ΑΣΤΕΡΙ ΜΟΥ...

Τι όμορφα που είναι τα χρώματα!
Θα σου χαρίσω ένα ουράνιο τόξο,
να το ρίχνεις επάνω σου όταν κρυώνεις.
Το αστέρι
έκλεισε τα μάτια του και ακούμπησε στο φράχτη.
 Έμεινε κάμποσο εκεί και ξεκουράστηκε.
Και η αγάπη;
Ξέχασα να σε
ρωτήσω, τι χρώμα έχει η αγάπη;
 Το χρώμα που έχουν τα μάτια του Θεού,
απάντησε το δέντρο.
Τι χρώμα έχει ο έρωτας;
Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού,
όταν είναι πανσέληνος.
 Έτσι, ε;
 Ο έρωτας έχει το χρώμα του φεγγαριού,
είπε
τ’ αστέρι...
Κοίταξε μακριά στο κενό... και δάκρυσε...