πρωτότοκα παιδιά κατά την παιδική αλλά και την ενήλικη ζωή τους.


«Eσύ είσαι ο μεγάλος»
...
Παρ’ όλα αυτά, τα περισσότερα παιδιά -καλώς ή κακώς- προσαρμόζονται στην αλλαγή της θέσης τους κι αναλαμβάνουν το ρόλο του μεγάλου. Tι απαιτεί αυτός; «Θυμάμαι ότι οι γονείς μου μου τόνιζαν συνέχεια ότι εγώ ήμουν ο μεγάλος, κάτι που μου άρεσε, αλλά το μισούσα συγχρόνως. Έπρεπε να προσέχω τον αδερφό μου, να κάθομαι στο σπίτι μαζί του όταν λείπανε οι γονείς μας, να τον περιμένω να γυρίσουμε μαζί από το σχολείο, να τον παίρνω μαζί όταν πήγαινα να παίξω και να έχω την ευθύνη του. Πολλές φορές τον απεχθανόμουν γι’ αυτό, αλλά ταυτόχρονα ένιωθα πολύ βαθιά μέσα μου το βάρος της ευθύνης κι έπρεπε να απέχω από κάθε τρέλα, κάθε σκανταλιά με τους συνομηλίκους μου, κάτι από το οποίο ακόμα δεν μπορώ να απαλλαγώ...». Aπό τα μεγάλα αδέρφια απαιτείται, έστω κι αν αυτό δεν λέγεται ανοιχτά, να είναι το «φωτεινό παράδειγμα» για τα μικρότερα αδέρφια. Πρέπει να βρίσκουν μόνα τους το δρόμο και να υπερνικούν εμπόδια (π.χ. τις αντιρρήσεις των γονιών, που φοβούνται επειδή όλα είναι καινούργια και γι’ αυτούς) και ταυτόχρονα να έχουν την ευθύνη για τα αδέρφια τους, να είναι προστατευτικά και λογικά. Πολλές φορές ο ρόλος τους βρίσκεται ανάμεσα στον γονεϊκό και τον παιδικό κι έχει κάτι κι από τους δύο.


Oι μεγάλες αδελφές

Tα κορίτσια έχουν τη φήμη, ίσως και την ικανότητα, να είναι καλύτερα στο ρόλο τους ως μεγάλων αδερφών σε σχέση με τα αγόρια στον αντίστοιχο ρόλο τους. Aυτό, στο μέτρο που ισχύει, μπορεί να οφείλεται στο ότι έχουν μεγαλύτερη ευκολία με το μητρικό ρόλο, αλλά και στο ότι μπορούν να δεχτούν μάλλον καλύτερα τη νέα μητρότητα της μητέρας τους. Aυτό μπορεί να τους δίνει το ιδιαίτερο χάρισμα, ως μεγάλες αδερφές, να διατηρούν και να φροντίζουν το δεσμό και τη μνήμη της οικογένειας. Kαι για τα αγόρια, όμως, ο ερχομός ενός νέου παιδιού στην οικογένεια μπορεί να γίνει μια εξαιρετικής σημασίας εμπειρία, να ανακαλύψουν και να καλλιεργήσουν ως μεγάλοι αδερφοί την προστατευτικότητά τους και τον πατρικό τους ρόλο.


Ένα ακατόρθωτο εγχείρημα

Ένα χαρακτηριστικό αυτού του ρόλου είναι ότι τα μεγάλα αδέρφια προσπαθούν συχνά -παραδόξως χωρίς να τους το ζητάει κανείς-, ιδιαίτερα όταν στην οικογένεια υπάρχουν προβλήματα, να υποκαταστήσουν τους γονείς όπου διαισθάνονται ότι αυτοί έχουν ελλείμματα και να προφυλάξουν τα αδέρφια τους, προσφέροντάς τους αυτό που δεν μπορούν να τους προσφέρουν οι γονείς: τρυφερότητα, σιγουριά, υποστήριξη, ενθάρρυνση. Aυτό είναι όμως ένα ακατόρθωτο εγχείρημα για το παιδί και συνοδεύεται από αισθήματα ανεπάρκειας και ενοχές. Πέρα από το ότι μπορεί κανείς και ως ενήλικος να συνεχίζει την ατελέσφορη αυτή προσπάθεια στις σχέσεις με τα αδέρφια του (και όχι μόνο), έχει να παλέψει και με τα δικά του συναισθήματα, που απορρέουν από το γεγονός ότι δεν μπορεί να αντεπεξέλθει επαρκώς σε αυτόν το ρόλο. O ρόλος του μεγάλου είναι ευχή και κατάρα. Aπό τη μια μεριά, ένα παιδί που υπήρξε το πρώτο στη σειρά έχει την ευκαιρία να γνωρίσει και να αναπτύξει τη γονεϊκή, προστατευτική πλευρά του εαυτού του, αυτήν που αισθάνεται ευθύνη και έγνοια για τους άλλους. Aυτό είναι καταρχήν ένα πολύτιμο απόκτημα, πολύ σημαντικό όχι μόνο για τις αδερφικές, αλλά και για όλες τις σχέσεις που θα ακολουθήσουν. Tο να έχει κανείς μια ανεπτυγμένη μητρική ή πατρική πλευρά δίνει στους άλλους ένα αίσθημα ασφάλειας και τη βεβαιότητα ότι έχουν κάπου να βασιστούν. H «κακή κληρονομιά» του ρόλου αυτού έγκειται στην υπερβολική ωριμότητα και αίσθηση ευθύνης που απαιτεί, που μπορεί να στερήσει ένα παιδί κι αργότερα τον ίδιο τον ενήλικο από τον αυθορμητισμό, την ανεμελιά αλλά και την ικανότητα να φροντίζει, εκτός από τους άλλους, και τον εαυτό του.


Tο δεύτερο παιδί

Aν η γέννηση του πρώτου παιδιού είναι κάτι μοναδικό κι ανεπανάληπτο για τους γονείς, ο ερχομός του δεύτερου έχει κι αυτός τα δικά του πλεονεκτήματα. Eπειδή είναι κάτι πιο γνώριμο, βιώνεται και πιο συνειδητά, μπορεί να πει κανείς ότι είναι ένα γεγονός πιο «αληθινό». Mε το πρώτο παιδί οι γονείς έκαναν τη βουτιά στα βαθιά, πέρασαν τα δύσκολα, μπορεί να κατάλαβαν και ότι δεν είναι αποκλειστικά δική τους ευθύνη να «πάνε όλα καλά», αλλά ότι το παιδί φέρει κι αυτό την προσωπικότητά του, με την οποία καλούνται να αλληλεπιδράσουν. H «εκπαίδευση» που πήραν, συνήθως τους μαλακώνει και τους κάνει λιγότερο απαιτητικούς ως γονείς με τα επόμενα παιδιά, αλλά και με τον εαυτό τους. Έτσι, το δεύτερο παιδί συνήθως μεγαλώνει μέσα σε μια πιο ήπια κατάσταση, με γονείς πιο σίγουρους για το ρόλο τους και πιο ήρεμους, κι επιπλέον με την παρουσία ενός πρώτου παιδιού, που αποτελεί γι’ αυτά σημείο αναφοράς, σύμμαχο, αλλά κυρίως πρότυπο και ανταγωνιστή. Aν «εκθρονιστεί» από ένα ακόμη παιδί, τότε το δεύτερο μπορεί να αποκτήσει αρκετή αυτονομία, με όλα τα καλά και τα κακά που αυτό συνεπάγεται. Συνήθως, όταν γεννιέται ένα τρίτο παιδί, οι γονείς και το μεγαλύτερο παιδί στρέφουν την προσοχή και την αγάπη τους επάνω του κι έτσι το μεσαίο παιδί μπορεί να μείνει μετέωρο. Mπροστά σε μια τέτοια κατάσταση, αναγκάζεται να στηριχτεί πολύ περισσότερο στον εαυτό του ή να ψάξει για συμμάχους εκτός οικογένειας: σε άλλους συγγενείς ή φίλους.


H βασική υποχρέωση των γονιών

H βασική υποχρέωση των γονιών είναι να αφήσουν τα παιδιά τους να βρούνε τη θέση τους, πρώτα μέσα στην οικογένεια και μετά στην κοινωνία. Eμείς μπορούμε να προσθέσουμε ότι οι γονείς δεν μπορούν, δυστυχώς, να είναι πάντα εντάξει στις υποχρεώσεις τους. Έτσι, έρχεται κάποτε η στιγμή να προσπαθήσουμε εμείς, ως ενήλικοι πια, να απαλλάξουμε τον εαυτό μας και τα αδέρφια μας από τους ρόλους που αναλάβαμε σαν παιδιά. Eίναι μεγάλη απελευθέρωση όταν έρχεται μια μέρα που τα 2, 3 ή 5 χρόνια που μας χωρίζουν από τα αδέρφια μας δεν έχουν πια καμιά απολύτως σημασία κι όταν μπορούμε, αν θέλουμε, να αποκτήσουμε μαζί τους πολύ πιο ισότιμες σχέσεις.


H ζωή σαν «πίστα» ανταγωνισμού

Tο φύλο των παιδιών παίζει σε αυτή την κατάσταση ιδιαίτερο ρόλο, γιατί αυξάνει ή μειώνει την ένταση του ανταγωνισμού και την ισχύ των «συμμαχιών». H γέννηση π.χ. ενός ακόμη κοριτσιού, όταν το δεύτερο παιδί είναι κορίτσι, είναι μια διπλή «εκθρόνιση», και από τη θέση του μικρότερου αλλά και από αυτήν του μοναδικού κοριτσιού και μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο στη δημιουργία καλής σχέσης της μεσαίας με τη μικρή αδερφή, αλλά και στις κατοπινές σχέσεις με άλλες γυναίκες. Tο χαρακτηριστικό του δεύτερου παιδιού, τουλάχιστον όπως αναφέρει ο μεγάλος ψυχαναλυτής Άλφρεντ Άντλερ, που ασχολήθηκε εκτενώς με τη σειρά των παιδιών στην οικογένεια σε σχέση με τη δημιουργία νευρώσεων, είναι ότι βλέπει τη ζωή σαν μια «πίστα» ανταγωνισμού και προσπαθεί πάντα, είτε με ανοιχτή αναμέτρηση σε επίπεδο ικανοτήτων είτε -αν το πρώτο παιδί είναι πολύ «δυνατό»- με πονηριά, χειριστικότητα ή συναισθηματικό εκβιασμό να υπερκεράσει όποιον αισθάνεται «ανώτερος».


O χαϊδεμένος Bενιαμίν

Eίτε έχει προηγηθεί ένα είτε περισσότερα παιδιά, το μικρότερο παιδί της οικογένειας έχει από μια άποψη ζηλευτή θέση. Eίναι και παραμένει το «μωρό», το χαϊδεμένο, χωρίς την εμπειρία κάποιος να του στερήσει αυτό το προνόμιο. Oι γονείς, πολλές φορές με εγωιστικό τρόπο (επειδή δεν θέλουν να χάσουν την απόλαυση ενός μωρού), του φέρονται υπερπροστατευτικά και με υπερβολική επιείκεια. Έτσι, το τελευταίο παιδί της οικογένειας, ενώ έχει από τη μια την ασφάλεια που του παρέχει όλη αυτή η προσοχή που του δείχνουν, από την άλλη μπορεί να μην έχει γνωρίσει επαρκώς όρια και υποχρεώσεις στις σχέσεις με τους δικούς του. Πολλές φορές, ένα τελευταίο παιδί μπορεί να προσπαθεί απεγνωσμένα να είναι και στις υπόλοιπες σχέσεις του αυτό που είναι σπίτι του, μόνο που συνήθως οι άλλοι, παιδιά και ενήλικοι, δεν είναι διατεθειμένοι να του προσφέρουν τόσο ιδιαίτερη μεταχείριση. Tο «μεγάλωμα», σε κάθε φάση της ζωής, μπορεί για έναν «Bενιαμίν» να είναι ιδιαίτερα δύσκολο, ακριβώς γιατί είναι δύσκολο να μεγαλώσεις, να γίνεις ενήλικος σαν τους άλλους, όταν για τους άλλους ήσουν πάντα ο «μικρός». O υπερβολικός εγωισμός, η έλλειψη υποχωρητικότητας και κοινωνικών δεξιοτήτων μπορεί να αποτελέσουν ένα συνεχές εμπόδιο στις κοινωνικές σχέσεις ενός τέτοιου ανθρώπου.


H θέση δεν είναι ρόλος

Mε τον ερχομό μας στην οικογένειά μας, καταλαμβάνουμε μια θέση στη σειρά των μελών της. Aπό τη σειρά αυτή και μόνο προκύπτουν ορισμένες ιδιαιτερότητες που σίγουρα έχουν τη σημασία τους για τη διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας. Aπό την άλλη μεριά, η θέση στην οικογένεια δεν αποτελεί από μόνη της ένα ρόλο. O ρόλος δίνεται συνήθως από τους γονείς. Σε ένα πρωτότοκο παιδί, οι γονείς είναι αυτοί που με τη στάση και την ευαισθησία τους θα μετριάσουν ή θα εντείνουν τις συνέπειες της «εκθρόνισης» από το επόμενο παιδί, που θα το βοηθήσουν να νιώσει ότι δεν απειλείται από τη γέννηση του νέου μέλους της οικογένειας. Eίναι οι γονείς που θα απαιτήσουν ή όχι να ανταποκρίνονται τα παιδιά σε κάποιους ρόλους (π.χ. «Eσύ είσαι μεγάλος τώρα και πρέπει...» ή «E, καλά, μικρός είναι, να μην του κάνουμε το χατίρι;») και που θα φροντίσουν να μην εξάψουν αλλά να απαλύνουν τον ανταγωνισμό και τη ζήλια μεταξύ των παιδιών τους έτσι ώστε να διευκολύνουν τις σχέσεις τους στο παρόν αλλά και στο μέλλον. Πέρα από αυτά, όμως, όπως λέει ο Γάλλος παιδοψυχίατρος Marcel Rufo, δεν είναι η σειρά που έχει σημασία για την ανάπτυξη του παιδιού, αλλά η προσωπικότητά του και η ικανότητά του να προσαρμόζεται σε καινούργιες καταστάσεις.

Σάββατο 23 Ιουλίου 2011

13 ενέσεις αισιοδοξίας..(NTR)






13 ενέσεις αισιοδοξίας






1) Μην αγαπάς κάποιον γι΄αυτό που είναι, αλλά γι΄αυτό που είσαι εσύ όταν βρίσκεσαι μαζί του.


2) Κανείς δεν αξίζει τα δάκρυά σου. Και όποιος τα αξίζει δεν σε κάνει να κλαις.


3) Το ότι κάποιος δεν σ΄αγαπά όπως θα ΄θελες δεν σημαίνει πως δεν σ΄αγαπά με όλο του το είναι.


4) Ο αληθινός φίλος είναι αυτός που σου πιάνει το χέρι και σου αγγίζει την ψυχή.


5) Ο χειρότερος τρόπος να σου λείπει κάποιος είναι όταν κάθεσαι δίπλα του και ξέρεις πως ποτέ δεν τον είχες.


6) Μη σταματάς να χαμογελάς, ακόμα κι όταν είσαι λυπημένη. Κάποιος μπορεί να ερωτευτεί το χαμόγελό σου.


7) Μπορεί σ΄αυτό τον κόσμο να είσαι μόνο ένας άνθρωπος, αλλά για κάποιον άνθρωπο μπορεί να είσαι ο κόσμος ολόκληρος.


8) Μη σπαταλάς το χρόνο σου με κάποιον που δεν θέλει να σπαταλήσει το δικό του μαζί σου.


9) Ίσως ο Θεός θελήσει να γνωρίσεις πολλούς "λάθος" ανθρώπους πριν συναντήσεις το σωστό, ώστε όταν συμβεί να είσαι ευγνώμων.


10) Μην κλαις για κάτι που τελείωσε. Χαμογέλα γιατί συνέβη.


11) Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα σε πληγώνουν, έτσι πρέπει να συνεχίσεις να εμπιστεύεσαι.


12) Γίνε καλύτερος άνθρωπος και βεβαιώσου πως ξέρεις ποια πραγματικά είσαι, πριν γνωρίσεις κάποιον ο οποίος ελπίζεις να καταλάβει ποια πραγματικά είσαι.


13) Μην παλεύεις τόσο για όλα. Τα καλύτερα πράγματα έρχονται όταν δεν το περιμένεις.

Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011

ΣΚΕΨΕΙΣ .....(NTR)


Δεν έχει σημασία πού σε πετυχαίνουν οι σημαντικές στιγμές της ζωής σου. Σημασία έχει με ποιους τις μοιράζεσαι.

Ο έρωτας είναι σαν το Survivor. Μερικές φορές δεν κερδίζει ο καλύτερος αλλά αυτός που μπορεί και ξέρει να επιμένει και δεν το βάζει κάτω όταν όλοι οι άλλοι έχουν φύγει απ’το νησί.


Τα όνειρα και η πραγματικότητα, είναι σαν το κινητό και το νερό. Μερικές φορές καταστρέφονται όταν έρχονται σε επαφή.
Αξίωμα Θεμελιώδες: Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν το τάβλι. Πόρτες, πλακωτό και φεύγα. Τα παιχνίδια εναλλάσσονται ανάλογα με τη φάση της σχέσης και τα άτομα που την απαρτίζουν



Όλοι έχουμε φτιάξει μια εικόνα για το τέλειο και την κυνηγάμε. Μερικές φορές όμως, για να γίνουμε πραγματικά ευτυχισμένοι, πρέπει ν’ αφήσουμε αυτή την εικόνα στην άκρη και να προσπαθήσουμε


Η ζωή είναι δρόμος με αμάξια που πάνε κι έρχονται. Άλλες φορές μπαίνεις μέσα και σε ταξιδεύουν κι άλλες φορές περνούν από πάνω σου και σε πατάνε.


Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι σαν το κυνηγητό. Κυνηγιόμαστε όλοι γύρω-γύρω. Κάποιον πιάνουμε, μετά μας ξεφεύγει, μετά μας πιάνει κάποιος άλλος εκεί που δεν το περιμένουμε κτλ.


Από μικρούς, όλοι μας έκαναν πλύση εγκεφάλου πως το σωστό είναι να λέμε πάντα την αλήθεια. Όμως η αλήθεια είναι σαν ένα γυμνό ανατομικό κρεβάτι. Είναι σκληρή, επίπεδη και πονάει.


Οι άντρες λειτουργούν με τον αντίθετο ακριβώς τρόπο απ’ ότι τα καλά γαλλικά εστιατόρια. Αν θες να έχεις θέση στο τραπέζι τους το βράδυ, ποτέ μην επιβεβαιώνεις την κράτηση. Άφησέ τους να σε πάρουν


Υπάρχουν 2 είδη μοναξιάς: η πραγματική, και αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας. Η πραγματική μοναξιά, είναι όταν κανείς δεν σ’ αγαπάει. Κι αυτή που φτιάχνουμε μόνοι μας, είναι όταν υπάρχουν άνθρωποι


Το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε όταν κρατάμε μυστικά, είναι που νομίζουμε ότι αυτό θα κάνει τη ζωή μας πιο εύκολη. Λάθος. Στην πραγματικότητα, αυτό κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δυσκολα…

Η ευτυχία είναι σαν το τρίτο χαρτί στο παιχνίδι του Τζάμπα. Βρίσκεται σχεδόν πάντα στο χαρτί που δεν τράβηξες. Υπάρχει όμως τρόπος να νικήσεις στο παιχνίδι. Πέρνα καλά με το φύλλο που έχεις τραβήξει.


Όλοι έχουμε στόχους. Αλλά για να τους πετύχουμε, πρέπει να βγαίνουμε έξω και να τους κυνηγάμε. Και όλοι είμαστε κινούμενοι στόχοι κάποιων άλλων. Ή θα τους πετύχεις, ή θα σε πετύχουν



Οι πρώην, είναι σαν το σπίτι των γονιών μας. Αισθάνεσαι πολύ όμορφα κάθε φορά που επιστρέφεις. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θέλεις να μείνει και για πάντα.

Η ευτυχία είναι σαν ένα μπουκάλι κρασί που βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Μας περιμένει να το ανοίξουμε και να το πιούμε. Αλλά εμείς έχουμε χάσει το ανοιχτήρι.



Όταν βγαίνεις στο δρόμο κυνηγώντας το μεγάλο σου έρωτα, πάντα να τσεκάρεις ότι πήρες μαζί σου κλειδιά



Γιατί δεν υπάρχουν πια παρέες; Γιατί έχουμε γίνει πιο εγωιστές. Γιατί δίνουμε μεγαλύτερη σημασία στο τι θέλουμε να κάνουμε παρά στο με ποιους. Γιατί όλοι μας έχουμε πληγωθεί από φιλίες



Σε κάθε σημαντική στιγμή στη ζωή, υπάρχουν 2 πράγματα που μπορείς να πεις: το σωστό και το λάθος. Το πρόβλημα με το σωστό, είναι ότι είναι σαν τα αστικά λεωφορεία: έρχεται τουλάχιστον 10 λεπτά




Περνάμε τη ζωή μας προσπαθώντας να πετύχουμε στόχους. Το πρόβλημα με τους στόχους είναι ότι δεν είναι σταθεροί. Μετακινούνται συνέχεια κι είναι και πολλοί.


Λένε ότι μία εικόνα αξίζει όσο 1000 λέξεις. Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που μας αρέσει να τραβάμε φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες. Γιατί οι φωτογραφίες μπορούν να αιχμαλωτίσουν τις στιγμές




Το παρελθόν και το μέλλον, είναι σαν προβολές ταινιών σε διπλανές αίθουσες. Δεν μπορείς να παρακολουθήσεις και τις 2 συγχρόνως, πρέπει κάποια στιγμή να διαλέξεις έργο.


Ελευθερία σημαίνει επιλογές. Και επιλογές σημαίνει δυσκολίες. Κι αυτό σημαίνει ότι σήμερα τα πράγματα είναι πάρα πολύ πιο δύσκολα για να γίνουμε ευτυχισμένοι απ’ ότι ήταν παλιά.



Ένα σημείο έχει τη δική του οντότητα. Δύο σημεία ενώνονται από μία ευθεία. Τα προβλήματα αρχίζουν στα τρία σημεία. Γιατί στη γεωμετρία του έρωτα δεν υπάρχουν κανόνες. Μόνο εξαιρέσεις.


Καθένας μας έχει διαφορετικό τρόπο να αντιμετωπίζει τις σκληρές αλήθειες της ζωής του. Άλλοι ρίχνονται στον αγώνα να τις αντιμετωπίσουν όσο καλύτερα μπορούν, και άλλοι φεύγουν.


Αν η ζωή είναι σταυρόλεξο, τότε τα άσπρα τετραγωνάκια είναι τα πράγματα που μας λείπουν, τα κενά μας. Προσπαθείς να τα συμπληρώσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς


Η ζωή, είναι σαν να οδηγείς στην εθνική με μια κουβέρτα στο παρμπρίζ. Ποτέ δεν ξέρεις τι πρόκειται να σκάσει πάνω σου με 180 km/h



α. Στόχος β. Εμπόδια γ. Αποτέλεσμα Όταν ο στόχος συναντά τα εμπόδια το αποτέλεσμα της σύγκρουσης είναι η ζωή που καταλήγουμε να ζούμε.


Η μοναξιά είναι σαν την πείνα. Όπως ακριβώς η πείνα μας δημιουργεί την ανάγκη να φάμε για να μην πεθάνουμε, έτσι ακριβώς και η μοναξιά μας δημιουργεί την ανάγκη να γνωρίσουμε ανθρώπους




Ο εγκέφαλος είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι κι ο λόγος που ξέρουμε τόσα λίγα γι’αυτόν είναι ότι κανείς δε θέλει να παίζει με τον δικό του. Όλοι προτιμούν να παίζουν με των άλλων.



Τα σταυρόλεξα φτιάχνονται από ψυχανώμαλους σαδιστές που χαίρονται με την άγνοια των άλλων. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να αποφεύγονται από ανθρώπους με προβλήματα αυτοπεποίθησης.




Υπάρχουν 2 είδη απροόπτων. Αυτά που δεν έχουν συμβεί ακόμα και αυτά που έχουν συμβεί, αλλά δεν τα γνωρίζεις. Και τα 2 μπορούν να σε τσακίσουν, και να βρεθείς απ’ τη μια στιγμή στην άλλη με προβλημα








Οι απαισιόδοξοι λένε ότι η ζωή είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα. Είτε ναι είτε όχι, την περνάμε εκτεθειμένοι σε ένα σωρό κινδύνους. Και ερωτώ: Μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε;




Τα χρήματα δημιουργήθηκαν επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να τα βρούνε μεταξύ τους. Βέβαια, από τότε μέχρι σήμερα, τα χρήματα φροντίζουν αυτό να μην σταματήσει ποτέ




Λένε πως λίγο πριν πεθάνεις, περνάει όλη σου η ζωή μπροστά από τα μάτια σου… Κάτι σαν να ξεκινάς ταξίδι στην αιωνιότητα και να έχεις δικαίωμα να πάρεις μαζί σου ένα μόνο DVD.



Όποιος είπε ότι τα λεφτά δεν αγοράζουν την ευτυχία, δούλευε για τους πλούσιους. -Τα λεφτά δεν μπορούν ν’ αγοράσουν την ευτυχία. - Ναι, αλλά όπως είπαν και άλλοι πριν από μένα, μπορούν ν’ αγοράσουν ευτυχια….



Περνάμε τη ζωή μας αποφεύγοντας παγίδες. Αλλά τι να την κάνεις την ελευθερία όταν την έχεις; Και μήπως τελικά είναι καλύτερο να είσαι παγιδευμένος;



Το τάβλι περιέχει κρυπτογραφημένους κώδικες κοινωνικά επιβεβλημένης συμπεριφοράς. Είναι πασιφανές ότι έχει κατασκευαστεί για να ευνοεί τις δυάδες.

Έχετε τη ζωή στα χέρια σας;(NTR)


Σας προτεινω ενα test...

1. Το ωροσκόπιο της εβδοµάδας δεν είναι ιδιαίτερα ευνοϊκό για το ζώδιό σας.
α. Σκέφτεστε «και πότε ήταν;» και κλείνεστε στο καβούκι σας.
β. Σας χαλάει λίγο η διάθεση, αλλά είστε αποφασισµένη να πάτε κόντρα.
γ. Το ξεχνάτε πέντε λεπτά αφού το διαβάσατε.

2. Ένας καλός τρόπος για να έρθετε αντιµέτωποι µε µια απογοήτευση είναι...
α. ...να το ρίξετε στο ποτό.
β. ...να σκεφτείτε όλους όσοι αντιµετωπίζουν πιο σοβαρά προβλήµατα από εσάς.
γ. ...να βγείτε έξω ή να µιλήσετε µε κάποιον που σας καταλαβαίνει.

3. Η σχέση µε τον σύντροφό σας περνάει κρίση. Πώς σκέφτεστε να την αντιµετωπίσετε;
α. Προσπαθώντας να αποφύγετε τις εντάσεις κατά τη διάρκεια των διακοπών.
β. Έχει ήδη αρχίσει να στριφογυρίζει στο µυαλό σας η σκέψη του χωρισµού.
γ. Μετά τις διακοπές θα κάνετε µια συζήτηση προκειµένου να προσδιορίσετε την πραγµατική αιτία της κρίσης.

4. Για να γνωρίσετε επιτέλους τον άντρα των ονείρων σας, θα πρέπει το συντοµότερο δυνατό…
α. ...να γραφτείτε στο Facebook.
β. ...να γραφτείτε σε ένα σύλλογο για να γνωρίσετε νέους φίλους.
γ. ...να πιάσετε κουβέντα µε τον τύπο που κάθεται δίπλα σας στην παραλία.

5. Θέλετε να ξεκινήσετε δίαιτα για να χάσετε βάρος, όµως...
α. ...η µαµά, η φίλη ή ο σύντροφός σας επιµένουν ότι είστε µια χαρά.
β. ...φοβάστε ότι θα εγκαταλείψετε στη µέση.
γ. ...σκέφτεστε ότι δεν θα έχετε χρόνο να ετοιµάζετε τα διαιτητικά γεύµατα.

6. Σκέφτεστε ότι για να µπορέσετε να διεκδικήσετε µια προαγωγή ή µια καλύτερη εργασιακή θέση θα πρέπει το φθινόπωρο...
α. ...να αλλάξει η τύχη σας.
β. ...να ενισχύσετε τις δηµόσιες σχέσεις σας.
γ. ...να παρακολουθήσετε ένα σεµινάριο Η/Υ.

7. Σκέφτεστε τους λογαριασµούς που έχετε να πληρώσετε µετά την επιστροφή σας και…
α. …ανανεώνετε το αντηλιακό σας διώχνοντας αµέσως αυτή τη σκέψη από το µυαλό σας.
β. …συνειδητοποιείτε ότι έχετε χρήµατα µόνο για τους µισούς λογαριασµούς και ότι θα πρέπει να τους πληρώσετε µε δόσεις.
γ. …αποφασίζετε να είστε προσεκτική µε τα έξοδα κατά τη διάρκεια των διακοπών.

8. Μετά τις διακοπές είστε καλεσµένη σε γάµο, όµως δεν αισθάνεστε πολύ καλά για την εµφάνισή σας. Γι’ αυτό:
α. ...υπενθυµίζετε στον εαυτό σας ότι αυτό που µετράει είναι η εσωτερική οµορφιά.
β. ...θα κλείσετε ραντεβού στο κοµµωτήριο.
γ. ...θα ξεκινήσετε δίαιτα-αστραπή, αναζητώντας ταυτόχρονα το τέλειο φόρεµα.

9. Το κινητό σας χτυπά και είναι ο πρώην σας. Αποφασίζετε να του δώσετε δεύτερη ευκαιρία, γιατί...
α. ...είστε βέβαιη ότι αποκλείεται να βρείτε καλύτερο.
β. ...η µητέρα σας επιµένει να τα ξαναβρείτε.
γ. ...είστε αρκετό καιρό µόνη.

10. Όταν ήσασταν µικρή, οι καβγάδες µε τους γονείς σας κατέληγαν κάπως έτσι:
α. Υποχωρούσατε εσείς.
β. Με διαπραγµάτευση.
γ. Τελικά υποχωρούσαν εκείνοι.

Βαθµολογία
Υπολογίστε:
1 βαθµό για κάθε απάντηση α.
2 βαθµούς για κάθε απάντηση β.
3 βαθµούς για κάθε απάντηση γ.

Αποτέλεσματα
10-16 βαθµοί
Έχετε µάλλον µια µοιρολατρική θεώρηση της ζωής. Κι αυτό γιατί πιστεύετε ότι είναι πολύ λίγα αυτά που µπορείτε να κάνετε για να αποτρέψετε το χειρότερο ή να διεκδικήσετε το καλύτερο. Έχετε πείσει τον εαυτό σας ότι το καλύτερο δεν σας αξίζει ή είναι σχεδόν ακατόρθωτο και συµβιβάζεστε εύκολα µε τη µετριότητα σε όλους τους τοµείς. Έτσι όµως δεν κερδίζετε τίποτα. Για να αλλάξει η τύχη σας προς το καλύτερο θα πρέπει να κάνετε εσείς το πρώτο βήµα.

17-24 βαθµοί
Η αποφασιστικότητά σας είναι το µεγαλύτερά σας πλεονέκτηµα, αφού σας εφοδιάζει µε αστείρευτη δύναµη να προχωράτε µπροστά. Καµιά φορά οι δυσκολίες σάς φοβίζουν, σας αγχώνουν ή σας κάνουν αναβλητικούς περιορίζοντας έτσι την προοπτική για άνοδο και επιτυχία. Να θυµάστε ωστόσο ότι ακόµα και οι πιο δύσκολες καταστάσεις µπορούν να ξεπεραστούν αν προσπαθήσουµε.

25-30 βαθµοί
Η έµφυτη αισιοδοξία σας και η τυφλή εµπιστοσύνη στις δυνατότητές σας είναι βέβαιο ότι σας ωθούν σε επιλογές που σας επιτρέπουν να πηγαίνετε µπροστά. Ακόµα και όταν τα πράγµατα είναι δύσκολα δεν εγκαταλείπετε. Τα προβλήµατα και οι δυσκολίες αποτελούν για εσάς προκλήσεις που δεν προσπερνάτε αν δεν βρείτε λύση. Συνεχίστε έτσι

Ο δρόµος µετά το χωρισµό (NTR)


Ένας χωρισµός είναι σχεδόν πάντα επώδυνος. Και κάθε άνθρωπος, ανάλογα µε την ιδιοσυγκρασία και τις εµπειρίες του, αντιδρά µε το δικό του προσωπικό τρόπο.

Το τέλος μιας σχέσης

Η ∆ώρα βγήκε πριν από 4 µήνες από µια σοβαρή µακροχρόνια σχέση.(Μου ελεγε).. «Με τον Kώστα ήµαστε µαζί 3 χρόνια. Τον τελευταίο χρόνο όµως συνειδητοποιήσαµε πως όσο και αν το θέλουµε δεν γίνεται να έχουµε ένα κοινό µέλλον, καθώς οι απαιτήσεις και οι επιθυµίες του καθενός ήταν πολύ διαφορετικές. Αναπόφευκτα λοιπόν οδηγηθήκαµε στην κοινή απόφαση να χωρίσουµε...»
Όσο βέβαια και αν η λογική το επιτάσσει, δεν είναι πάντα εύκολο να πας παρακάτω. «…Ιδιαίτερα όταν και οι δύο εξακολουθούν να τρέφουν αισθήµατα. Στην αρχή µάλιστα και, παρά τα προβλήµατα που αντιµετωπίζαµε, προσπαθήσαµε να δώσουµε ακόµα µια ευκαιρία στη σχέση και να δούµε τα πράγµατα θετικά. Στην πορεία όµως κατάλαβα πως, όσο και αν το θέλουµε, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, δεν πρόκειται να αλλάξουν βασικά πράγµατα που πάντα θα µας χωρίζουν, και έτσι, όσο επώδυνο και αν ήταν, ήρθε το οριστικό τέλος».
Η αντίδραση
Οι συνέπειες ενός χωρισµού δεν γίνεται να είναι «αναίµακτες» και η αντιµετώπισή του περνά από διάφορα στάδια. «Πρόκειται για ένα συναίσθηµα εγκατάλειψης και προσωπικής απόρριψης, µια κατάσταση πένθους, καθώς όταν ο άλλος δεν είναι πια δίπλα σου στην ουσία βιώνεις µια απώλεια. Όπως και να το κάνουµε, ένας χωρισµός σε τσακίζει, ψυχικά και σωµατικά. Γιατί, όταν έχεις κάνει όνειρα για ένα κοινό µέλλον µε έναν άνθρωπο και αυτά γκρεµίζονται, είναι πολύ επώδυνο. Ξαφνικά αναγκάζεσαι να δεις τη ζωή σου αλλιώς. Η καθηµερινότητά σου αλλάζει, η ασφάλειά σου κλονίζεται, τα σχέδια για το µέλλον καταρρέουν. Και επειδή δεν µπορείς εύκολα να ελέγξεις ούτε να δεχτείς τα συναισθήµατα που σε κυριεύουν ξεσπάς µε κάθε τρόπο. Κλείνεσαι στον εαυτό σου, κλαις, θυµώνεις, απογοητεύεσαι. ∆εν γίνεται όµως αλλιώς. Πρέπει να πέσεις για να ξανασηκωθείς».
Και αν υπάρχει και κάποιος να σε βοηθήσει ακόµα καλύτερα. «Σαφώς, και εδώ είναι που παίζουν σηµαντικό ρόλο οι φίλοι και η οικογένειά σου. Και εµένα ευτυχώς ήταν και είναι δίπλα µου όποτε τους έχω ανάγκη».

Ανασύνταξη δυνάµεων

Είναι αλήθεια πως, όταν η καρδιά πληγώνεται, θέλει χρόνο για να θεραπευτεί. «Χρειάζεται υποµονή και θετική σκέψη, δύναµη και διάθεση για να σταθείς ξανά στα πόδια σου. Πρέπει να υποστηρίξεις συνειδητά τις προσδοκίες και τις αποφάσεις σου και να προχωρήσεις. Να αφιερώσεις χρόνο και να προσφέρεις αγάπη στον εαυτό σου, να διασκεδάσεις, να κάνεις πράγµατα µόνο για σένα. Γιατί, αν δεν νιώσεις και πάλι καλά προσωπικά, αν δεν αγαπήσεις την εικόνα σου αλλά και αυτό που πρεσβεύεις και αν δεν αποδεχτείς την κατάσταση, δεν πρόκειται να καταφέρεις πραγµατικά να πας παρακάτω».

Ζώντας κάθε στιγµή του χωρισµού κάποια στιγµή σού δίνεται η ευκαιρία να δεις και τη θετική πλευρά του. Είναι µέρος της φυσιολογικής διαδικασίας ώστε να ξαναβρείς την προσωπική σου ισορροπία. «Ακριβώς! Και το χειρότερο που µπορείς να κάνεις είναι να καταπιεστείς και να µην εκφράσεις τις σκέψεις και τα συναισθήµατά σου, καθώς είναι ο µόνος τρόπος για να βγεις δυνατή και να προχωρήσεις».

Κάθε εµπόδιο για καλό

Όταν µια σχέση τελειώνει, ποτέ πια δεν είσαι ο ίδιος άνθρωπος. Και σχεδόν πάντα βγαίνεις πιο σοφός, πιο ώριµος και πιο κατασταλαγµένος. «Αν έλεγα ότι έχω ξεπεράσει εντελώς αυτή τη σχέση και αυτό το χωρισµό, θα ήταν ψέµα. Ο Κώστας θα είναι πάντα ένα κοµµάτι της ζωής µου. Ένα κοµµάτι που δεν θέλω να διαγράψω ούτε να ξεχάσω. Μαζί περάσαµε ωραίες και άσχηµες στιγµές, αγαπηθήκαµε, ωριµάσαµε, µάθαµε πράγµατα ο καθένας για τον εαυτό του και καταλήξαµε απλά ότι οι ανάγκες και οι προσδοκίες µας δυστυχώς δεν ταυτίζονται».

Για τη ∆ώρα αυτός ο χωρισµός είναι ένα τέλος που σίγουρα σηµατοδοτεί µια νέα αρχή. Γιατί, όπως χαρακτηριστικά λέει, «ξέρω πως µέσα από καθετί άσχηµο, αργά ή γρήγορα, σου δίνεται η ευκαιρία για κάτι καλύτερο καθώς ανακαλύπτεις πάντα µια νέα αλήθεια για τον εαυτό σου, τις δυνάµεις και τα “θέλω’’ σου.
Εξάλλου κάθε εµπόδιο νοµίζω ότι είναι πάντα για καλό!»